თვით ტენდერის თავდაცვის განმარტება

რა არის თვითმმართველობის ტენდერის დაცვა?

თვითმმართველობის ტენდერის დაცვა არის სტრატეგია, რომელსაც კომპანია იყენებს, რათა ხელი შეუწყოს და ჩაშალოს მტრული აღება. თუ შესყიდვისთვის განკუთვნილი კომპანიის მენეჯმენტს არ სურს უარი თქვას კონტროლზე, მათ შეუძლიათ მიიღონ ზომები, რათა თავიდან აიცილონ ეს სატენდერო წინადადება საკუთარი აქციებისათვის.

სატენდერო შეთავაზება იწვევს აქციონერებს გაყიდონ თავიანთი აქციები განსაზღვრულ ფასად და კონკრეტულ ვადაში.

თვით ტენდერის დაცვის გაგება

ხანდახან პოტენციური შემძენი აცხადებს ფულადი სახსრების ან აქციების (ან ორივეს კომბინაციის) მოთხოვნას, რომ აიღოს კონტროლი იმ კომპანიაზე, რომელსაც არ სურს ხელში ჩაგდება. ის დირექტორთა საბჭო კომპანიას შეუძლია შეთავაზება შეაფასოს როგორც კომპანიის დაუფასებლობა, ან უარი თქვას გაყიდვაზე ნებისმიერ ფასად.

თუმცა სატენდერო წინადადებაზე უარი არ შეიძლება იყოს საკმარისი. ზოგჯერ, ვიდრე დანებდება, დაინტერესებულმა მხარემ შეიძლება გადაწყვიტოს პირდაპირ კომპანიაში წასვლა აქციონერები იმისათვის, რომ მოიპოვოს საკმარისი მხარდაჭერა მენეჯმენტის შესაცვლელად და პოტენციურად მიიღოს შეძენა. თუკი ხელში ჩაგდების წინსვლა მტრულად იქცევა - და მოლაპარაკებები მივა აქამდე - სამიზნე კომპანია დაფას აქვს რამდენიმე ვარიანტი, რამაც შეიძლება გაართულოს მომავალი მყიდველის წარმატება.

ერთი ვარიანტი არის არსებული აქციონერებისგან აქციების შეძენა (ხშირად პრემიაზე- ან უფრო მაღალ დონეზე - საბაზრო ფასამდე). ამგვარი მოქმედებების განხორციელება ხელს უშლის პოტენციურ შემძენს მის ხელში ჩაგდებას საკუთრების ერთეულებზე, რაც მას სჭირდება კონტროლის აღებისათვის. თვითდასაქმების დაცვის მეთოდის მიზანია კომპანიის შეძენის ხარჯების აკრძალვა.

ხელთ არსებული ფულადი სახსრების გამოყენებით - ან ვალის გაზრდით ზოგიერთი აქციის შესყიდვის მიზნით - სამიზნე კომპანია ზრდის თავის ვალდებულებებს და ამცირებს აქტივები (და იმედია, ნაკლებად მიმზიდველი ხდება შემძენისთვის). ამ სიტუაციის წინაშე პოტენციურ შემძენს შესაძლოა დასჭირდეს სხვა აქტივების გამოყენება სამიზნე კომპანიის ფინანსური ვალდებულებების შესასრულებლად.

თვითმმართველობის ტენდერის თავდაცვის მაგალითი

თვითმმართველობის ტენდერის დაცვის ცნობილი მაგალითი მოხდა 1985 წელს. 1985 წლის აპრილში Mesa Petroleum Co., რომელსაც აკონტროლებს მილიარდერი ტ. ბუნ პიკენსი, ცდილობდა Unocal Corporation– ის ხელში ჩაგდებას. მესა პეტროლიუმმა, რომელიც იმ ეტაპზე უკვე ფლობდა Unocal– ის აქციების დაახლოებით 13% -ს, გააძლიერა ძალისხმევა აიღოს თავისი ინდუსტრიის მეტოქის კონტროლი 64 მილიონი აქციის სატენდერო შეთავაზებით, ანუ დაახლოებით 37% Unocal- ის გამორჩეული მარაგი, ფასი 54 დოლარი ერთ აქციაზე.

Unocal– ის გამგეობა შეიკრიბა ტენდერის განსახილველად და მისი მრჩევლების Goldman Sachs– ის და Dillon Read– ის დახმარებით დაასკვნეს, რომ ის არ უნდა გაიყიდეს არანაკლებ 60 დოლარად თითო აქციაზე. მტრული აღების რისკის წინაშე და უკმაყოფილო, რომ სატენდერო შეთავაზების მეორე დონე შედგებოდა უსარგებლო ობლიგაციები საეჭვო ღირებულების, კომპანიისსაინვესტიციო ბანკირებიშემდეგ დაიწყო თავდაცვის სტრატეგიების წარმოდგენა Unocal– ის აღმასრულებლებისთვის, რათა გადაეწყვიტათ.

ერთ-ერთი ტაქტიკა იყო Unocal– ის ვარიანტი, ჩაერთო თვითდასაქმების თავდაცვაში და შეიძინა საკუთარი აქციები, ფასიანი დიაპაზონის მიხედვით, $ 70-დან $ 75-მდე. Unocal– ის გამგეობა გააფრთხილეს, რომ ამგვარი ზომების გატარება გამოიწვევდა დაახლოებით $ 6.5 მილიარდი დოლარის დამატებით დავალიანებას და აიძულებდა შეამციროს საძიებო ბურღვები. მათ მაინც გადაწყვიტეს გაგრძელება, იმის ცოდნით, რომ ამ ფულის დახარჯვა არ წარმოადგენდა რისკს მისი საქმიანობიდან.

Unocal საბოლოოდ პირობა დადო, რომ განახორციელებდა თვით ტენდერს 72 დოლარად ყველა აქციისთვის (მესას მფლობელობაში), როგორც კი პოტენციური შემძენი მიაღწევს საკუთრების გარკვეულ ზღვარს. მესამ უპასუხა დაცვის წინააღმდეგ სამართლებრივი ქმედების განხორციელებას. თუმცა საბოლოოდ, დელავერის უზენაესმა სასამართლომ, ისტორიულად მნიშვნელოვან საქმეში, სამიზნის სასარგებლოდ დაადგინა.