Definitie van inkomstenherkenning (boekhoudprincipe)

Wat is inkomstenherkenning?

Opbrengstverantwoording is een algemeen aanvaard boekhoudprincipe (GAAP) die de specifieke omstandigheden identificeert waarin opbrengsten worden erkend en bepaalt hoe deze worden verantwoord. Gewoonlijk wordt de omzet erkend wanneer een kritieke gebeurtenis heeft plaatsgevonden, en het bedrag in dollars is gemakkelijk meetbaar voor het bedrijf.

Inkomstenherkenning begrijpen

Inkomsten vormen de kern van alle bedrijfsprestaties. Alles staat of valt met de verkoop. Als zodanig weten regelgevers hoe verleidelijk het is voor bedrijven om de grenzen te verleggen van wat kwalificeert als inkomsten, vooral wanneer niet alle inkomsten worden geïnd wanneer het werk is voltooid. Advocaten brengen hun cliënten bijvoorbeeld factureerbare uren in rekening en presenteren de factuur nadat het werk is voltooid. Bouwmanagers factureren klanten vaak op een

voltooiingspercentage methode.

De boekhouding van opbrengsten is vrij eenvoudig wanneer een product wordt verkocht, en de opbrengsten worden erkend wanneer de klant voor het product betaalt. Het verantwoorden van inkomsten kan echter ingewikkeld worden als een bedrijf er lang over doet om een ​​product te produceren. Als gevolg hiervan zijn er verschillende situaties waarin er uitzonderingen kunnen zijn op het principe van opbrengstverantwoording.

Analisten geven er daarom de voorkeur aan dat het beleid voor het erkennen van opbrengsten voor één bedrijf ook standaard is voor de hele branche. Het hebben van een standaard richtlijn voor het erkennen van inkomsten helpt ervoor te zorgen dat een appels-tot-appels vergelijking tussen bedrijven kan worden gemaakt bij het beoordelen van posten op de winst- en verliesrekening. De principes voor de erkenning van opbrengsten binnen een bedrijf moeten ook in de loop van de tijd constant blijven, zodat historische financiële gegevens kunnen worden geanalyseerd en beoordeeld op seizoenstrends of inconsistenties.

Het principe van opbrengstverantwoording, een kenmerk van boekhouding op transactiebasis, vereist dat opbrengsten in de winst- en verliesrekening worden opgenomen in de periode waarin ze worden gerealiseerd en verdiend - niet noodzakelijkerwijs wanneer contanten worden ontvangen. Realiseerbaar betekent dat goederen of diensten door de klant zijn ontvangen, maar dat betaling voor het goed of de dienst later wordt verwacht. Verdiende inkomsten voor goederen of diensten die respectievelijk zijn geleverd of uitgevoerd.

De inkomstengenererende activiteit moet volledig of in wezen voltooid zijn om tijdens de respectieve boekhoudperiode in de inkomsten te worden opgenomen. Ook moet er een redelijke mate van zekerheid zijn dat verdiende inkomsten worden uitbetaald. Ten slotte moeten volgens het matchingsprincipe de opbrengsten en de bijbehorende kosten in dezelfde boekhoudperiode worden gerapporteerd.

Codificatie van boekhoudnormen (ASC) 606

Op 28 mei 2014 heeft de Raad voor financiële boekhoudnormen (FASB) en International Accounting Standards Board (IASB) hebben gezamenlijk de Accounting Standards Codification (ASC) 606 uitgegeven met betrekking tot inkomsten uit contracten met klanten. ASC 606 biedt een uniform kader voor het erkennen van inkomsten uit contracten met klanten. De oude richtlijnen waren branchespecifiek, waardoor een systeem van gefragmenteerd beleid ontstond. De geüpdatete standaard voor de erkenning van opbrengsten is brancheneutraal en daarom transparanter. Het zorgt voor een betere vergelijkbaarheid van financiële overzichten met gestandaardiseerde methoden voor het erkennen van opbrengsten in meerdere sectoren.

Er zijn vijf stappen nodig om te voldoen aan het bijgewerkte principe van opbrengstverantwoording:

1. Identificeer het contract met de klant.
2. Identificeer contractuele prestatieverplichtingen.
3. Bepaal het bedrag van de tegenprestatie/prijs voor de transactie.
4. Wijs de vastgestelde tegenprestatie/prijs toe aan de contractuele verplichtingen.
5. Erken opbrengsten wanneer de uitvoerende partij aan de prestatieverplichting voldoet.

Veel Gestelde Vragen

Hoe verplicht GAAP de boekhouding van inkomsten?

GAAP (algemeen aanvaard boekhoudprincipe) vereist dat opbrengsten worden erkend volgens het principe van de opname van opbrengsten, een kenmerk van boekhouding op transactiebasis. Dit betekent dat opbrengsten in de winst- en verliesrekening worden opgenomen in de periode waarin ze worden gerealiseerd en verdiend - niet noodzakelijkerwijs wanneer contanten worden ontvangen. De inkomstengenererende activiteit moet volledig of in wezen voltooid zijn om tijdens de respectieve boekhoudperiode in de inkomsten te worden opgenomen. Ook moet er een redelijke mate van zekerheid zijn dat verdiende inkomsten worden uitbetaald. Ten slotte moeten volgens het matchingsprincipe de opbrengsten en de bijbehorende kosten in dezelfde boekhoudperiode worden gerapporteerd.

Wat is Accounting Standards Codification (ASC) 606?

ASC 606 biedt een uniform kader voor het erkennen van inkomsten uit contracten met klanten. De oude richtlijnen waren branchespecifiek, waardoor een systeem van gefragmenteerd beleid ontstond. De bijgewerkte standaard voor de erkenning van inkomsten is brancheneutraal en daarom transparanter. Het zorgt voor een betere vergelijkbaarheid van financiële overzichten met gestandaardiseerde methoden voor het erkennen van opbrengsten in meerdere sectoren.

Wat is er nodig om te voldoen aan het principe van inkomstenherkenning?

De vijf stappen die nodig zijn om te voldoen aan het bijgewerkte principe van opbrengstverantwoording zijn: (1) het contract met de klant identificeren; (2) contractuele prestatieverplichtingen identificeren; (3) het bedrag van de tegenprestatie/prijs voor de transactie bepalen; (4) de vastgestelde tegenprestatie/prijs toewijzen aan de contractuele verplichtingen; en (5) opbrengsten opnemen wanneer de uitvoerende partij aan de prestatieverplichting voldoet.