De grote korte film uitgelegd

Wat is De grote korte?

De grote korte is een Oscar-winnende verfilming uit 2015 van het bestverkochte boek met dezelfde naam van auteur Michael Lewis. De film, geregisseerd door Adam McKay, richt zich op het leven van verschillende Amerikaanse financiële professionals die voorspelden en profiteerden van de opbouw en daaropvolgende ineenstorting van de huisvesting zeepbel in 2007 en 2008.

Gepubliceerd in 2010, De grote korte: In de Doomsday Machine was een los vervolg op de bestseller van Lewis Leugenaarspoker, een kroniek van zijn werkervaringen bij Solomon Brothers in de jaren tachtig. Beide non-fictiewerken bieden een diepe duik in de levens, werkplekken en psychologie van verschillende Wall Street professionals en de financiële wereld.

Begrip De grote korte

De grote korte was niet de eerste verfilming van een succesvol non-fictieboek over de financiële crisis. In 2011 paste HBO Andrew Ross Sorkin's crisis tell-all aan Te groot om te falen, die ook een met sterren bezaaide cast had. Dat verhaal concentreerde zich meer op de paar weken voorafgaand aan de ineenstorting van Lehman Brothers en het besluit van de regering om de grootste banken van het land redden en bedrijven.

De grote korte, is echter een karaktergestuurd stuk dat zich niet alleen richt op de gebeurtenissen voorafgaand aan de instorting van subprime-hypotheken, maar ook de tegenstrijdige gevoelens van verschillende mannen (echt of gebaseerd op echte mensen) die de crisis ruim van tevoren hadden voorzien. De filmsterren Christian Bale, Steve Carell, Ryan Gosling en Brad Pitt.

Een van die mannen is Michael Burry (Christian Bale), de manager van hedgefonds Scion hoofdstad. Het is 2005 en Burry begint te vermoeden dat de bloeiende Amerikaanse huizenmarkt vrijwel activa zeepbel opgeblazen door leningen met een hoog risico. Burry creëert een nieuw soort financieel instrument, genaamd a kredietverzuimswap, die hem in staat zou stellen kort de huizenmarkt, dat wil zeggen, verkoopposities in de veronderstelling dat de huizenprijzen zullen dalen.

Als banken en crediteuren beweren dat de huizenmarkt stabiel is - en de prijzen blijven in feite stijgen - worden zijn klanten boos en angstig terwijl Burry zijn korte toneelstukken voortzet. Wanneer ze hun geld terugeisen, stelt hij een moratorium in op opnames uit het fonds, waardoor zijn klanten nog meer woedend worden.

Ondertussen ontdekt Deutsche Bank-topman Jared Vennett (Ryan Gosling) per ongeluk Burry's creëren van kredietverzuimswaps, en - in overeenstemming met Burry's analyse van de markt - besluit te beginnen ze verkopen. Een van zijn klanten is hedgefondsmanager Mark Baum (Steve Carrell). Baum erkent dat slecht gestructureerde, risicovolle pakketten van leningeffecten, bekend als: door onderpand gedekte schuldverplichtingen (CDO's) hebben ontvangen AAA-ratings van kredietbeoordelaars - wat een mate van veiligheid impliceert die ze niet verdienen - en bovendien op hoogst twijfelachtige manieren opnieuw worden verpakt en doorverkocht. Het is de honger van financiële instellingen naar deze effecten die een groot deel van de opkomst van onroerend goed voedt - in geen enkele verhouding tot de fundamenten van de sector.

Net als Burry en Vennett concludeert Baum dat de huizenzeepbel uiteindelijk zal knappen en in feite kan leiden tot de ineenstorting van de Amerikaanse economie. Hij begint short te gaan in de financiële sector. (Baum was gebaseerd op de echte hedgefondsmanager Steve Eisman. Vennett was gebaseerd op Greg Lippmann, een voormalige obligatieverkoper bij Deutsche Bank.)

