რომელ ფაქტორებს შეუძლიათ გავლენა მოახდინონ ქვეყნის სავაჭრო ბალანსზე?

ერთი ქვეყნის სავაჭრო ბალანსი განისაზღვრება მისი წმინდა ექსპორტით (ექსპორტი მინუს იმპორტი) და ამდენად მასზე გავლენას ახდენს ყველა ფაქტორი, რომელიც გავლენას ახდენს საერთაშორისო ვაჭრობაზე. ესენია ფაქტორების გამძლეობა და პროდუქტიულობა, სავაჭრო პოლიტიკა, გაცვლითი კურსი, უცხოური ვალუტის რეზერვები, ინფლაცია და მოთხოვნა.

გადამწყვეტი მომენტია ის, რომ საქონელი და მომსახურება ითვლება ექსპორტისა და იმპორტისათვის, რის შედეგადაც ა ქვეყანას აქვს სავაჭრო ბალანსი საქონელზე (ასევე ცნობილია როგორც საქონლის სავაჭრო ბალანსი) და ვაჭრობის ბალანსი მომსახურება. ერს აქვს სავაჭრო ბალანსი თუ მისი ექსპორტი აღემატება იმპორტს; თუ იმპორტი ექსპორტზე მეტია, ქვეყანას აქვს სავაჭრო დეფიციტი.

ფაქტორული დაჯილდოება

ფაქტორული ნიჭი მოიცავს შრომას, მიწას და კაპიტალს. შრომა აღწერს ქვეყნის მუშახელის მახასიათებლებს. მიწა აღწერს ბუნებრივ რესურსებს, როგორიცაა ხე ან ზეთი. კაპიტალური რესურსები მოიცავს ინფრასტრუქტურას და წარმოების შესაძლებლობებს.

ის ჰეკშერ-ოჰლინის მოდელი საერთაშორისო ვაჭრობა ხაზს უსვამს ქვეყნის შრომის, მიწის და კაპიტალის მახასიათებლებს სავაჭრო მოდელების ახსნის მიზნით. მაგალითად, ქვეყანა უხვად არაკვალიფიციური შრომა აწარმოებს საქონელს, რომელიც მოითხოვს შედარებით დაბალ შრომით, ხოლო ქვეყანას, რომელსაც აქვს უხვი ბუნებრივი რესურსები, სავარაუდოდ, მოახდენს მათ ექსპორტს.

ამ ფაქტორების პროდუქტიულობა ასევე აუცილებელია. დავუშვათ, ორ ქვეყანას აქვს თანაბარი რაოდენობის შრომა და მიწები. თუმცა ერთ ქვეყანას აქვს კვალიფიციური შრომა ძალა და უაღრესად პროდუქტიული მიწის რესურსები, ხოლო მეორეს აქვს არაკვალიფიციური შრომა და შედარებით დაბალი პროდუქტიულობის რესურსი.

კვალიფიციურ სამუშაო ძალას შეუძლია გამოიმუშაოს ადამიანზე შედარებით მეტი არაკვალიფიციური ძალა, რაც თავის მხრივ გავლენას მოახდენს იმ სფეროებზე, სადაც თითოეულს შეუძლია იპოვოს შედარებითი უპირატესობა. ქვეყანას, რომელსაც აქვს გამოცდილი მუშახელი, შესაძლოა შეიმუშაოს რთული ელექტრონიკა, ხოლო არაკვალიფიციური მუშახელი შეიძლება სპეციალიზირდეს ძირითად წარმოებაში.

ანალოგიურად, ბუნებრივი რესურსების ეფექტიანი გამოყენება შეიძლება ნიშნავდეს შედარებით მეტნაკლებად ღირებულებას, რომელიც ამოღებულია მსგავსი საწყისისგან.

სავაჭრო პოლიტიკა

ვაჭრობის ბარიერები ასევე გავლენას ახდენს ქვეყნის ექსპორტისა და იმპორტის ბალანსზე. პოლიტიკა, რომელიც ზღუდავს იმპორტს ან სუბსიდირებას ახდენს ექსპორტზე, გავლენას ახდენს იმ საქონლის ფარდობით ფასებზე, რაც მეტ -ნაკლებად მიმზიდველს ხდის იმპორტს ან ექსპორტს. მაგალითად, სოფლის მეურნეობა სუბსიდიები შეიძლება შეამციროს მეურნეობის ხარჯები, წაახალისოს მეტი წარმოება ექსპორტისთვის. იმპორტის კვოტა ზრდის ფასებს იმპორტირებულ საქონელზე, რაც ამცირებს მოთხოვნას.

ქვეყნებს, რომლებიც ზღუდავენ ვაჭრობას მაღალი იმპორტის ტარიფებითა და ბაჟებით, შეიძლება ჰქონდეთ უფრო დიდი სავაჭრო დეფიციტი, ვიდრე ღია სავაჭრო პოლიტიკის მქონე ქვეყნებს. ეს არის იმის გამო, რომ ხელს უშლის თავისუფალი ვაჭრობის შეიძლება დახუროს ისინი საექსპორტო ბაზრებიდან.

