Op nul gebaseerde budgettering (ZBB)

Wat betekent op nul gebaseerde budgettering?

Zero-based budgeting (ZBB) is een budgetteringsmethode waarbij alle uitgaven moet voor elke nieuwe periode worden gemotiveerd. Het proces van op nul gebaseerde budgettering begint met een "nulbasis", en elke functie binnen een organisatie wordt geanalyseerd op zijn behoeften en kosten. Budgetten worden vervolgens opgebouwd rond wat nodig is voor de komende periode, ongeacht of elk budget hoger of lager is dan het vorige.

De basis van Zero-Based Budgeting (ZBB)

Met ZBB kunnen strategische doelen op het hoogste niveau worden geïmplementeerd in het budgetteringsproces door: binden ze naar specifieke functionele gebieden van de organisatie, waar de kosten eerst kunnen worden gegroepeerd en vervolgens kunnen worden afgemeten aan eerdere resultaten en huidige verwachtingen.

Vanwege het detailgerichte karakter kan op nul gebaseerde budgettering een voortschrijdend proces zijn dat over meerdere jaren wordt uitgevoerd, waarbij een paar functionele gebieden tegelijk worden beoordeeld door managers of groepsleiders. Op nul gebaseerde budgettering kan helpen de kosten te verlagen door algemene verhogingen of verlagingen van het budget van een eerdere periode te voorkomen. Het is echter een tijdrovend proces dat veel langer duurt dan traditionele, op kosten gebaseerde budgettering. De praktijk geeft ook de voorkeur aan gebieden die directe resultaten opleveren

inkomsten of productie, omdat hun bijdragen gemakkelijker te rechtvaardigen zijn dan in afdelingen zoals klantenservice en onderzoek en ontwikkeling.

Op nul gebaseerde budgettering vs. Traditionele budgettering

Traditionele budgettering vraagt ​​om stapsgewijze verhogingen ten opzichte van eerdere budgetten, zoals een verhoging van 2% in uitgaven, in tegenstelling tot een rechtvaardiging van zowel oude als nieuwe uitgaven, zoals gevraagd met op nul gebaseerde budgetteren. Traditionele budgettering analyseert alleen nieuwe uitgaven, terwijl ZBB bij nul begint en vraagt ​​om een ​​rechtvaardiging van oude, terugkerende uitgaven naast nieuwe uitgaven. Op nul gebaseerde budgettering is bedoeld om managers de verantwoordelijkheid te geven om uitgaven te rechtvaardigen, en heeft tot doel waarde voor een organisatie te vergroten door: optimaliseren kosten en niet alleen inkomsten.

Voorbeeld van op nul gebaseerde budgettering

Stel dat een bedrijf dat bouwmachines maakt, een op nul gebaseerd budgetteringsproces implementeert dat vraagt ​​om nauwkeuriger toezicht op de uitgaven van de productieafdeling. Het bedrijf merkt dat de kosten van bepaalde onderdelen die in zijn eindproducten worden gebruikt en aan een andere fabrikant worden uitbesteed, elk jaar met 5% stijgen. Het bedrijf heeft de mogelijkheid om die onderdelen in eigen huis te maken met eigen werknemers. Na de positieve en negatieve kanten van de interne productie te hebben afgewogen, komt het bedrijf tot de conclusie dat het de onderdelen goedkoper kan maken dan de externe leverancier.

In plaats van het budget blindelings met een bepaald percentage te verhogen en de kostenstijging te maskeren, kan het bedrijf identificeren: een situatie waarin hij kan besluiten het onderdeel zelf te maken of het onderdeel voor zijn doel bij de externe leverancier te kopen producten. Met traditionele budgettering kunnen mogelijk geen kostendrijvers binnen afdelingen worden geïdentificeerd. Op nul gebaseerde budgettering is een meer gedetailleerd proces dat tot doel heeft uitgaven te identificeren en te rechtvaardigen. Echter, op nul gebaseerde budgettering is ook meer betrokken, dus de kosten van het proces zelf moeten worden afgewogen tegen de besparingen die het kan opleveren. (Voor verwante literatuur, zie "Op nul gebaseerde budgettering: voor- en nadelen")

Veel Gestelde Vragen

Wat is zero-based budgeting?

Zero-based budgeting is in de jaren zestig ontstaan ​​door voormalig Texas Instruments-accountmanager Peter Pyhrr. In tegenstelling tot traditionele budgettering begint op nul gebaseerde budgettering bij nul, waardoor elke afzonderlijke uitgave voor een rapportageperiode wordt gerechtvaardigd. Op nul gebaseerde budgettering begint helemaal opnieuw en analyseert elke gedetailleerde behoefte van het bedrijf, in plaats van stapsgewijze budgetverhogingen gevonden in traditionele budgettering, maakt dit in wezen een strategische, top-down benadering mogelijk om de prestaties van een gegeven te analyseren projecteren.

Wat zijn de voordelen van zero-based budgeting?

Als boekhoudpraktijk biedt zero-based budgeting een aantal voordelen, waaronder gerichte operaties, lagere kosten, budgetflexibiliteit en strategische uitvoering. Wanneer managers nadenken over hoe elke dollar wordt besteed, komen de activiteiten die het meeste inkomsten genereren meer in beeld. Ondertussen kunnen lagere kosten het gevolg zijn, aangezien op nul gebaseerde budgettering de verkeerde toewijzing van middelen kan voorkomen die in de loop van de tijd kan optreden wanneer een budget stapsgewijs groeit.

Wat zijn de nadelen van op nul gebaseerde budgettering?

Op nul gebaseerde budgettering heeft een aantal nadelen. Ten eerste is het tijdsintensief en arbeidsintensief. Omdat elke periode een nieuw budget wordt ontwikkeld, zijn de tijdskosten die ermee gemoeid zijn misschien niet de moeite waard. In plaats daarvan kan het voordeliger zijn om een ​​aangepast budgetsjabloon te gebruiken. Ten tweede kan het kortetermijnperspectieven in het bedrijf belonen door meer middelen toe te wijzen aan activiteiten met de hoogste inkomsten. Op hun beurt kunnen gebieden zoals onderzoek en ontwikkeling, of die met een langetermijnhorizon, over het hoofd worden gezien.