Better Investing Tips

Definitie en voorbeelden van subactivaklassen

click fraud protection

Wat is een subactivaklasse?

Een subactivaklasse is een subsegment van een brede activaklasse die is uitgesplitst om meer identificatie of meer gedetailleerde details van de activa binnen de subklasse te bieden. Subactivaklassen zijn gegroepeerd op gemeenschappelijke kenmerken, die ook kenmerken van de brede activaklasse vertonen.

Aandelen zijn bijvoorbeeld een activaklasse, en beleggingsfondsen zijn een voorbeeld van een subactivaklasse binnen het bredere universum van aandelen. Deze handelen op dezelfde manier als aandelen, maar hebben enkele unieke kenmerken. Grondstoffen vormen ook een brede activaklasse, terwijl metalen en landbouwgrondstoffen elk afzonderlijke subactivaklassen vormen.

Belangrijkste leerpunten

  • Een subactivaklasse is een groep activa die vergelijkbare kenmerken met elkaar gemeen hebben, en ook met de bredere activaklasse waartoe ze behoort.
  • Als u een gediversifieerde portefeuille wilt opbouwen, is het belangrijk om naar het subactivaniveau te kijken.
  • Aandelen, vastrentende waarden en grondstoffen zijn veelvoorkomende activaklassen die allemaal subactivaklassen hebben.

De subactivaklasse begrijpen

Subactivaklassen worden over het algemeen bepaald door bepaalde kenmerken die ze uniek maken binnen het grotere universum van de activaklasse. Ze worden meestal gebruikt om brede marktactivaklassen op te splitsen, zoals aandelen, vastrentende waarden en grondstoffen.

Subactivaklassen kunnen een belangrijk aspect zijn voor stijlbeleggen en standaard beleggingsbeheerstrategieën, die afhankelijk zijn van diversificatie en moderne portfoliotheorie. Het diversifiëren van activaklassen in een portefeuille brengt de blootstelling aan risico's in evenwicht en vermindert de wisselvalligheid van de totale portefeuille. Subactivaklassen helpen bij het verder identificeren van gebieden waar de portefeuille kan worden gediversifieerd.

Als u bijvoorbeeld een willekeurig aantal aandelen koopt, hoeft u niet per se een gediversifieerde portefeuille te creëren. Aandelen kopen in verschillende activaklassen, subactivaklassen, sectoren en sectoren zal een meer gediversifieerde portefeuille creëren.

aandelen

Binnen het aandelenuniversum hebben tal van beleggingen unieke kenmerken die een indeling in subactivaklassen mogelijk maken. Vastgoedbeleggingstrusts (REIT's) en master limited partnerships (MLP's) zijn twee voorbeelden. Deze beleggingen worden naast andere aandelen op de aandelenmarkt verhandeld, maar ze hebben unieke kenmerken die verband houden met hun oprichting, waardoor ze worden gedefinieerd als een subactivaklasse van aandelen.

Andere aandelenkenmerken kunnen ook worden gebruikt om subactivaklassen te definiëren. Hoofdlettergebruik maakt subactivaklassen mogelijk, zoals large-cap, mid-cap of small-cap. Aandelen kunnen ook verder worden afgebakend door kenmerken zoals: groei, waarde, of mengen.

Vast inkomen

Binnen het vastrentende universum bestaat een aantal subactivaklassen voor beleggers. Contant geld, leningen en obligaties zijn een paar voorbeelden. Elk heeft vastrentende kenmerken met zijn eigen unieke beleggingskenmerken.

Vastrentende subactivaklassen kunnen ook worden gegroepeerd op duur (looptijd) en kwaliteit. De duur kan kort, middellang of lang zijn. Subactivaklassen van kredietkwaliteit voor vastrentende beleggingen kunnen ook worden gedefinieerd door hun kredietwaardigheid, die wordt verstrekt door een ratingbureau. ongewenste obligaties (ook wel hoogrentende obligaties genoemd) hebben een lage kredietwaardigheid en zijn risicovollere beleggingen en vormen een aparte activaklasse.

