კაპიტალის ადეკვატურობის კოეფიციენტი - CAR Definition

რა არის კაპიტალის ადეკვატურობის კოეფიციენტი - CAR?

კაპიტალის ადეკვატურობის კოეფიციენტი (CAR) არის ბანკის არსებული კაპიტალის გაზომვა, რომელიც გამოიხატება ბანკის რისკით შეწონილი საკრედიტო რისკების პროცენტული მაჩვენებლით. კაპიტალის ადეკვატურობის კოეფიციენტი, ასევე ცნობილი როგორც კაპიტალი რისკთან შეწონილი აქტივების კოეფიციენტი (CRAR), გამოიყენება მეანაბრეების დასაცავად და ფინანსური სისტემების სტაბილურობისა და ეფექტურობის გასაუმჯობესებლად მთელს მსოფლიოში. იზომება კაპიტალის ორი ტიპი: პირველი დონის დედაქალაქი, რომელსაც შეუძლია დანაკარგების შთანთქმა ბანკის მიერ ვაჭრობის შეწყვეტის მოთხოვნის გარეშე და tier-2 დედაქალაქი, რომელსაც შეუძლია დანაკარგების შთანთქმა ლიკვიდაციის შემთხვევაში და ამით უზრუნველყოფს ნაკლებ დაცვას მეანაბრეებისათვის.

CAR- ის გაანგარიშება

კაპიტალის ადეკვატურობის კოეფიციენტი გამოითვლება ბანკის კაპიტალის გაყოფით მის რისკზე შეწონილ აქტივებზე. კაპიტალი, რომელიც გამოიყენება კაპიტალის ადეკვატურობის კოეფიციენტის გამოსათვლელად, იყოფა ორ საფეხურად.

$\mathrm{გ.}\mathrm{ა.}\mathrm{რ.}=\frac{\mathrm{თ.}\mathrm{მე.}ერ1.\mathrm{გ.}ა\mathrm{გვ.}\mathrm{მე.}ტალ+\mathrm{თ.}\mathrm{მე.}ერ2.\mathrm{გ.}ა\mathrm{გვ.}\mathrm{მე.}ტალ}{\mathrm{რ.}\mathrm{მე.}ს\mathrm{კ.}\mathrm{W.}ე\mathrm{მე.}ზთტედ\mathrm{ა.}სსეტს}$გარ=რმესკWემეზთტედასსეტსთმეერ1გაგვმეტალ+თმეერ2გაგვმეტალ​

Tier-1 დედაქალაქი

პირველი დონის დედაქალაქიან ძირითადი კაპიტალი შედგება წილობრივი კაპიტალიდან, ჩვეულებრივი სააქციო კაპიტალიდან, არამატერიალური აქტივებიდან და შემოწმებული შემოსავლის რეზერვებიდან. პირველი დონის კაპიტალი გამოიყენება დანაკარგების აღსადგენად და არ საჭიროებს ბანკს შეწყვიტოს საქმიანობა. პირველი დონის კაპიტალი არის კაპიტალი, რომელიც მუდმივად და მარტივად არის შესაძლებელი ბანკისთვის მიყენებული ზარალის შესამსუბუქებლად, მისი მოქმედების შეწყვეტის მოთხოვნის გარეშე. ბანკის პირველი რიგის კაპიტალის კარგი მაგალითია მისი ჩვეულებრივი სააქციო კაპიტალი.

Tier-2 Capital

Tier-2 დედაქალაქი მოიცავს აუდიტორულ გაუნაწილებელ მოგებას, აუდიტორულ რეზერვებს და ზარალის ზოგად რეზერვებს. ეს კაპიტალი შთანთქავს ზარალს კომპანიის შემთხვევაში გრაგნილი ან ლიკვიდაცია. Tier-2 კაპიტალი არის ის, რაც ამცირებს ზარალს იმ შემთხვევაში, თუ ბანკი დაიშლება, ამიტომ იგი უზრუნველყოფს ნაკლებ დაცვას მეანაბრეებისა და კრედიტორებისათვის. იგი გამოიყენება ზარალის აღსადგენად, თუ ბანკი დაკარგავს მთელ Tier-1 კაპიტალს.

ბანკის კაპიტალის ადექვატურობის კოეფიციენტის გამოსათვლელად კაპიტალის ორი დონე ემატება და იყოფა რისკზე შეწონილი აქტივებით. რისკით შეწონილი აქტივები გამოითვლება ბანკის სესხების დათვალიერებით, რისკის შეფასებით და შემდეგ წონის გათვალისწინებით. გაზომვისას საკრედიტო რისკები, კორექტირება ხდება კრედიტორების ბალანსზე ჩამოთვლილი აქტივების ღირებულებაში.

