Hoe opties werken voor kopers en verkopers

Wat is een optie?

Opties zijn: financiële instrumenten dat zijn afgeleiden gebaseerd op de waarde van onderliggende effecten zoals aandelen. Een optiecontract biedt de koper de mogelijkheid om - afhankelijk van het type contract dat hij aanhoudt - de onderliggende waarde te kopen of te verkopen. In tegenstelling tot futures, is de houder niet verplicht het actief te kopen of te verkopen als hij ervoor kiest dit niet te doen.

• Belopties de houder in staat stellen het actief tegen een vastgestelde prijs binnen een bepaald tijdsbestek te kopen.
• Put opties de houder in staat stellen het actief tegen een vastgestelde prijs binnen een bepaald tijdsbestek te verkopen.

Elk optiecontract heeft een specifieke vervaldatum waarop de houder zijn optie moet uitoefenen. De vermelde prijs op een optie staat bekend als de uitoefenprijs. Opties worden meestal gekocht en verkocht via online of retailmakelaars.

Opties begrijpen

Opties zijn een veelzijdig financieel product. Deze contracten hebben betrekking op een koper en een verkoper, waarbij de koper een optie betaalt premie voor de door het contract verleende rechten. Elke call-optie heeft een bullish koper en een bearish verkoper, terwijl putopties een bearish koper en een bullish verkoper hebben.

Optiecontracten vertegenwoordigen gewoonlijk 100 aandelen van de onderliggende waarde, en de koper betaalt een premie voor elk contract. Als een optie bijvoorbeeld een premie van 35 cent per contract heeft, kost het kopen van één optie $ 35 ($ 0,35 x 100 = $ 35). De premie is mede gebaseerd op de uitoefenprijs—de prijs voor het kopen of verkopen van het effect tot de vervaldatum. Een andere factor in de premium prijs is de uiterste houdbaarheidsdatum. Net als bij dat pak melk in de koelkast, geeft de houdbaarheidsdatum de dag aan waarop het optiecontract moet worden gebruikt. De onderliggende waarde bepaalt de houdbaarheidsdatum. Voor aandelen is dit meestal de derde vrijdag van de contractmaand.

Handelaren en beleggers zullen om verschillende redenen opties kopen en verkopen. Opties speculatie stelt een handelaar in staat om een ​​hefboompositie in een actief te houden tegen lagere kosten dan het kopen van aandelen van het actief. Beleggers zullen opties gebruiken om heg of de risicoblootstelling van hun portefeuille te verminderen. In sommige gevallen kan de optiehouder: inkomsten genereren wanneer ze callopties kopen of optiesschrijver worden. Opties zijn ook een van de meest directe manieren om investeren in olie. Voor optie handelaren, de dagelijkse handel van een optie volume en open interesse zijn de twee belangrijkste cijfers om in de gaten te houden om de best geïnformeerde investeringsbeslissingen te nemen.

Amerikaanse opties kan op elk moment vóór de vervaldatum van de optie worden uitgeoefend, terwijl Europese opties kan alleen worden uitgeoefend op de vervaldatum of de uitoefendatum. Uitoefenen betekent gebruik maken van het recht om de onderliggende waarde te kopen of te verkopen.

Opties Risicostatistieken: de Grieken

De "Grieken" is een term die in de optiemarkt wordt gebruikt om de verschillende risicodimensies te beschrijven die gepaard gaan met het innemen van een optiepositie, hetzij in een bepaalde optie of een portefeuille van opties. Deze variabelen worden Grieken genoemd omdat ze typisch worden geassocieerd met Griekse symbolen. Elke risicovariabele is het resultaat van een onvolmaakte veronderstelling of relatie van de optie met een andere onderliggende variabele. Handelaren gebruiken verschillende Griekse waarden, zoals delta, theta en andere, om het optierisico te beoordelen en optieportefeuilles te beheren.

Delta

Delta (Δ) vertegenwoordigt de snelheid van verandering tussen de prijs van de optie en een verandering van $1 in de verborgen waarde prijs. Met andere woorden, de prijsgevoeligheid van de optie ten opzichte van de onderliggende waarde. Delta van a bel optie heeft een bereik tussen nul en één, terwijl de delta van a put optie heeft een bereik tussen nul en min één. Stel bijvoorbeeld dat een belegger long een calloptie is met een delta van 0,50. Daarom, als de onderliggende voorraad met $ 1 stijgt, zou de prijs van de optie theoretisch met 50 cent stijgen.

