როგორ მუშაობს დივიდენდის ფასდაკლების მოდელი (DDM)?

რა არის დივიდენდის ფასდაკლების მოდელი (DDM)?

დივიდენდის ფასდაკლების მოდელი (DDM) გამოიყენება ინვესტორების მიერ a ღირებულების გასაზომად მარაგი. იგი მსგავსია დისკონტირებული ფულადი ნაკადები (DFC) შეფასების მეთოდი; განსხვავება ისაა, რომ DDM ყურადღებას ამახვილებს დივიდენდები ხოლო DCF ყურადღებას ამახვილებს ფულადი სახსრების ნაკადზე.

DCF– ისთვის, ინვესტიცია ფასდება მისი მომავლის საფუძველზე ფულადი ნაკადები. DCF ანალიზი აფასებს კომპანიის ღირებულებას დღევანდელ პროგნოზებზე, თუ რამდენ ფულს გამოიმუშავებს იგი მომავალში. DCF ანალიზი იყენებს ა ფასდაკლების განაკვეთი რომ იპოვო მიმდინარე ღირებულება მარაგის. თუ DCF– ით გამოთვლილი ღირებულება უფრო მაღალია, ვიდრე ინვესტიციის მიმდინარე ღირებულება, ინვესტორი განიხილავს აქციებს შესაძლებლობას.

DDM– სთვის, მომავალი დივიდენდები უფრო ნაკლები ღირს ამის გამო ფულის დროის ღირებულება. ინვესტორები იყენებენ DDM– ს აქციების დასაფასებლად დივიდენდებიდან მომავალი შემოსავლების ნაკადის ჯამზე დაყრდნობით რისკით მორგებული მოთხოვნილი დაბრუნების მაჩვენებელი.

გესმით დივიდენდის ფასდაკლების მოდელი (DDM)?

ინვესტორებს შეუძლიათ გამოიყენონ დივიდენდის ფასდაკლების მოდელი (DDM) იმ აქციებისთვის, რომლებიც ახლახანს გამოიცა ან რომლებიც ვაჭრობდნენ მეორადი ბაზარი წლების განმავლობაში. არსებობს ორი გარემოება, როდესაც DDM პრაქტიკულად გამოსაყენებელია: როდესაც აქცია არ გასცემს დივიდენდებს და როდესაც აქციებს აქვთ უჩვეულოდ მაღალი ზრდის ტემპი.

კომპანიის თითოეული საერთო წილი წარმოადგენს კაპიტალის მოთხოვნას გამცემი კორპორაციის მომავალი ფულადი ნაკადების შესახებ. ინვესტორებს შეუძლიათ გონივრულად ვივარაუდოთ, რომ ა საერთო მარაგი არის მომავალი ფულადი სახსრების მიმდინარე ღირებულება. Ეს არის DCF ანალიზის ძირითადი საფუძველი.

DDM ვარაუდობს, რომ დივიდენდები არის შესაბამისი ფულადი ნაკადები. დივიდენდები წარმოადგენს შემოსავალს, რომელიც მიიღება აქტივის დაკარგვის გარეშე (აქციის გაყიდვა კაპიტალურ მოგებაზე) და შედარებადია კუპონის გადახდა ბონდისგან.

დივიდენდის ფასდაკლების მოდელის (DDM) სპეციალური მოსაზრებები

მიუხედავად იმისა, რომ DDM- ის დამცველები თვლიან, რომ ადრე თუ გვიან, ყველა ფირმა გადაიხდის დივიდენდებს თავიანთ საერთო აქციებზე, მოდელის გამოყენება ბევრად უფრო რთულია დიფერენდენციის ისტორიის გარეშე.

DDM– ის გამოყენების ფორმულა ყველაზე გავრცელებულია მაშინ, როდესაც გამომცემელ კორპორაციას აქვს დივიდენდების გადახდის გამოცდილება. წარმოუდგენლად ძნელია პროგნოზირება როდის და რამდენად, არა დივიდენდის გადამხდელი ფირმა დაიწყებს დივიდენდების განაწილებას აქციონერებზე.

აკონტროლებენ აქციონერებს აქვთ ბევრად უფრო ძლიერი კონტროლის გრძნობა ფულადი სახსრების სხვა ფორმებზე, რათა DCF მეთოდი მათთვის უფრო შესაფერისი იყოს.

მარაგი, რომელიც ძალიან სწრაფად იზრდება, ძირითად დამახინჯებას გამოიწვევს გორდონ-ზრდა DDM ფორმულა, შესაძლოა უარყოფითიც კი შექმნა მნიშვნელი და იწვევს საფონდო ღირებულების უარყოფით კითხვას. სხვა DDM მეთოდები შეიძლება დაგეხმაროთ ამ პრობლემის შემსუბუქებაში.