Obligaties worden ook gecategoriseerd per emittent, of dit nu soevereine of gemeentelijke overheden, agentschappen of bedrijven zijn; evenals of de emittent binnenlands of buitenlands is.

Preferente aandelen zijn technisch gezien een subactivaklasse van aandelen, maar in veel opzichten zijn het hybride activa die tussen aandelen en obligaties liggen. Ze bieden een voorspelbaarder inkomen dan gewone aandelen en worden beoordeeld door de grote kredietbeoordelaars.

Grondstoffen

Grondstoffen bieden een reeks subactivaklassen die metalen, olie en gas kunnen omvatten, evenals granen en andere soorten landbouwproducten. Hoewel dit allemaal grondstoffen worden genoemd, zijn deze subactivaklassen heel verschillend. Metalen worden gedolven, terwijl landbouwgrondstoffen worden verbouwd of gekweekt.

EEN zachte grondstof verwijst naar goederen die worden verbouwd in plaats van gewonnen of gedolven. Zachte grondstoffen vertegenwoordigen enkele van de oudste soorten futures waarvan bekend is dat ze actief zijn verhandeld. Deze groep landbouwproducten kan producten omvatten zoals sojabonen, cacao, koffie, katoen, suiker, rijst en tarwe, evenals allerlei soorten vee.

Dit in tegenstelling tot harde grondstoffen zoals gedolven metalen (koper, goud, zilver, etc.) en energiewinning (Ruwe olie, aardgas en daaruit geraffineerde producten), die in de aarde wachten op winning, in plaats van te worden geplant en gekoesterd tot volwassenheid. Harde grondstoffen zijn ook te vinden in vergelijkbare geologische afzettingen over de hele wereld, terwijl zachte grondstoffen voor hun groei afhankelijk zijn van regionale klimaatomstandigheden.

Voorbeeld van het gebruik van subactivaklassen bij beleggen

Subactivaklassen kunnen belangrijk zijn voor gericht beleggen of bij het opbouwen van een gediversifieerd portefeuille. Door specifieke kenmerken van subactivaklassen te bepalen, kunnen beleggers gerichte beleggingen doen over risiconiveaus heen.

Bijvoorbeeld een 60/40 asset allocatie fonds kan zijn strategie definiëren als het beleggen van 60% van het vermogen in aandelen en 40% in schulden. Hoewel dit een evenwichtige portefeuille is, hebben de beleggingsbeheerders nog steeds een breed scala aan subactivaklasse-opties waaruit ze voor elk deel kunnen kiezen.

Ze kunnen verder besluiten om 50% van hun aandelenaankopen in groei-investeringen te steken en de andere 50% in waarde-investeringen. Ze kunnen ook bepalen dat alle beleggingen in aandelen ten minste een midcap of groter moeten zijn.

Voor de obligatiecomponent kunnen ze besluiten om 20% in contanten of kasequivalenten te beleggen, zoals stortingsbewijzen (CD's). Ze mogen 35% in kortlopend handelspapier, 25% in de overheid en gemeentelijke obligaties, en de resterende 10% in hoogwaardige bedrijfsobligaties.

Deze percentages zouden nog verder uitgesplitst kunnen worden. De 25% (van de 40% van de portefeuille die is toegewezen aan overheids- en gemeentelijke schulden) kan bijvoorbeeld 10% langlopend zijn schatkisten, 10% kortlopende staatsobligaties en 2,5% van zowel kortlopende als langlopende gemeentelijke obligaties.

Beleggers kunnen hun eigen ideale asset-allocatiestrategie bepalen of de hulp inroepen van een financieel adviseur.

De impact van stijgende hypotheekrentes op ETF's

In mei 2018, hypotheekrentes in de VS klom naar niveaus die hoger waren dan ooit in de voorgaand...

Lees verder

Waarde versus Groei-ETF's: hoe kiest u?

Wanneer u een op aandelen gericht exchange traded fund (ETF) aan een portefeuille wilt toevoegen...

Lees verder

Het verschil begrijpen tussen dochterondernemingen en zusterbedrijven

Veel mensen gebruiken de woorden "dochteronderneming" en "zusterbedrijf" ten onrechte door elkaa...

Lees verder

stories ig