Business-to-Consumer-definitie (B2C-betekenis)

Wat is business-to-consumer (B2C)?

De term business-to-consumer (B2C) verwijst naar het proces waarbij producten en diensten rechtstreeks worden verkocht tussen een bedrijf en consumenten die de eindgebruikers zijn van zijn producten of diensten. De meeste bedrijven die rechtstreeks aan consumenten verkopen, kunnen B2C-bedrijven worden genoemd.

B2C werd immens populair tijdens de dotcom-boom van de late jaren negentig, toen het voornamelijk werd gebruikt om te verwijzen naar online retailers die producten en diensten via internet aan consumenten verkochten.

Als bedrijfsmodel verschilt business-to-consumer aanzienlijk van de bedrijf tot bedrijf model, dat verwijst naar handel tussen twee of meer bedrijven.

Business-to-consumer begrijpen

Business-to-consumer (B2C) is een van de meest populaire en meest bekende verkoopmodellen. Het idee van B2C werd voor het eerst gebruikt door Michael Aldrich in 1979, die televisie gebruikte als het belangrijkste medium om consumenten te bereiken.

B2C verwees traditioneel naar winkelen in een winkelcentrum, uit eten gaan in restaurants, pay-per-view-films en infomercials. De opkomst van internet creëerde echter een geheel nieuw B2C-bedrijfskanaal in de vorm van e-commerce, of het verkopen van goederen en diensten via internet.

Hoewel veel B2C-bedrijven het slachtoffer werden van de daaropvolgende dotcom-crisis toen de belangstelling van investeerders voor de sector afnam en durfkapitaalfinanciering droogde op, B2C-leiders zoals Amazon en Priceline overleefden de shake-out en hebben sindsdien geweldig gezien succes.

Elk bedrijf dat afhankelijk is van B2C-verkopen, moet goede relaties onderhouden met hun klanten om ervoor te zorgen dat ze terugkeren. In tegenstelling tot business-to-business (B2B), waarvan de marketingcampagnes zijn gericht op het aantonen van de waarde van een product of service, bedrijven die op B2C vertrouwen, moeten een emotionele reactie op hun marketing uitlokken in hun klanten.

B2C winkelpuien vs. Internetverkopers

Traditioneel verkochten veel fabrikanten hun producten aan retailers met fysieke locaties. Detailhandelaren maakten winst op de opslag die ze aan de aan de fabrikant betaalde prijs toevoegden. Maar dat veranderde toen de internet kwam. Er ontstonden nieuwe bedrijven die beloofden rechtstreeks te verkopen aan de klant, waardoor de tussenpersoon - de detailhandelaar - wordt uitgeschakeld en de prijzen worden verlaagd. Tijdens de mislukking van de dotcom-boom in de jaren negentig vochten bedrijven om een ​​aanwezigheid op het web te verzekeren. Veel retailers moesten hun deuren sluiten en gingen failliet.

Decennia na de dotcom-revolutie blijven B2C-bedrijven met een aanwezigheid op het web domineren over hun traditionele fysieke concurrenten. Bedrijven zoals Amazon, Priceline en eBay zijn overlevenden van de vroege dotcom-boom. Ze zijn doorgegaan met het uitbreiden van hun vroege succes om disruptors in de industrie te worden.

B2C in de digitale wereld

Er zijn doorgaans vijf soorten online B2C-bedrijfsmodellen die de meeste bedrijven online gebruiken om zich op consumenten te richten.

1. Directe verkopers. Dit is het meest voorkomende model, waarbij mensen goederen kopen bij online retailers. Deze kunnen omvatten: fabrikanten of kleine bedrijven, of gewoon online versies van warenhuizen die producten van verschillende fabrikanten verkopen.

2. Online tussenpersonen. Dit zijn liaisons of tussenpersonen die eigenlijk geen producten of diensten bezitten die kopers en verkopers bij elkaar brengen. Sites zoals Expedia, Trivago en Etsy vallen in deze categorie.

3. Op advertenties gebaseerde B2C. Dit model gebruikt gratis inhoud om bezoekers naar een website te krijgen. Die bezoekers komen op hun beurt digitale of online advertenties tegen. Kortom, grote hoeveelheden webverkeer worden gebruikt om advertenties te verkopen, die goederen en diensten verkopen. Mediasites zoals de Huffington Post, een site met veel verkeer die reclame combineert met de oorspronkelijke inhoud, is daar een voorbeeld van.