Voor optiehandelaren vertegenwoordigt delta ook de hedge ratio voor het maken van een delta-neutraal positie. Als u bijvoorbeeld een standaard Amerikaanse calloptie koopt met een delta van 0,40, moet u 40 aandelen verkopen om volledig te worden afgedekt. De netto-delta voor een portefeuille met opties kan ook worden gebruikt om de hedgeratio van de portefeuille te verkrijgen.

EEN minder gebruikelijk gebruik van de delta van een optie is de huidige kans dat het zal verlopen? in het geld. Een delta-calloptie van 0,40 heeft vandaag bijvoorbeeld een impliciete kans van 40% om in-the-money te eindigen.

Theta

Theta (Θ) vertegenwoordigt de veranderingssnelheid tussen de optieprijs en de tijd, of tijdgevoeligheid - ook wel bekend als het tijdsverval van een optie. Theta geeft het bedrag aan dat de prijs van een optie zou dalen naarmate de tijd tot vervaldatum neemt af, al het andere gelijk. Stel bijvoorbeeld dat een belegger long een optie is met een theta van -0,50. De prijs van de optie zou elke dag die verstrijkt met 50 cent dalen, terwijl al het andere gelijk blijft. Als er drie handelsdagen verstrijken, zou de waarde van de optie theoretisch met $1,50 dalen.

Theta neemt toe wanneer opties at-the-money zijn en neemt af wanneer opties in- en out-of-the-money zijn. Opties die dichter bij de vervaldatum staan, hebben ook een versnellend tijdsverval. Lange calls en long puts hebben meestal een negatieve Theta; short calls en short puts hebben positieve Theta. Ter vergelijking: een instrument waarvan de waarde niet door de tijd wordt uitgehold, zoals een aandeel, zou nul Theta hebben.

Gamma

Gamma (Γ) vertegenwoordigt de mate van verandering tussen een optie delta en de prijs van de onderliggende waarde. Dit wordt prijsgevoeligheid van de tweede orde (tweede afgeleide) genoemd. Gamma geeft het bedrag aan dat de delta zou veranderen bij een beweging van $1 in de onderliggende waarde. Stel bijvoorbeeld dat een belegger long one call-optie is op hypothetische aandelen XYZ. De calloptie heeft een delta van 0,50 en een gamma van 0,10. Daarom, als voorraad XYZ met $ 1 stijgt of daalt, zou de delta van de calloptie met 0,10 toenemen of afnemen.

Gamma wordt gebruikt om te bepalen hoe stabiel de delta van een optie is: hogere gammawaarden geven aan dat de delta drastisch kan veranderen als reactie op zelfs kleine bewegingen in de prijs van de onderliggende waarde. Gamma is hoger voor opties die: at-the-money en lager voor opties die in- en out-of-the-money zijn, en neemt in omvang toe naarmate de expiratie nadert. Gammawaarden zijn over het algemeen kleiner naarmate de houdbaarheidsdatum verder verwijderd is; opties met een langere looptijd zijn minder gevoelig voor deltaveranderingen. Naarmate de vervaldatum nadert, zijn gammawaarden doorgaans groter, omdat prijsveranderingen meer invloed hebben op gamma.

Optiehandelaren kunnen ervoor kiezen om niet alleen delta maar ook gamma af te dekken om delta-gamma neutraal, wat betekent dat als de onderliggende prijs beweegt, de delta dicht bij nul blijft.

Vega

Vega (V) vertegenwoordigt de mate van verandering tussen de waarde van een optie en de onderliggende waarde impliciete volatiliteit. Dit is de gevoeligheid van de optie voor volatiliteit. Vega geeft het bedrag aan dat de prijs van een optie verandert bij een verandering van 1% in de impliciete volatiliteit. Een optie met een Vega van 0,10 geeft bijvoorbeeld aan dat de waarde van de optie naar verwachting met 10 cent zal veranderen als de impliciete volatiliteit met 1% verandert.

Omdat verhoogde volatiliteit impliceert dat het onderliggende instrument meer kans heeft om extreme waarden te ervaren, zal een stijging van de volatiliteit dienovereenkomstig de waarde van een optie verhogen. Omgekeerd zal een afname van de volatiliteit een negatief effect hebben op de waarde van de optie. Vega is maximaal voor at-the-money-opties die een langere tijd hebben tot de vervaldatum.