Een derde plot volgt twee jonge investeerders - Charlie Geller (John Magaro) en Jamie Shipley (Finn Wittrock) - die een paper ontdekken dat is geschreven door Vennett over credit default swaps. Ze zoeken de beleggingsadvies van de gepensioneerde bankier Ben Rickert (Brad Pitt). Shipley en Geller doen een reeks succesvolle weddenschappen tegen door hypotheken gedekte effecten en de huizenmarkt wanneer deze eindelijk begint in te storten, waardoor ze een fortuin verdienen met hun transacties.

Maar Rickert verwijt hen dat ze profiteren van de ellende die de hypotheekcrisis in Midden-Amerika heeft veroorzaakt. Het duo blijft zeer neerslachtig over de moreel risico rond CDO's, nadat ze hadden ontdekt dat investeringsbanken en kredietbeoordelaars samenspanden om de risico's te verbergen en de prijzen van de investeringen op te krikken. Ze proberen later tevergeefs om de ratingbureaus vanwege hun misleidende rangschikking van door hypotheken gedekte effecten en hypotheken. (Geller was gebaseerd op Cornwell Capital-oprichter Charlie Ledley, terwijl Jamie Shipley was gebaseerd op Cornwell-partner Jamie Mai; Rickert was gebaseerd op Ben Hockett, een voormalige handelaar bij Deutsche Bank.)

Ondertussen levert Burry uiteindelijk bijna 500% rendement op voor investeerders die bij hem blijven tijdens de ineenstorting van de huizenmarkt.

De grote korte broek Stilistische keuzes

Financiële terminologie en de chronologie van de financiële crisis zijn zeer moeilijk te begrijpen voor een lekenpubliek in een film van twee uur. De grote korte maakt gebruik van levendige, informele en zelfs humoristische manieren om de complexe financiële instrumenten en instrumenten te illustreren en te definiëren, van collateralized debt bonds (CDO's) en tranches naar credit default swaps en door hypotheken gedekte effecten, dat hielp de wereldeconomie te laten zinken.

Zo legt de film uit waarom de CDO's zo'n rimpeleffect hadden in een scène waarin actrice Selena Gomez blackjack speelt. Samen met econoom Richard Thaler legt ze uit hoe steeds grotere side bets op Gomez's blackjack hand geweldig zijn als ze aan het winnen is, een metafoor voor een stijgende huizenmarkt. Wanneer Gomez echter de hand verliest - of de huizenprijzen beginnen te dalen - veroorzaakten die nevenweddenschappen een domino-effect dat grotere verliezen veroorzaakt aan respectievelijk de tafel en de economie.

In een andere scène krijgt het publiek een visueel hulpmiddel om een ​​tranche te begrijpen. Ryan Gosling haalt blokken uit een Jenga-toren om te laten zien hoe tranches werken in door hypotheek gedekte effecten (MBS) zoals door onderpand gedekte hypotheekverplichtingen (CMO's). Door blokken in het onderste deel van de toren eruit te trekken, legt Gosling uit dat de best beoordeelde effecten op de bovenkant van de toren kan niet standhouden wanneer de effecten met een lagere rating falen en worden verwijderd uit de baseren.

Andere voorbeelden zijn opzettelijk oneerbiedig en gebruiken alledaagse metaforen en termen. Een cutaway toont actrice Margot Robbie in een bubbelbad champagne drinkend terwijl ze het broze bruisen van door hypotheken gedekte effecten bespreekt. TV-persoonlijkheid Anthony Bourdain legt uit hoe het gooien van een twee dagen oude vis in een stoofpot vergelijkbaar is met de subprime-hypotheken die in CDO's worden gegooid om hun risicovolle karakter te verbergen voor nietsvermoedende klanten.

De grote korte Veelgestelde vragen

Is The Big Short gebaseerd op een waargebeurd verhaal?

