Hoe de gele taxi van NYC werkt en geld verdient

Degenen die naar New York City zijn gereisd, weten dat de straten vol staan ​​met gele taxi's. Deze alomtegenwoordige voertuigen patrouilleren constant op zoek naar degenen die een ritje nodig hebben. Voor de toevallige waarnemer lijkt het erop dat deze voertuigen van iedereen kunnen zijn, door iedereen kunnen worden bestuurd en veel geld moeten binnenhalen (niet voor de chauffeur, maar voor het taxibedrijf). Maar neem een ​​paar minuten de tijd om wat dieper te duiken; er is veel meer dan op het eerste gezicht lijkt als het gaat om geld verdienen met een taxi in NYC.

De vroege dagen van de NYC Cab

Om het moderne functioneren van de taxi-industrie in New York City volledig te begrijpen, moeten we terugkijken naar hoe deze zich heeft ontwikkeld. Het is een interessante afstemming van vraag en aanbod die wordt gecontroleerd door overheidsvoorschriften.

Terug tijdens de Grote Depressie, die duurde van 1929 tot het grootste deel van de jaren dertig, werden elke dag duizenden arbeiders ontslagen. Met in feite nergens anders om heen te gaan, werden duizenden van die mannen taxichauffeurs in NYC. Bijna van de ene op de andere dag explodeerde het aantal taxi's op de weg en plotseling was het aanbod veel groter dan de vraag. De taxi-industrie was bestemd voor vernietiging, dus de overheid greep in om het te reguleren. In 1937 creëerde New York City het taxi-medaillonsysteem.

Hoe de regering taxi's in NYC regelt

Een medaillon is over het algemeen een stuk metaal dat een prestatie, onderscheiding of certificering betekent. Het NYC-cabinemedaillon is een stuk metaal dat aan de motorkap van de auto is bevestigd, wat aangeeft dat het voertuig wettelijk in staat is om als taxi in New York te werken. Het bijbehorende nummer wordt ook weergegeven op het bord boven het hoofd van de cabine en op het vergunningspapier.

Momenteel zijn er ongeveer 13.500 medailloncabines in NYC. Dit aantal wordt strikt gereguleerd door het stadsbestuur en de meeste "nieuwe" taxi's zijn het resultaat van een medaillon dat op de particuliere markt wordt gekocht en verkocht. Dat wil zeggen, de stad creëert zelden nieuwe. Deze verordening helpt het aanbod van taxi's laag te houden en de taxibedrijven in bedrijf te houden.

Maar dat is niet alles wat de overheid doet om de taxi-industrie in toom te houden. De Taxi- en limousinecommissie (TLC) regelt hoeveel een taxi kan vragen per mijl of per minuut, bepaalt de leasekosten van een taxibedrijf voor chauffeurs, houdt de routes van de chauffeurs in de gaten (om ervoor te zorgen dat ze de prijs niet kunstmatig opdrijven), en nog veel meer meer. In wezen kan een taxibedrijf (of een taxichauffeur) alleen zoveel geld verdienen als de overheid hen toestaat.

Maar er is geld voor nodig om geld te verdienen als je een taxi hebt in New York City.

Het gangbare tarief voor een NYC Taxi Cab-medaillon

Net als elke andere grondstof, fluctueren medaillons bijna dagelijks in prijs. Dus om er een prijs op te plakken, is eigenlijk gewoon zeggen: "Dit is voor hoeveel ze onlangs zijn verkocht." Vanaf maart 2015 liepen medaillons $ 900.000 op. En ze moesten in paren worden gekocht.

De meeste mensen hebben gehoord van het on-demand autobedrijf Uber Technologies Inc. Het is nieuw, het is innovatief, het is vaak gemakkelijker te gebruiken dan een taxi, en volgens sommige verhalen lijkt het de taxi-industrie in NYC te doden. Het zal en kan niet, maar dat is een onderwerp voor een andere keer. Maar Uber zet een deuk in de waarde van medaillons. Slechts een jaar eerder, in april 2014, hadden die medaillons elk $ 1,3 miljoen opgebracht.

Waarom kosten medaillons zoveel?

Als je de taxi-industrie in NYC wilt betreden, moet je ongeveer een miljoen dollar verdienen om het recht te krijgen om het voertuig te besturen. Dat omvat ook geen van uw operationele kosten. Dus waarom zou iemand een medaillon kopen? Op het eerste gezicht lijkt het weggegooid geld. Maar als we naar beneden graven, kunnen we zien dat er een aantal zeer goede redenen zijn.