4. Op de gemeenschap gebaseerd. Sites zoals Facebook, dat online communities bouwt op basis van gedeelde interesses, helpen marketeers en adverteerders om hun producten rechtstreeks bij consumenten te promoten. Websites zullen advertenties targeten op basis van de demografie en geografische locatie van gebruikers.

5. Op vergoedingen gebaseerd. Direct-to-consumer-sites zoals Netflix brengen kosten in rekening zodat consumenten toegang hebben tot hun inhoud. De site biedt mogelijk ook gratis, maar beperkte inhoud, terwijl het grootste deel in rekening wordt gebracht. The New York Times en andere grote kranten gebruiken vaak een op vergoedingen gebaseerd B2C-bedrijfsmodel.

B2C-bedrijven en mobiel

Decennia na de e-commerce-boom blijven B2C-bedrijven een groeiende markt in de gaten houden: mobiel kopen. Met smartphone apps en verkeer groeien jaar op jaar, hebben B2C-bedrijven de aandacht verlegd naar mobiele gebruikers en profiteren van deze populaire technologie.

In het begin van de jaren 2010 haastten B2C-bedrijven zich om mobiele apps te ontwikkelen, net als decennia eerder met websites. Kortom, succes in een B2C-model is gebaseerd op het continu evolueren met de eetlust, meningen, trends en de wensen van consumenten.

B2C versus Business-to-Business (B2B)

Zoals hierboven vermeld, verschilt het business-to-consumer-model van het business-to-business (B2B)-model. Terwijl consumenten producten kopen voor persoonlijk gebruik, kopen bedrijven producten om voor hun bedrijf te gebruiken. Grote aankopen, zoals kapitaalgoederen, vereisen over het algemeen goedkeuring van degenen die aan het hoofd van een bedrijf staan. Dit maakt de koopkracht van een bedrijf veel complexer dan die van de gemiddelde consument.

In tegenstelling tot het B2C-bedrijfsmodel, zijn prijsstructuren vaak anders in het B2B-model. Bij B2C betalen consumenten vaak dezelfde prijs voor dezelfde producten. Prijzen zijn echter niet noodzakelijk hetzelfde. In feite hebben bedrijven de neiging om te onderhandelen over prijzen en betalingsvoorwaarden.

Veel Gestelde Vragen

Wat is business to consumer?

Na in de jaren negentig enorm populair te zijn geworden, werd business to consumer (B2C) steeds meer een term die verwijst naar bedrijven met consumenten als hun eindgebruikers. Dit in tegenstelling tot business to business (B2B), of bedrijven waarvan de primaire klanten andere bedrijven zijn. B2C-bedrijven zijn actief op internet en verkopen online producten aan klanten. Amazon, Facebook en Walmart zijn enkele voorbeelden van B2C-bedrijven.

Wat is een voorbeeld van een business-to-consumer bedrijf?

Een voorbeeld van een groot B2C-bedrijf van vandaag is Shopify, dat een platform heeft ontwikkeld voor kleine retailers om hun producten te verkopen en een breder publiek online te bereiken. Voor de komst van internet was business to consumer echter een term die werd gebruikt om bijvoorbeeld afhaalrestaurants of bedrijven in een winkelcentrum te beschrijven. In 1979 gebruikte Michael Aldrich deze term verder om consumenten via televisie aan te trekken.

Wat zijn de vijf soorten business-to-consumer-modellen?

In grote lijnen vallen B2C-modellen in de volgende vijf categorieën: directe verkopers, online tussenpersonen, op advertenties gebaseerde B2C, op de gemeenschap gebaseerd en op vergoedingen gebaseerd. Het meest voorkomende model is het direct-sellermodel, waarbij goederen rechtstreeks bij online retailers worden gekocht. Een online intermediair model zou daarentegen bedrijven als Expedia omvatten, die kopers en verkopers met elkaar verbinden. Ondertussen omvat een op vergoedingen gebaseerd model diensten zoals Disney+, dat een abonnement in rekening brengt om hun video-on-demand-inhoud te streamen.