Rho

Rho (p) vertegenwoordigt de mate van verandering tussen de waarde van een optie en een verandering van 1% in de rente. Dit meet de gevoeligheid voor de rente. Stel bijvoorbeeld dat een calloptie een rho van 0,05 en een prijs van $ 1,25 heeft. Als de rente met 1% stijgt, zou de waarde van de calloptie stijgen tot $ 1,30, terwijl al het andere gelijk blijft. Het tegenovergestelde geldt voor putopties. Rho is het beste voor at-the-money-opties met lange tijden tot de vervaldatum.

Kleine Grieken

Sommige andere Grieken, die niet zo vaak worden besproken, zijn lambda, epsilon, vomma, vera, snelheid, zoma, kleur, ultima.

Deze Grieken zijn tweede of derde afgeleiden van het prijsmodel en beïnvloeden zaken als de verandering in delta met een verandering in volatiliteit enzovoort. Ze worden steeds vaker gebruikt in strategieën voor het verhandelen van opties, omdat computersoftware deze complexe en soms esoterische risicofactoren snel kan berekenen en verklaren.

Risico en winst bij het kopen van callopties

Zoals eerder vermeld, is de bel opties laat de houder een onderliggende waarde kopen tegen de vermelde uitoefenprijs op de vervaldatum die de expiratie wordt genoemd. De houder is niet verplicht het actief te kopen als hij het actief niet wil kopen. Het risico voor de koper van een calloptie is beperkt tot de betaalde premie. Schommelingen van het onderliggende aandeel hebben geen impact.

Kopers van callopties zijn optimistisch over een aandeel en denken dat de aandelenprijs boven de uitoefenprijs zal stijgen voordat de optie afloopt. Als de bullish outlook van de belegger wordt gerealiseerd en de aandelenkoers stijgt tot boven de uitoefenprijs, kan de belegger: oefen de optie uit, koop het aandeel tegen de uitoefenprijs en verkoop het aandeel onmiddellijk tegen de huidige marktprijs voor a winst.

Hun winst op deze transactie is de prijs van het marktaandeel minus de uitoefenprijs van het aandeel plus de kosten van de optie - de premie en eventuele makelaarscommissie om de orders te plaatsen. Het resultaat zou worden vermenigvuldigd met het aantal gekochte optiecontracten en vervolgens vermenigvuldigd met 100, ervan uitgaande dat elk contract 100 aandelen vertegenwoordigt.

Als de onderliggende aandelenkoers op de expiratiedatum echter niet boven de uitoefenprijs komt, vervalt de optie waardeloos. De houder is niet verplicht om de aandelen te kopen, maar verliest de betaalde premie voor de call.

Risico en winst bij het verkopen van callopties

Het verkopen van call-opties staat bekend als het schrijven van een contract. De schrijver ontvangt de premie. Met andere woorden, een optiekoper betaalt de premie aan de schrijver of verkoper van een optie. De maximale winst is de ontvangen premie bij verkoop van de optie. Een belegger die een calloptie verkoopt, is bearish en gelooft dat de prijs van het onderliggende aandeel gedurende de looptijd van de optie zal dalen of relatief dicht bij de uitoefenprijs van de optie zal blijven.

Als de geldende koers van het marktaandeel op of onder de uitoefenprijs ligt op de vervaldag, vervalt de optie waardeloos voor de call-koper. De optieverkoper steekt de premie op als winst. De optie wordt niet uitgeoefend omdat de koper van de optie de aandelen niet zou kopen tegen de uitoefenprijs die hoger is dan of gelijk is aan de geldende marktprijs.

Als de prijs van het marktaandeel echter hoger is dan de uitoefenprijs bij expiratie, moet de verkoper van de optie de aandelen verkopen aan een optiekoper tegen die lagere uitoefenprijs. Met andere woorden, de verkoper moet ofwel aandelen uit zijn portefeuilleposities verkopen of de aandelen kopen tegen de geldende marktprijs om te verkopen aan de koper van de calloptie. De contractschrijver lijdt verlies. Hoe groot het verlies is, hangt af van de kostenbasis van de aandelen die ze moeten gebruiken om de optieorder te dekken, plus eventuele kosten voor bemiddelingsorders, maar verminderd met eventuele ontvangen premies.

