Opgebouwde aansprakelijkheid: wat het is en hoe het werkt

Wat is opgebouwde aansprakelijkheid?

De term opgebouwde aansprakelijkheid verwijst naar een kosten gemaakt maar nog niet betaald door een bedrijf. Dit zijn kosten voor reeds geleverde goederen en diensten aan een bedrijf waarvoor het in de toekomst moet betalen. Een bedrijf kan verplichtingen opbouwen voor een willekeurig aantal verplichtingen. Ze kunnen worden opgenomen als korte- of langlopende schulden op het bedrijf balans. Ze worden normaal gesproken op de balans vermeld als lopende kosten en worden aangepast aan het einde van een boekhoudperiode.

Opgebouwde aansprakelijkheid begrijpen

een opgebouwde aansprakelijkheid is een financiële verplichting die een bedrijf tijdens een bepaalde boekhoudperiode oploopt. Hoewel de goederen en diensten mogelijk al geleverd zijn, heeft het bedrijf deze in die periode nog niet betaald. Ze zijn ook niet opgenomen in de bedrijfsgegevens grootboek. Hoewel de cashflow nog moet plaatsvinden, moet het bedrijf nog steeds betalen voor het ontvangen voordeel.

Overlopende passiva, ook wel toegerekende kosten genoemd, bestaan ​​alleen bij gebruik van een toerekeningsmethode. Het concept van een opgebouwde verplichting heeft betrekking op timing en het matchingsprincipe. Bij een boekhouding op transactiebasis moeten alle kosten in de jaarrekening worden opgenomen in de periode waarin ze zijn gemaakt, die kan verschillen van de periode waarin ze worden betaald.

De uitgaven worden geboekt in dezelfde periode waarin de gerelateerde inkomsten worden gerapporteerd om te voorzien in: jaarrekening gebruikers met nauwkeurige informatie over de kosten die nodig zijn om te genereren winst.

De kasbasis of contante methode is een alternatieve manier om uitgaven te registreren. Maar er ontstaan ​​geen verplichtingen. Opgebouwde verplichtingen worden gedurende de ene periode in de financiële administratie opgenomen en worden doorgaans in de volgende periode teruggeboekt wanneer ze worden betaald. Hierdoor kunnen de werkelijke kosten worden geregistreerd tegen het juiste dollarbedrag wanneer: betaling wordt volledig gemaakt.

Soorten opgebouwde verplichtingen

Er zijn twee soorten opgebouwde verplichtingen waar bedrijven rekening mee moeten houden, waaronder routinematige en terugkerende verplichtingen. We hebben een aantal van de belangrijkste details over elk hieronder vermeld.

Routine opgebouwde verplichtingen

Dit soort opgebouwde verplichting wordt ook wel een terugkerende verplichting genoemd. Als zodanig maken deze kosten normaal gesproken deel uit van de dagelijkse activiteiten van een bedrijf. Bijvoorbeeld opgebouwde rente te betalen aan een schuldeiser voor een financiële verplichting, zoals een lening, wordt beschouwd als een routinematige of terugkerende verplichting. Het bedrijf kan rente in rekening worden gebracht, maar zal deze pas in de volgende boekhoudperiode betalen.

Niet-routine opgebouwde verplichtingen

Niet-routinematige overlopende passiva zijn kosten die niet regelmatig voorkomen. Daarom worden ze ook wel onregelmatig opgebouwde schulden genoemd. Ze maken geen deel uit van het normale van een bedrijf bedrijfsactiviteiten. Een niet-routinematige verplichting kan daarom een ​​onverwachte uitgave zijn waarvoor een bedrijf gefactureerd kan worden, maar pas in de volgende boekhoudperiode hoeft te betalen.

Journaalboeking voor een opgebouwde aansprakelijkheid

Voor het boeken van een opgebouwde verplichting is een journaalboeking vereist. Een accountant markeert meestal een debiteren en een credit respectievelijk naar hun geld- of onkostenrekeningen en overlopende passivarekeningen. Dit gebeurt wanneer een rekening wordt ontvangen van een schuldeiser.

