Definitie van inkomensdeposito's (IDS)

Wat is een inkomensdepositogarantie (IDS)?

Een inkomensdeposito (IDS) is een hybride financieel instrument dat de eigenaar één aandeel gewone aandelen en één deel van een bedrijfsobligatie van dezelfde emittent geeft. Deze effecten zijn verpakt om regelmatige inkomensbetalingen te bieden aan effectenhouders, die: dividenden van de gewone aandelen en vastrentende betalingen van de schuldinstrument.

IDS's worden verhandeld op beurzen en worden beschouwd als relatief fiscaal voordelige opties voor de emittent.

Hoe inkomensdeposito's werken

Inkomstendeposito's bestaan ​​al sinds het begin van de jaren 2000. Zoals hierboven vermeld, bieden ze de houder een combinatie van: aandelen in gewone aandelen met hoogrentende obligaties. Als zodanig, iedereen die deze heeft effecten ontvangt dividenden betaald door de aandelen en inkomsten met regelmatige tussenpozen van het vastrentende deel.

Beleggers profiteren ook van het potentieel van het aandeel voor: kapitaalgroei. En omdat de hoogrentende obligatiecomponent a ondergeschikt effecten, betaalt de emittent een hogere coupon dan hij zou doen aan iemand die een niet-achtergestelde obligatie heeft.

IDS's, ook wel inkomensdeelnemende effecten (IPS's) en effecten met verbeterde inkomsten, worden verhandeld op beurzen als verpakte eenheden. De twee componenten kunnen op een later tijdstip worden gescheiden en afzonderlijk worden verhandeld. Beleggers zijn meestal verplicht om de gecombineerde eenheid gedurende een bepaalde periode aan te houden voordat ze ze kunnen opsplitsen. Dit is meestal ergens tussen de 45 en 90 dagen.

Speciale overwegingen

Bedrijven die dit type zekerheid uitgeven, zijn meestal erg stabiel en volwassen, omdat ze de rentebetalingen moeten kunnen leveren uit vrije kasstromen. Dit betekent dat uitgevende bedrijven over het algemeen zeer stabiele kasstromen en lagere kapitaaluitgaven hebben, aangezien hogere uitgaven zouden betekenen dat de vastrentende betalingen in gevaar zouden komen.

Inkomstendeposito's worden over het algemeen ook uitgegeven door bedrijven die een belastingsschild. Dit doen ze door de interesse betalingen aan investeerders uit hun bedrijfsinkomsten.

Houd er echter rekening mee dat een deel van de distributie van het effect kan worden beschouwd als een teruggave van kapitaal in plaats van dividend. Dit betekent dat een belegger voor dit deel van de inkomsten een hoger tarief in rekening kan worden gebracht. Dit is meestal 15%, wat hetzelfde is als het tarief voor meerwaarden.

Geschiedenis van inkomensdeposito's

Inkomstendeposito's bestaan ​​al sinds het begin van de jaren 2000. Een innovatie van Bay Street, de basis van Canada's financiële dienstverlening, waren IDS's in hun beginjaren veelbelovend. Maar er zijn tegenwoordig relatief weinig van deze effecten op de markt.

Ze zijn gemodelleerd naar inkomen trusts, een populaire investering in Canada. Dit zijn beleggingen waarvan de portefeuilles activa bevatten die inkomsten genereren. Uitkeringen worden uitbetaald aan: aandeelhouders met regelmatige tussenpozen gedurende het jaar. Deze beleggingen worden normaal gesproken beheerd door financiële instellingen en hebben geen werknemers.

Voorbeeld van een inkomensdeposito

Als historisch voorbeeld heeft B&G Foods dit soort effecten uitgegeven aan zijn investeerders. Ze omvatten een aandeel van gewone aandelen van klasse A, verpakt met een senior achtergestelde obligatie van 12% die in 2016 zou vervallen. De IDS betaalde een driemaandelijks contant dividend van $ 0,2120 per aandeel, samen met een rentebetaling van $ 0,2145 per hoofdsom van $ 7,15 van de bankbiljetten. Koninklijke Bank van Canada onderschreven de bewaking.