ბანკის მიერ გაცემული ყველა სესხი შეწონილია მათი ხარისხის მიხედვით საკრედიტო რისკი. მაგალითად, მთავრობისთვის გაცემული სესხები შეწონილია 0.0%-ით, ხოლო ფიზიკურ პირებზე გაცემულ სესხებს აქვთ 100.0%შეწონილი ქულა.

რისკით შეწონილი აქტივები

რისკით შეწონილი აქტივები გამოიყენება კაპიტალის მინიმალური ოდენობის დასადგენად, რომელიც უნდა ფლობდეს ბანკებსა და სხვა დაწესებულებებს რისკის შესამცირებლად გადახდისუუნარობა. ის კაპიტალის მოთხოვნა ემყარება ა რისკის შეფასება თითოეული ტიპის საბანკო აქტივისთვის. მაგალითად, სესხი, რომელიც უზრუნველყოფილია ა ნდობის წერილი ითვლება უფრო სარისკოდ და მოითხოვს უფრო მეტ კაპიტალს, ვიდრე იპოთეკური სესხი, რომელიც უზრუნველყოფილია გირაოთი.

რატომ არის მნიშვნელოვანი კაპიტალის ადეკვატურობის კოეფიციენტი

კაპიტალის ადეკვატურობის მინიმალური კოეფიციენტების (CARs) კრიტიკული მიზეზი არის იმის უზრუნველყოფა, რომ ბანკებს აქვთ საკმარისი ბალიში შთანთქავს ზარალის გონივრულ რაოდენობას, სანამ ისინი გახდება გადახდისუუნარო და შესაბამისად დაკარგავს მეანაბრეების სახსრები. კაპიტალის ადეკვატურობის კოეფიციენტები უზრუნველყოფენ ქვეყნის ფინანსური სისტემის ეფექტურობას და სტაბილურობას ბანკების გადახდისუუნარობის რისკის შემცირებით. საერთოდ, კაპიტალის ადეკვატურობის მაღალი კოეფიციენტის მქონე ბანკი ითვლება უსაფრთხოდ და სავარაუდოდ შეასრულებს თავის ფინანსურ ვალდებულებებს.

ლიკვიდაციის პროცესში, მეანაბრეების კუთვნილ სახსრებს უფრო მაღალი პრიორიტეტი ენიჭება, ვიდრე ბანკს კაპიტალი, ამიტომ მეანაბრეებს შეუძლიათ დაკარგონ დანაზოგი მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ბანკი დაარეგისტრირებს ზარალს, რომელიც აღემატება მის კაპიტალს ფლობს. ამდენად რაც უფრო მაღალია ბანკის კაპიტალის ადეკვატურობის კოეფიციენტი, მით უფრო მაღალია მეანაბრის აქტივების დაცვის ხარისხი.

არაბალანსური შეთანხმებები, როგორიცაა უცხოური ვალუტა კონტრაქტებს და გარანტიებს, ასევე აქვთ საკრედიტო რისკები. ასეთი რისკები გარდაიქმნება მათ საკრედიტო ეკვივალენტ ციფრებში და შემდგომ იწონიდება ბალანსზე არსებული საკრედიტო რისკების ანალოგიურად. ის არაბალანსური ბალანსი ხოლო საბალანსო საკრედიტო რისკები ერთდროულად იკრიბება, რათა მიიღონ რისკებით შეწონილი საკრედიტო რისკები.

CAR– ის გამოყენების მაგალითი

ამჟამად, კაპიტალის მინიმალური თანაფარდობა რისკზე შეწონილ აქტივებთან არის 8% ბაზელ II ხოლო 10.5% ბაზელ III- ის მიხედვით. კაპიტალის ადეკვატურობის მაღალი კოეფიციენტები აღემატება მინიმალურ მოთხოვნებს Basel II და Basel III.

მინიმალური კაპიტალის ადეკვატურობის კოეფიციენტები გადამწყვეტია იმის უზრუნველსაყოფად, რომ ბანკებს აქვთ საკმარისი ბალიში, რომ აითვისონ ზარალის გონივრული რაოდენობა, სანამ გახდებიან გადახდისუუნარო და შესაბამისად დაკარგონ მეანაბრეების სახსრები.

მაგალითად, დავუშვათ, რომ ABC ბანკს აქვს 10 მილიონი აშშ დოლარი პირველ კაპიტალში და 5 მილიონი აშშ დოლარი მეორე დონის კაპიტალში. მას აქვს სესხები, რომლებიც შეწონილია და გამოითვლება $ 50 მლნ. ABC ბანკის კაპიტალის ადეკვატურობის კოეფიციენტი არის 30% ($ 10 მილიონი + 5 მილიონი $) / $ 50 მილიონი). ამრიგად, ამ ბანკს აქვს კაპიტალის ადეკვატურობის მაღალი კოეფიციენტი და ითვლება უსაფრთხოდ. შედეგად, ABC ბანკი ნაკლებად სავარაუდოა, რომ გახდეს გადახდისუუნარო, თუ მოულოდნელი ზარალი მოხდება.