De grote korte, gebaseerd op een non-fictieboek van Michael Lewis, beschrijft het echte leven en de acties van verschillende financiële industrie professionals in het midden van de jaren 2000 - tegen de achtergrond van de opkomst en vervolgens dramatische ineenstorting van het onroerend goed markt. De film veranderde de namen en andere identificerende details van sommige personages.

Wat was de grote kortfilm in de film?

De titulaire "big short" in De grote korte verwijst naar de handels-/beleggingspraktijk van shorten of short verkopen. Als u short gaat in iets - meestal een financiële zekerheid, zoals een aandeel - betekent dit dat u het leent en doorverkoopt de open markt, met als doel het later tegen een lagere prijs terug te kopen en het verschil als een winst. Handelaren en beleggers verkopen short wanneer ze denken dat een effect in waarde zal dalen. Het is een gok dat de prijzen zullen dalen.

Er zijn eigenlijk verschillende grote shorts in de film: de meeste hoofdpersonages nemen korte posities in in door hypotheken gedekte effecten, ervan overtuigd dat de prijzen zullen dalen als de huidige vastgoedhausse stort in. Het is bewezen dat ze gelijk hebben en ze verdienen allemaal miljoenen dollars. Het is een "grote" short vanwege de bedragen die ermee gemoeid zijn en omdat de woningbouw zo'n grote rol speelt in de economie.

Wat veroorzaakte de financiële crisis van 2008?

De financiële crisis van 2007-2008 was jaren in de maak, en door een complexe vervlechting van oorzaken. De zaden werden aan het begin van het decennium gezaaid, met goedkope krediet- en lakse leennormen die een huizenzeepbel voedden - een opwaartse spiraal in huizenprijzen toen leners profiteerden van lage hypotheekrentes. Veel van deze leningen waren subprime - dat wil zeggen, de leners konden ze echt niet betalen, waardoor de leningen een groot risico liepen op wanbetaling.

Lenders verkochten die leningen vervolgens aan de investeringsbanken van Wall Street, die ze verpakten in door hypotheken gedekte effecten en door onderpand gedekte schuldverplichtingen. Door de afgeschafte regelgeving konden banken en andere instellingen veel geld lenen om in deze effecten te investeren, die ze vervolgens opnieuw verpakten en aan andere investeerders verkochten.

Halverwege het decennium begon de rente te stijgen en bereikte het eigenwoningbezit een verzadigingspunt. De prijzen van onroerend goed begonnen te dalen en mensen begonnen hun hypotheken in gebreke te stellen. Toen de zeepbel in 2007 uiteenspatte, bleven financiële instellingen over voor biljoenen dollars aan bijna waardeloze investeringen in subprime-hypotheken.

De interbancaire markt waardoor het geld dat over de hele wereld circuleert, bevroor - niemand wist hoe wijdverbreid de verliezen waren of wie wat schuldig was, dus stopten ze volledig met lenen.

Tegen de zomer van 2008 verspreidde het bloedbad zich over de financiële sector. Veel eerbiedwaardige bedrijven, zoals Bear Stearns en Lehman Brothers, gingen ten onder. De ineenstorting van Lehman deed de aandelenmarkt schrikken, die vanaf eind september in een vrije val belandde.

Het komt neer op

De grote korte ontving verschillende Academy Award-nominaties, waaronder één voor 'Beste film' en won voor 'Beste bewerkte scenario'. Sommige critici, waaronder Nobelprijswinnaar voor economie laureaat Paul Krugman, hebben gezegd dat de film niet erkent dat verschillende mensen, buiten de personages die in de film worden geprofileerd, ook de problemen met subprime-hypotheken hebben gemarkeerd. Anderen merkten op dat de film de rol die de Federale Reserve gespeeld om de crisis tot bloei te laten komen.

Dat gezegd hebbende, De grote korte biedt een zeer boeiende verkenning van de jaren voorafgaand aan de ineenstorting van de huizenmarkt, die leidde tot de Grote recessie. Uiteindelijk concludeert het, Wall Street hebzucht heeft de wereldeconomie jarenlang doen zinken.