Zoals u kunt zien, is het risico voor de oproepschrijvers veel groter dan de risicoblootstelling van oproepkopers. De belkoper verliest alleen de premie. De schrijver loopt een oneindig risico omdat de aandelenkoers zou kunnen blijven stijgen, waardoor de verliezen aanzienlijk kunnen toenemen.

Risico en winst bij het kopen van putopties

Put opties zijn beleggingen waarbij de koper denkt dat de marktprijs van het onderliggende aandeel op of voor de vervaldatum van de optie onder de uitoefenprijs zal dalen. Nogmaals, de houder kan aandelen verkopen zonder de verplichting om tegen de vermelde uitoefenprijs per aandeel op de vermelde datum te verkopen.

Omdat kopers van putopties willen dat de aandelenkoers daalt, is de putoptie winstgevend wanneer de prijs van het onderliggende aandeel onder de uitoefenprijs ligt. Als de geldende marktprijs bij expiratie lager is dan de uitoefenprijs, kan de belegger de put uitoefenen. Ze zullen aandelen verkopen tegen de hogere uitoefenprijs van de optie. Indien zij hun bezit van deze aandelen willen vervangen, kunnen zij deze op de open markt kopen.

Hun winst op deze transactie is de uitoefenprijs minus de huidige marktprijs, plus kosten - de premie en eventuele makelaarscommissie om de bestellingen te plaatsen. Het resultaat zou worden vermenigvuldigd met het aantal gekochte optiecontracten en vervolgens vermenigvuldigd met 100, ervan uitgaande dat elk contract 100 aandelen vertegenwoordigt.

De waarde van het houden van een putoptie zal toenemen naarmate de onderliggende aandelenkoers daalt. Omgekeerd daalt de waarde van de putoptie naarmate de aandelenkoers stijgt. Het risico van het kopen van putopties is beperkt tot het verlies van de premie als de optie waardeloos afloopt.

Risico en winst bij het verkopen van putopties

Het verkopen van putopties wordt ook wel het schrijven van een contract genoemd. Een schrijver van een putoptie is van mening dat de prijs van het onderliggende aandeel hetzelfde zal blijven of zal stijgen gedurende de looptijd van de optie, waardoor ze optimistisch zijn over de aandelen. Hier heeft de optiekoper het recht om de verkoper aandelen van de onderliggende waarde te laten kopen tegen de uitoefenprijs bij expiratie.

Als de prijs van het onderliggende aandeel op de vervaldatum boven de uitoefenprijs sluit, vervalt de putoptie waardeloos. De maximale winst van de schrijver is de premie. De optie wordt niet uitgeoefend omdat de koper van de optie de aandelen niet tegen de lagere uitoefenprijs zou verkopen wanneer de marktprijs hoger is.

Als de marktwaarde van het aandeel echter onder de uitoefenprijs van de optie daalt, is de schrijver van de putoptie verplicht om aandelen van het onderliggende aandeel te kopen tegen de uitoefenprijs. Met andere woorden, de putoptie wordt uitgeoefend door de koper van de optie. De koper zal zijn aandelen verkopen tegen de uitoefenprijs, aangezien deze hoger is dan de marktwaarde van het aandeel.

Het risico voor de schrijver van een putoptie ontstaat wanneer de prijs van de markt onder de uitoefenprijs daalt. Nu, op expiratie, is de verkoper gedwongen om aandelen te kopen tegen de uitoefenprijs. Afhankelijk van hoeveel de aandelen zijn afgeschreven, kan het verlies van de putschrijver aanzienlijk zijn.

De putschrijver - de verkoper - kan de aandelen vasthouden en hopen dat de aandelenkoers weer boven de aankoopprijs stijgt, of de aandelen verkopen en het verlies nemen. Eventuele verliezen worden echter enigszins gecompenseerd door de ontvangen premie.

Soms schrijft een belegger putopties tegen een uitoefenprijs, waarbij hij de aandelen als een goede waarde beschouwt en bereid zou zijn om tegen die prijs te kopen. Wanneer de prijs daalt en de optiekoper zijn optie uitoefent, krijgen ze de aandelen tegen de prijs die ze willen, met als bijkomend voordeel dat ze de optiepremie ontvangen.

Voorbeeld uit de praktijk van een optie

Stel dat Microsoft (MFST) aandelen worden verhandeld tegen $ 108 per aandeel en u denkt dat ze in waarde zullen stijgen. U besluit een calloptie te kopen om te profiteren van een stijging van de aandelenkoers.