Dit wordt vervolgens teruggedraaid wanneer de volgende boekhoudperiode begint en de betaling wordt gedaan. De boekhoudafdeling debiteert de overlopende passivarekening en crediteert de geld- of onkostenrekening, waardoor het origineel wordt teruggedraaid transactie.

Wanneer ontstaan ​​schulden?

Opgelopen verplichtingen ontstaan ​​om een ​​aantal redenen of wanneer gebeurtenissen plaatsvinden tijdens de normale bedrijfsvoering. Bijvoorbeeld:

• Een bedrijf dat goederen of diensten koopt op een uitgesteld betalingsplan verplichtingen ontstaan ​​omdat de verplichting om in de toekomst te betalen bestaat.
• Werknemers mogen werk verrichten waarvoor ze niet hebben ontvangen loon.
• Interesse op leningen kunnen worden opgebouwd als er rentekosten zijn gemaakt sinds de vorige leningbetaling.
• Belastingen verschuldigd aan overheden kunnen worden opgebouwd omdat ze pas in de volgende belastingrapportageperiode vervallen.

Aan het einde van een kalenderjaar, werknemer salarissen en uitkeringen moeten in het juiste jaar worden geregistreerd, ongeacht wanneer de loonperiode eindigt en wanneer loonstrookjes worden uitgekeerd. Een betalingsperiode van twee weken kan bijvoorbeeld worden verlengd van 25 december tot 7 januari.

Hoewel ze pas in januari worden uitgedeeld, is er nog een volledige week aan onkosten voor december. De salarissen, uitkeringen en belastingen die zijn gemaakt van 25 december tot 31 december worden beschouwd als overlopende passiva. Deze kosten worden gedebiteerd om een ​​stijging van de kosten weer te geven. Ondertussen zullen diverse verplichtingen worden gecrediteerd om de toename van de verplichtingen aan het einde van het jaar te rapporteren.

Opgebouwde aansprakelijkheid vs. Crediteuren (AP)

Overlopende passiva en te betalen rekeningen (AP) zijn beide soorten uitgaven die bedrijven moeten betalen. Maar er is een verschil tussen de twee. Terwijl de overlopende passiva betrekking hebben op goederen en diensten waarvan de betaling in de toekomst verschuldigd is, vertegenwoordigen de crediteuren uitgaven die onmiddellijk of binnen hetzelfde jaar moeten worden betaald als waarin ze zijn gemaakt. Dit is meestal binnen een tijdsbestek van 90 dagen.

Als zodanig, te betalen rekeningen (of schulden) zijn over het algemeen kortlopende verplichtingen en moeten binnen een bepaalde tijd worden betaald. Crediteuren sturen facturen of rekeningen, die worden gedocumenteerd door de AP-afdeling van het ontvangende bedrijf. De afdeling voert vervolgens de betaling voor het totale bedrag uit op de vervaldatum. Door deze kosten binnen de opgegeven tijd af te betalen, kunnen bedrijven wanbetalingen voorkomen.

Voorbeelden van opgebouwde aansprakelijkheid

Zoals hierboven vermeld, kunnen bedrijven om veel verschillende redenen verplichtingen aangaan. Als zodanig zijn er veel verschillende soorten uitgaven die onder deze categorie vallen. De volgende zijn enkele van de meest voorkomende voorbeelden:

• Loonkosten: Dit is voor werkzaamheden die al door medewerkers zijn uitgevoerd. Het werk wordt betaald in de volgende boekhoudperiode. Dit is gebruikelijk bij freelancers en aannemers die hun werkgevers factureren voor geleverde diensten.
• Goederen en diensten: Sommige bedrijven plaatsen bestellingen en ontvangen goederen en diensten van hun leveranciers zonder er meteen voor te betalen. Als toegerekende uitgave betaalt het ontvangende bedrijf deze goederen en diensten op een later tijdstip.
• Interesse: Een bedrijf kan een openstaande lening waarvoor de rente nog niet opeisbaar is. De geldschieter kan deze kosten eisen