Hoe werkkapitaal werkt

Cash is de levensader van een bedrijf. Als deze levenslijn verslechtert, neemt ook het vermogen van het bedrijf om activiteiten te financieren, te herinvesteren en te voldoen af kapitaalvereisten en betalingen. Het begrijpen van een bedrijf geldstroom gezondheid is essentieel bij het nemen van investeringsbeslissingen. Een goede manier om de cashflowvooruitzichten van een bedrijf te beoordelen, is door te kijken naar de werkkapitaalbeheer (WCM).

Wat is werkkapitaal?

Werkkapitaal verwijst naar het geld dat een bedrijf nodig heeft voor de dagelijkse bedrijfsvoering, of meer specifiek voor de financiering van de conversie van grondstoffen in afgewerkte goederen, die het bedrijf tegen betaling verkoopt. Het is het verschil tussen de vlottende activa en de kortlopende verplichtingen van een bedrijf, wat de financiële gezondheid en liquiditeit op korte termijn aangeeft.

Een van de belangrijkste onderdelen van het werkkapitaal zijn niveaus van voorraad, debiteuren, en te betalen rekeningen. Analisten kijken naar deze items op tekenen van de efficiëntie en financiële kracht van een bedrijf.

Neem een ​​simplistische casus: een klein bedrijf in spaghettisaus gebruikt $ 100 om zijn voorraad tomaten, uien, knoflook, specerijen, enzovoort op te bouwen. Een week later assembleert het bedrijf de ingrediënten tot saus en verzendt het deze. Een week later komen de cheques van klanten binnen. Die $ 100, die al twee weken vastzit, is het werkkapitaal van het bedrijf.

Hoe sneller het bedrijf de spaghettisaus verkoopt, hoe eerder het bedrijf nieuwe ingrediënten kan kopen, waarvan meer saus met winst wordt gemaakt. Als de ingrediënten een maand in voorraad blijven, is het geld van het bedrijf vastgelopen en kan het niet worden gebruikt om het bedrijf te laten groeien. Erger nog, het bedrijf kan krap bij kas zitten als het zijn rekeningen moet betalen en investeringen moet doen. Werkkapitaal komt ook vast te zitten wanneer klanten hun facturen op tijd of leveranciers worden te snel of niet snel genoeg betaald.

Hoe beter een bedrijf zijn werkkapitaal beheert, hoe minder het hoeft te lenen. Zelfs bedrijven met kasoverschotten moeten werkkapitaal beheren om ervoor te zorgen dat die overschotten worden belegd op een manier die voor beleggers een passend rendement oplevert.

Niet alle bedrijven zijn hetzelfde

Sommige bedrijven zijn van nature beter geplaatst dan andere. Verzekeringsmaatschappijen ontvangen bijvoorbeeld premie vooruitbetalingen voordat u betalingen moet doen; verzekeringsmaatschappijen hebben echter onvoorspelbare kasuitstromen als claims binnenkomen.

Normaal gesproken is een grote retailer zoals Walmart (WMT) heeft weinig omkijken naar debiteuren: klanten betalen goederen ter plaatse. Voorraden vormen het grootste probleem voor retailers; als zodanig moeten ze een strikte inventarisatie uitvoeren voorspelling of ze dreigen in korte tijd failliet te gaan.

Timing en klonterigheid van betalingen kunnen ernstige problemen opleveren. Productiebedrijven maken bijvoorbeeld aanzienlijke initiële kosten voor materialen en arbeid voordat ze de betaling ontvangen. Veel van de tijd eten ze meer geld dan ze genereren.

Bedrijven evalueren

Beleggers moeten de voorkeur geven aan bedrijven die de nadruk leggen op: voorraadketenbeheer om ervoor te zorgen dat handelsvoorwaarden worden geoptimaliseerd. Dagen verkoop uitstaand, of kortweg DSO, is een goede indicatie van werkkapitaalbeheerpraktijken. DSO geeft een ruwe indicatie van het aantal dagen dat een bedrijf nodig heeft om de betaling te innen na een verkoop. Hier is de eenvoudige formule:

​DSO=Totale kredietverkopen Debiteuren​×Aantal dagen​

Een stijgende DSO is een teken van problemen omdat het laat zien dat een bedrijf er langer over doet om zijn betalingen te innen. Het suggereert dat het bedrijf niet genoeg geld zal hebben om kortetermijnverplichtingen te financieren, omdat de geldcyclus langer wordt. Een piek in de DSO is nog zorgwekkender, vooral voor bedrijven die al weinig geld hebben.

De omloopsnelheid van de voorraad biedt een ander goed instrument om de effectiviteit van WCM te beoordelen. De voorraadratio laat zien hoe snel/vaak bedrijven hun goederen volledig uit de schappen kunnen halen. De voorraadverhouding ziet er als volgt uit:

​Omloopsnelheid van de voorraad=Gemiddelde inventarisPrijs van de verkochte goederen​waar:Gemiddelde inventaris=2Begin+Voorraad beëindigen​​

In grote lijnen een hoge voorraad omzet verhouding is goed voor de zaken. Producten die in het schap liggen, verdienen geen geld. Toegegeven, een verhoging van de ratio kan een positief teken zijn, wat aangeeft dat het management, dat verwacht dat de verkoop zal stijgen, van tevoren voorraad aan het opbouwen is.

Voor investeerders kan de omloopsnelheid van een bedrijf het best worden gezien in het licht van zijn concurrenten. In een bepaalde sector waar het bijvoorbeeld normaal is dat een bedrijf zes keer per jaar helemaal uitverkocht is en de voorraad weer aanvult, is een bedrijf dat een omzetratio van vier haalt een underperformer.

Bedrijven zoals computergigant Dell zagen al vroeg in dat een goede manier om de aandeelhouderswaarde te vergroten, het verbeteren van het werkkapitaalbeheer was. Het supply chain managementsysteem van wereldklasse van het bedrijf zorgde ervoor dat de DSO laag bleef. Verbeteringen in de voorraadomzet verhoogden de cashflow, maar elimineerden alles behalve liquiditeitsrisico, waardoor Dell meer geld overhoudt op de balans om uit te keren aan aandeelhouders of om groeiplannen te financieren.

Het uitzonderlijke beheer van het werkkapitaal van Dell overtrof zeker dat van de topmanagers die zich niet genoeg zorgen maakten over de kern van WCM. Sommige CEO's zien het lenen en aantrekken van eigen vermogen vaak als de enige manier om de cashflow te vergroten. Andere keren, wanneer ze worden geconfronteerd met een geldtekort, streven deze managementteams naar ongebreidelde voorraadomzetniveaus en het verminderen van de DSO, kostenbesparing en herstructureringen die later de problemen kunnen verergeren.

Het komt neer op

Geld is koning; vooral in tijden dat fondsenwerving moeilijk kan zijn. Het laten wegglippen is een vergissing die beleggers niet mogen vergeven. Het analyseren van het werkkapitaal van een bedrijf kan uitstekend inzicht geven in hoe goed een bedrijf omgaat zijn contanten, en of het waarschijnlijk geld bij de hand heeft om groei te financieren en bij te dragen aan de aandeelhouder waarde.