U koopt één calloptie met een uitoefenprijs van $115 voor een maand in de toekomst voor 37 cent per contact. Uw totale contante uitgave is $ 37 voor de positie, plus vergoedingen en commissies (0,37 x 100 = $ 37).

Als het aandeel stijgt tot $ 116, is uw optie $ 1 waard, aangezien u de optie zou kunnen uitoefenen om het aandeel te verwerven voor $ 115 per aandeel en het onmiddellijk door te verkopen voor $ 116 per aandeel. De winst op de optiepositie zou 170,3% zijn, aangezien u 37 cent hebt betaald en $ 1 hebt verdiend - dat is veel hoger dan de stijging van 7,4% van de onderliggende aandelenkoers van $ 108 naar $ 116 op het moment van expiratie.

Met andere woorden, de winst in dollars zou netto 63 cent of $63 zijn, aangezien één optiecontract 100 aandelen vertegenwoordigt [($1 - 0,37) x 100 = $63].

Als het aandeel zou dalen tot $ 100, zou uw optie waardeloos verlopen en zou u $ 37 premie kwijt zijn. Het voordeel is dat je geen 100 aandelen hebt gekocht voor $ 108, wat zou hebben geleid tot een totaal verlies van $ 8 per aandeel, of $ 800. Zoals u kunt zien, kunnen opties u helpen uw neerwaartse risico te beperken.

Opties Spreads

Optiespreads zijn strategieën die verschillende combinaties van het kopen en verkopen van verschillende opties gebruiken voor een gewenst risico-rendementsprofiel. Spreads worden geconstrueerd met behulp van vanille opties, en kan profiteren van verschillende scenario's, zoals omgevingen met hoge of lage volatiliteit, opwaartse of neerwaartse bewegingen of iets daartussenin.

Spreadstrategieën kunnen worden gekenmerkt door hun uitbetaling of visualisaties van hun winst-verliesprofiel, zoals: bull-oproep spreads of ijzeren condors. Zie ons stuk op 10 veelvoorkomende spreidingsstrategieën voor opties voor meer informatie over zaken als gedekte gesprekken, straddles en agenda-spreads.

Veel Gestelde Vragen

Wat zijn opties?

Opties zijn een soort derivatenproduct waarmee beleggers kunnen speculeren op of zich kunnen indekken tegen de volatiliteit van een onderliggend aandeel. Opties zijn onderverdeeld in call-opties, waarmee kopers kunnen profiteren als de prijs van het aandeel stijgt; en putopties, waarbij de koper profiteert als de prijs van het aandeel daalt. Net als bij andere effecten kunnen beleggers ook short gaan in een optie door ze aan andere beleggers te verkopen. Shorten (of "verkopen") van een calloptie zou dus winst betekenen als de onderliggende aandelen dalen, terwijl het verkopen van een putoptie winst zou betekenen als de aandelen in waarde stijgen.

Wat zijn de belangrijkste voordelen van opties?

Opties kunnen zeer nuttig zijn als bron van hefboomwerking en risicoafdekking. Een belegger die bijvoorbeeld optimistisch is over de vooruitzichten van een bedrijf en $ 1.000 wil investeren, kan mogelijk veel verdienen meer rendement door voor $1.000 aan callopties op dat bedrijf te kopen, in vergelijking met het kopen van $1.000 van dat bedrijf aandelen. In die zin bieden de call-opties de belegger een manier om zijn positie te benutten door zijn koopkracht te vergroten. Aan de andere kant, als diezelfde belegger al blootstelling had aan datzelfde bedrijf en die blootstelling wilde verminderen, konden ze hun risico afdekken door putopties tegen dat bedrijf te verkopen.

Wat zijn de belangrijkste nadelen van opties?

Het belangrijkste nadeel van optiecontracten is dat ze complex en moeilijk te prijzen zijn. Om deze reden werden opties van oudsher beschouwd als een "geavanceerd" type beleggingsvehikel, dat alleen geschikt is voor ervaren professionele beleggers. De laatste jaren zijn ze echter steeds populairder geworden onder particuliere beleggers. Vanwege hun vermogen tot buitensporige rendementen of verliezen, moeten beleggers ervoor zorgen dat ze de mogelijke implicaties volledig begrijpen voordat ze een optiepositie aangaan. Als u dit niet doet, kan dit leiden tot verwoestende verliezen.