ასევე არსებობს არასატარიფო ბარიერები ვაჭრობა. ინფრასტრუქტურის ნაკლებობამ შეიძლება გაზარდოს საქონლის ბაზარზე გატანის ღირებულება. ეს ზრდის ამ პროდუქტების ფასს და ამცირებს ერის გლობალურ კონკურენტუნარიანობას, რაც თავის მხრივ ამცირებს ექსპორტს.

ინვესტიციამ შეიძლება იმუშაოს ამ ბარიერების შესამცირებლად. მაგალითად, ინფრასტრუქტურაში ინვესტიციებმა შეიძლება გაზარდოს ქვეყნის ინვესტიციები კაპიტალის ბაზა და შეამცირეთ საქონლის ბაზარზე გატანის ფასი.

გაცვლითი კურსი, უცხოური ვალუტის რეზერვები და ინფლაცია

• გაცვლითი კურსი: საშინაო ვალუტა, რომელიც მნიშვნელოვნად გაძვირდა, მნიშვნელოვნად ზრდის ექსპორტირებული საქონლის ღირებულებას და შეუძლია დატოვოს ექსპორტიორები გლობალური ბაზრებიდან. ამან შეიძლება ზეწოლა მოახდინოს ქვეყნის სავაჭრო ბალანსზე.
• უცხოური ვალუტის რეზერვები: საერთაშორისო ბაზრებზე ეფექტური კონკურენციისთვის, ერს უნდა ჰქონდეს წვდომა იმპორტირებულ მექანიზმზე, რომელიც გაზრდის პროდუქტიულობას, რაც შეიძლება ძნელი იყოს, თუ ფორექსი რეზერვები არაადეკვატურია.
• ინფლაცია: თუ ინფლაცია მძვინვარებს ქვეყანაში, პროდუქტის ერთეულის წარმოების ფასი შეიძლება იყოს უფრო დაბალი, ვიდრე დაბალი ინფლაციის ქვეყანაში. ეს გავლენას მოახდენს ექსპორტზე, რაც გავლენას მოახდენს სავაჭრო ბალანსზე.

მოთხოვნა

მოთხოვნა კონკრეტულ პროდუქტზე ან მომსახურებაზე არის საერთაშორისო ვაჭრობის აუცილებელი კომპონენტი. მაგალითად, ნავთობზე მოთხოვნა ერთნაირად აისახება ნავთობის ექსპორტიორი და ნავთობის იმპორტიორი ქვეყნების ფასსა და სავაჭრო ბალანსზე. თუ ნავთობის მცირე იმპორტიორს ნავთობის ფასის ვარდნა ემუქრება, მისი საერთო იმპორტი შესაძლოა შემცირდეს.

მეორეს მხრივ, ნავთობის ექსპორტიორმა შეიძლება შეამციროს მისი ექსპორტის ვარდნა. ქვეყნისთვის კონკრეტული სიკეთის ფარდობითი მნიშვნელობიდან გამომდინარე, მოთხოვნის ასეთმა ცვლილებებმა შეიძლება გავლენა მოახდინოს ვაჭრობის საერთო ბალანსზე.

სავაჭრო ბალანსი, როგორც ეკონომიკური მაჩვენებელი

სავაჭრო ბალანსის მონაცემების სარგებლობა, როგორც ეკონომიკური მაჩვენებელი, დამოკიდებულია ერზე. ყველაზე მნიშვნელოვანი გავლენა ზოგადად შეინიშნება შეზღუდული ქვეყნების ქვეყნებში სავალუტო რეზერვები, სადაც სავაჭრო მონაცემების გამოქვეყნებამ შეიძლება გამოიწვიოს მათი ვალუტების დიდი ცვალებადობა.

სავაჭრო მონაცემები, როგორც წესი, ყველაზე დიდი კომპონენტია მიმდინარე ანგარიში, რომელსაც მჭიდროდ აკვირდებიან ინვესტორები და ბაზრის პროფესიონალები ეკონომიკის ჯანმრთელობის მაჩვენებლებისათვის. მიმდინარე ანგარიშის დეფიციტი პროცენტულად მთლიანი შიდა პროდუქტი (მშპ), კერძოდ, თვალყურს ადევნებს იმ ნიშნებს, რომ დეფიციტი ხდება უმართავი და შეიძლება იყოს წინამორბედი გაუფასურება ვალუტისა.

თუმცა, დროებითი სავაჭრო დეფიციტი შეიძლება ჩაითვალოს აუცილებელ ბოროტებად, ვინაიდან შეიძლება მიუთითებდეს, რომ ეკონომიკა ძლიერ იზრდება და იმპორტს სჭირდება იმპულსის შესანარჩუნებლად.

სავაჭრო ბალანსი არის ქვეყნის ჯანმრთელობის მთავარი მაჩვენებელი. ზოგადად, ინვესტორები და ბაზრის პროფესიონალები უფრო მეტად შეშფოთებულნი არიან სავაჭრო დეფიციტით, ვიდრე სავაჭრო ნამეტებით, ვინაიდან ქრონიკული დეფიციტი შეიძლება იყოს ვალუტის გაუფასურების წინამორბედი.