CAR vs. გადახდისუნარიანობის კოეფიციენტი

როგორც კაპიტალის ადეკვატურობის კოეფიციენტი, ასევე გადახდისუნარიანობის კოეფიციენტი იძლევა გზებს კომპანიის დავალიანების შესაფასებლად მისი შემოსავლების მდგომარეობის მიმართ. ამასთან, კაპიტალის ადეკვატურობის კოეფიციენტი ჩვეულებრივ გამოიყენება სპეციალურად ბანკების შესაფასებლად, ხოლო გადახდისუნარიანობის კოეფიციენტი შეიძლება გამოყენებულ იქნას ნებისმიერი ტიპის კომპანიის შესაფასებლად.

ის გადახდისუნარიანობის კოეფიციენტი არის სესხის შეფასების მეტრიკა, რომელიც შეიძლება გამოყენებულ იქნას ნებისმიერი ტიპის კომპანიისთვის, რათა შეაფასოს რამდენად კარგად შეუძლია დაფაროს როგორც მისი მოკლევადიანი, ასევე გრძელვადიანი ფინანსური ვალდებულებები. გადახდისუნარიანობის კოეფიციენტები 20% -ზე დაბლა მიუთითებს ნაგულისხმევის გაზრდის ალბათობაზე.

ანალიტიკოსები ხშირად მხარს უჭერენ გადახდისუნარიანობის კოეფიციენტს კომპანიის ფინანსური მდგომარეობის ყოვლისმომცველი შეფასების უზრუნველსაყოფად, რადგან იგი ზომავს ფულადი სახსრების ნაკადს და არა წმინდა შემოსავალს, რომელთაგან ყველა არ შეიძლება იყოს ადვილად ხელმისაწვდომი კომპანიისათვის ვალდებულებები. გადახდისუნარიანობის კოეფიციენტი საუკეთესოდ გამოიყენება იმავე ინდუსტრიის ანალოგიურ ფირმებთან შედარებით, რადგან ზოგიერთი ინდუსტრია მნიშვნელოვნად უფრო ვალია ვიდრე სხვა.

CAR vs. Tier-1 ბერკეტების თანაფარდობა

დაკავშირებული კაპიტალის ადეკვატურობის კოეფიციენტი, რომელიც ზოგჯერ განიხილება არის tier-1 ბერკეტის თანაფარდობა. პირველი დონის ბერკეტების კოეფიციენტი არის ურთიერთობა ბანკებს შორის ძირითადი კაპიტალი და მისი მთლიანი აქტივები. იგი გამოითვლება პირველი კაპიტალის გაყოფით ბანკის საშუალო მთლიანი კონსოლიდირებული აქტივებისა და გარკვეული არაბალანსური ანგარიშგებით. რაც უფრო მაღალია 1-ლი დონის ბერკეტების კოეფიციენტი, მით უფრო სავარაუდოა, რომ ბანკმა გაუძლოს მის უარყოფით შოკს ბალანსი.

CAR– ის გამოყენების შეზღუდვები

CAR– ის ერთ – ერთი შეზღუდვა ის არის, რომ იგი არ ითვალისწინებს მოსალოდნელ ზარალს ბანკის გაშვების ან ფინანსური კრიზისის დროს, რამაც შეიძლება დამახინჯოს ბანკის კაპიტალი და კაპიტალის ღირებულება.

ბევრი ანალიტიკოსი და ბანკის აღმასრულებელი მიიჩნევს ეკონომიკური კაპიტალი იყოს ბანკის ფინანსური სიმყარისა და რისკის ზემოქმედების უფრო ზუსტი და საიმედო შეფასება, ვიდრე კაპიტალის ადეკვატურობის კოეფიციენტი.

ეკონომიკური კაპიტალის გაანგარიშება, რომელიც აფასებს იმ კაპიტალის რაოდენობას, რომელსაც ბანკი უნდა ფლობდეს მის უზრუნველსაყოფად უნარი გაუმკლავდეს მის მიმდინარე გამოჩენილ რისკს, ემყარება ბანკის ფინანსურ მდგომარეობას, საკრედიტო რეიტინგს, მოსალოდნელ ზარალს და გადახდისუნარიანობის ნდობის დონეს. მოსალოდნელი ზარალის ისეთი ეკონომიკური რეალობის ჩათვლით, ეს გაზომვა წარმოადგენს ბანკის რეალური ფინანსური ჯანმრთელობისა და რისკის დონის უფრო რეალისტურ შეფასებას.