Definitie van rentekloof

Wat is het renteverschil?

De rentekloof meet de blootstelling van een bedrijf aan renterisico. De kloof is de afstand tussen activa en schulden. De meest voorkomende voorbeelden van een rentekloof zijn in de banksector. Een bank leent geld tegen één tarief en leent het geld uit tegen een hoger tarief. De kloof, of het verschil, tussen de twee tarieven vertegenwoordigt de winst.

Formule en berekening van de rentekloof



​IRG=Rentedragende activa − IBLwaar:IRG = RentegatIBL = Rentedragende verplichtingen​

Het renteverschil wordt berekend als rentegevoelige activa minus rentegevoelige verplichtingen.

Wat de rentekloof u kan vertellen

De rentekloof geeft het risico van renteblootstelling weer. Typisch, financiële instellingen en beleggers gebruiken het om hedgeposities te ontwikkelen, vaak door het gebruik van rentefutures. Gap-berekeningen zijn afhankelijk van de vervaldatum van de gebruikte effecten en de resterende periode voordat de onderliggende effecten de vervaldatum bereiken.

Een negatieve kloof, of een ratio kleiner dan één, treedt op wanneer een bank rentegevoelige verplichtingen haar rentegevoelige activa overschrijden. Een positieve kloof, of één groter dan één, is het tegenovergestelde, waarbij de rentegevoelige activa van een bank haar rentegevoelige verplichtingen overschrijden. Een positieve kloof betekent dat wanneer de rente stijgt, de winst of inkomsten van een bank waarschijnlijk zullen stijgen.

Er zijn twee soorten rentehiaten: vast en variabel. Elk meet het verschil tussen de tarieven op activa en passiva en is een indicator van: renterisico. Bepaling van het verschil overspant een bepaalde periode voor zowel vaste als variabele rentehiaten. Rentehiaten kunnen ook van toepassing zijn op het verschil in rentetarieven op staatsobligaties tussen twee verschillende landen.

Wie gebruikt de rentekloof?

Instellingen die profiteren van renteverschillen of hun activiteiten financieren met leningen, moeten het gat in de gaten houden. Een bank die hoopt laag te lenen en hoog te lenen, moet zich terdege bewust zijn van de rendementscurve. De rentecurve is het verschil tussen de rentetarieven over het hele looptijdenspectrum.

EEN vlakke rentecurve geeft aan dat er een laag verschil is tussen verplichtingen en activa. Een vlak rendement kan schadelijk zijn voor de winstgevendheid. In een extreem negatief geval kan een rentecurve worden omgekeerd. In dit geval is de korte rente hoger dan de lange rente en is het verstrekken van leningen volledig onrendabel.

Voor bedrijven die grote projecten financieren, zoals de bouw van een nieuwe kerncentrale, laat de rentekloof weten hoe ze financiering kunnen veiligstellen. Als ze met korte looptijden lenen voor een project met een langlopend karakter, lopen ze het risico dat de aanhoudende financieringsbehoefte zal stijgen, waardoor de kosten stijgen. EEN hedging strategie kan nuttig zijn om het risico van een aanzienlijk renteverschil te verkleinen.

Voorbeeld van het gebruik van de rentekloof

Bank ABC heeft bijvoorbeeld $ 150 miljoen aan rentegevoelige activa (zoals leningen) en $ 100 miljoen aan rentegevoelige verplichtingen (zoals spaarrekeningen en stortingsbewijzen). De gap-ratio is 1,5, of $ 150 miljoen gedeeld door $ 100 miljoen.

Of denk aan Bank of America en haar eindejaarsbalans 2020. Bank of America had $ 1,39 miljard aan rentedragende activa, waaronder leningen en leases, en schuldbewijzen. Als alternatief heeft het ongeveer $ 1,63 miljard aan rentegerelateerde verplichtingen, zoals deposito's, kortlopende leningen en schulden. In dit geval is het renteverschil van Bank of America - $ 240 miljoen, of $ 1,39 miljard - $ 1,63 miljard.

Het verschil tussen de rentekloof en de winstgevoeligheid

Rentegatanalyse probeert het renterisico te bepalen door te kijken naar activa versus passiva. Ondertussen gaat de winstgevoeligheid een stap verder in de gap-analyse. Het kijkt verder dan de balans naar de invloed van rentetarieven op de inkomsten van een bank.

Beperkingen van het gebruik van de rentekloof

Een negatief gat hoeft niet altijd negatief te zijn voor een financiële instelling. Dat wil zeggen, als de rente daalt, verdienen banken minder aan rentegevoelige activa; zij betalen echter ook minder op hun rentegerelateerde verplichtingen. Banken die een hoger niveau aan verplichtingen hebben dan activa, zijn degenen die meer druk op hun bedrijfsresultaten zien door een negatieve kloof.