Vlottende activa vs. Vaste activa: wat is het verschil?

Vlottende activa vs. Vaste activa: een overzicht

Bedrijven bezitten verschillende activa die voor verschillende doeleinden worden gebruikt. Deze activa hebben ook verschillende tijdsbestekken waarin ze worden gehouden door een bedrijf. Bedrijven categoriseren de activa die ze bezitten en twee van de belangrijkste activacategorieën zijn: vlottende activa en vaste activa; beide staan ​​vermeld op de balans.

De balans toont de middelen van een bedrijf of activa en laat ook zien hoe die activa worden gefinancierd; hetzij via schulden, zoals weergegeven onder passiva, of door uitgifte van eigen vermogen, zoals weergegeven in eigen vermogen.

Vlottende activa zijn kortlopende activa, die minder dan een jaar worden aangehouden, terwijl vaste activa doorgaans langetermijnactiva zijn die langer dan een jaar worden aangehouden. Er zijn echter andere verschillen tussen hen.

Vlottende activa

Vlottende activa zijn activa die binnen één tijd kunnen worden omgezet in contanten fiscaal jaar of één bedrijfscyclus. Vlottende activa worden gebruikt om de dagelijkse operationele kosten en investeringen te vergemakkelijken. Als gevolg hiervan zijn kortetermijnactiva vloeistof, wat betekent dat ze gemakkelijk kunnen worden omgezet in contanten.

Voorbeelden van vlottende activa zijn:

• Geldmiddelen en kasequivalenten, die kunnen bestaan ​​uit depositocertificaten
• Verhandelbare effecten, zoals aandelen of schuldbewijzen
• Debiteuren, of geld verschuldigd aan het bedrijf voor de verkoop van hun producten en diensten aan hun klanten 
• Voorraad
• Vooruitbetaalde kosten

Vaste activa

Vaste activa zijn vaste activa die een bedrijf gebruikt bij de productie van goederen en diensten met een levensduur van meer dan een jaar. Vaste activa worden op de balans geboekt en vermeld als eigendom, fabriek en uitrusting (PP&E). Vaste activa zijn activa op lange termijn en worden aangeduid als materiële activa, wat betekent dat ze fysiek kunnen worden aangeraakt.

Voorbeelden van vaste activa zijn:

• Voertuigen zoals vrachtwagens
• Kantoormeubelen
• Machines
• Gebouwen
• Land

Belangrijkste verschillen

Vaste activa ondergaanafschrijving, die de kosten van een bedrijf voor vaste activa verdeelt om ze ten laste te brengen over hun nuttige levens. Afschrijvingen helpen een bedrijf een groot verlies te voorkomen wanneer een bedrijf een aankoop van vaste activa doet door de kosten over vele jaren te spreiden. Vlottende activa worden niet afgeschreven vanwege hun korte levensduur.

Vaste activa (zoals vaste activa) kunnen niet gemakkelijk worden geliquideerd om contant te worden gemaakt om op korte termijn operationele kosten of investeringen te dekken. Vaste activa hebben een gebruiksduur van meer dan één jaar, terwijl vlottende activa naar verwachting binnen één boekjaar of één exploitatiecyclus zullen worden geliquideerd. Bedrijven kunnen vertrouwen op de verkoop van vlottende activa als ze snel contant geld nodig hebben, maar niet met vaste activa.

Als de economie bijvoorbeeld in een neergang verkeert en een bedrijf geen winst maakt, maar toch een schuld moet aangaan betaling volgende maand maar heeft geen kasreserves om dit te doen, kan het zijn verhandelbare effecten binnen een paar dagen verkopen en verkrijgen contant geld. Aan de andere kant zou het zijn fabriek niet binnen een paar dagen kunnen verkopen om contant geld te krijgen, omdat dat proces veel langer zou duren.

Speciale overwegingen

Kapitaalinvesteringen is geld dat wordt geïnvesteerd in een bedrijf met als doel de commerciële doelstellingen te bevorderen.

Kapitaalinvesteringen en vaste activa

Kapitaalinvesteringsbeslissingen zijn langetermijnfinancieringsbeslissingen waarbij kapitaalgoederen zoals vaste activa betrokken zijn. Kapitaalinvesteringen kunnen uit vele bronnen komen, waaronder: engel investeerders, banken, aandeleninvesteerders en durfkapitaal bedrijven. Kapitaalinvesteringen kunnen de aankoop van apparatuur en machines omvatten of een nieuwe fabriek om een ​​bedrijf uit te breiden. Kort gezegd, kapitaalinvesteringen voor vaste activa betekenen dat een bedrijf van plan is de activa voor meerdere jaren te gebruiken. Deze aankopen zijn ook bekend als: kapitaaluitgaven.

Kapitaalinvesteringen en vlottende activa

Hoewel kapitaalinvesteringen doorgaans worden gebruikt voor langetermijnactiva, gebruiken sommige bedrijven ze om te financieren werkkapitaal. Beslissingen over kapitaalinvesteringen in de huidige activa zijn kortetermijnfinancieringsbeslissingen die essentieel zijn voor de dagelijkse activiteiten van een bedrijf. Vlottende activa zijn essentieel voor de lopende activiteiten van een bedrijf om ervoor te zorgen dat het terugkerende kosten dekt.

Kapitaalinvesteringsbeslissingen kijken naar veel componenten, zoals projectkasstromen, incrementele kasstromen, pro forma financiële overzichten, operationele cashflow en vervanging van activa. Het doel is om de investering te vinden die het hoogste rendement oplevert, zonder enige verzonken kosten.

Winst op geïnvesteerd kapitaal (ROIC) is een berekening die wordt gebruikt om de efficiëntie van een bedrijf te beoordelen bij het toewijzen van het kapitaal onder zijn controle aan winstgevende investeringen. Rendement op geïnvesteerd kapitaal geeft een idee van hoe goed een bedrijf zijn geld gebruikt om rendement te genereren.

Er zijn verschillende methoden die worden gebruikt om te bepalen hoe kapitaal moet worden toegewezen aan de ene investering versus de andere, waaronder: incrementele analyse, waarbij een bedrijf de verschillen in kosten tussen verschillende investeringsmogelijkheden kan berekenen.