De belangrijkste reden dat de medaillons veel kosten, is simpelweg de schaarste ervan. Mensen willen ze, ze zijn moeilijk te vinden en mensen zijn bereid er zoveel voor te betalen. Net als een zeldzaam kunstwerk, een kostbaar juweel of een ons goud: wat mensen bereid zijn te betalen, bepaalt het grootste deel van de prijs. Maar er is nog een onderliggende reden. En die reden is de lage rente.

Als we kijken naar de waarde van een medaillon slechts 10 jaar geleden, kunnen we zien: ze verkochten voor iets minder dan $ 400.000. Toen de economie in 2007 naar het zuiden ging, ging de prijs van een medaillon tegen de trend in en begon snel te stijgen. In 2010 was de waarde van één verdubbeld. In 2013 was de waarde verdrievoudigd ten opzichte van de prijs van 2005. De grootste reden: laten vallen rentetarieven.

Degenen in de taxibranche zien de prijs van een medaillon niet als een kostenpost, maar als een investering. Het is een zeer veilige investering (zolang u een goede bedrijfseigenaar bent) met een vrij laag risico. Om datzelfde lage risico te krijgen, zou u in staatsobligaties moeten beleggen. De huidige rentetarieven voor een obligatie met een looptijd van 30 jaar liggen rond de 3%. Houd dat aantal in gedachten, het is belangrijk.

Hoe de transactie echt werkt

Je vraagt ​​je misschien af ​​hoe een taxichauffeur en een taxibedrijf geld verdienen. Het varieert op basis van wie de eigenaar is van het voertuig, hoe ze hun bedrijf hebben opgezet en verschillende factoren. Maar voor het grootste deel is een taxibedrijf eigenaar van het voertuig. Ze leasen het aan hun chauffeurs, die op hun beurt 100% van de tarieven en fooien mogen houden (sommige bedrijven rekenen minder voor de lease, maar behouden een deel van de tarieven). Vergeet niet dat die tarieven worden bepaald door de TLC en dat het bedrag dat een taxibedrijf het voertuig aan de bestuurder kan leasen ook wordt bepaald.

Laten we aannemen dat een chauffeur de juiste achtergrondcontrole en licenties doorloopt en een NYC-taxirijbewijs kan krijgen. De chauffeur zou dan als onafhankelijke contractant naar het taxibedrijf gaan en een voertuig leasen voor ongeveer $ 150 per dienst (10-12 uur). Dit leasebedrag varieert afhankelijk van de dag van de week en of het een dag- of nachtdienst is. Tijdens de dienst van de chauffeur verzamelen ze 100% van de tarieven en fooien. Het verschil tussen wat ze binnenbrengen en wat ze betalen om het voertuig te leasen, is hoeveel ze verdienen aan lonen (meestal ongeveer $ 25.000 - $ 40.000 per jaar, afhankelijk van verschillende factoren). Onthoud dat de chauffeurs als onafhankelijke contractanten worden beschouwd, dus alle kosten zijn voor hen en niet voor de eigenaar van de cabine.

De echte winnaar hier is natuurlijk het taxibedrijf. Als ze hun taxi elke dag van het jaar laten leasen, kunnen ze ongeveer $ 80.000 per jaar binnenhalen. Dat is een aanzienlijk bedrag voor één voertuig, maar dat is exclusief belastingen, verzekeringen, onderhoud en het feit dat de voertuigen elke 3 jaar moeten worden vervangen. Maar zelfs als dat het rendement met $ 25.000 per jaar vermindert, verdient het voertuig nog steeds $ 55.000 per jaar.

Stel dat het taxibedrijf een medaillon kocht voor $ 1 miljoen, dan verdienen ze nu $ 55.000 per jaar aan dat medaillon. Dat is 5,5% echt rendement op hun investering. Denk aan de 3% die je zou kunnen krijgen op 30 jaar schatkistpapier? De eigenaren van deze voertuigen en medaillons krijgen 2,5% meer met weinig extra risico.

Het komt neer op

Het risico loopt echter in de pas met het feit dat andere bedrijven, zoals Uber, de waarde van dat taximedaillon kunnen vernietigen. En hoewel het afgelopen decennium geweldig was voor degenen die de medaillons bezitten (ze hebben exponentieel gezien) groei in de waarde van het medaillon terwijl hun inkomstenstroom stabiel is gebleven), is de toekomst misschien niet zo vriendelijk.