Wat is de isoquante curve?

Wat is een isoquante curve?

Een isoquante kromme is een concaaf gevormde lijn op een grafiek, gebruikt in de studie van micro-economie, die alle factoren of inputs in kaart brengt die een bepaald outputniveau produceren. Deze grafiek wordt gebruikt als maatstaf voor de invloed die de inputs - meestal kapitaal en arbeid - hebben op het verkrijgbare niveau van output of productie.

De isoquantcurve helpt bedrijven en bedrijven bij het aanpassen van inputs om de productie en dus de winst te maximaliseren.

Een isoquante curve begrijpen

De term "isoquant", opgesplitst in het Latijn, betekent "gelijke hoeveelheid", waarbij "iso" gelijk betekent en "quant" hoeveelheid. In wezen vertegenwoordigt de curve een consistente hoeveelheid output. De isoquant is ook bekend als een gelijke productcurve of een productie-indifferentiecurve. Het kan ook een iso-productcurve worden genoemd.

Meestal toont een isoquant combinaties van kapitaal en arbeid, en de technologische afweging tussen de twee: hoeveel kapitaal zou er nodig zijn om een ​​arbeidseenheid op een bepaald productiepunt te vervangen om dezelfde te genereren? uitvoer. Arbeid wordt vaak langs de X-as van de isoquante grafiek geplaatst en kapitaal langs de Y-as.

vanwege de wet van de afnemende meeropbrengsten-de economische theorie die voorspelt dat nadat een optimaal niveau van productiecapaciteit is bereikt, het toevoegen van andere factoren zullen in feite resulteren in een kleinere toename van de output - een isoquante curve heeft meestal een concave vorm geven aan. De exacte helling van de isoquante curve in de grafiek toont de snelheid waarmee een bepaalde input, ofwel arbeid of kapitaal, kan worden vervangen door de andere terwijl hetzelfde outputniveau behouden blijft.

In de onderstaande grafiek staat bijvoorbeeld factor K voor kapitaal en staat factor L voor arbeid. De curve laat zien dat wanneer een bedrijf naar beneden gaat van punt (a) naar punt (b) en het één extra eenheid gebruikt van arbeid, kan het bedrijf vier eenheden kapitaal (K) opgeven en toch op dezelfde isoquant blijven op punt (B). Als het bedrijf een andere arbeidseenheid inhuurt en van punt (b) naar (c) gaat, kan het bedrijf zijn gebruik van kapitaal (K) met drie eenheden verminderen, maar op dezelfde isoquant blijven.

Isoquante curve vs. Indifferentiecurve

De isoquante curve is in zekere zin de keerzijde van een andere micro-economische maatregel, de indifferentiecurve. Het in kaart brengen van de isoquantcurve lost kostenminimalisatieproblemen op voor producenten-de beste manier om goederen te vervaardigen. De indifferentiecurve daarentegen meet de optimale manieren verbruikers goederen gebruiken. Het probeert consumentengedrag te analyseren en de vraag van de consument in kaart te brengen.

Wanneer uitgezet in een grafiek, toont een indifferentiecurve een combinatie van twee goederen (een op de Y-as, de andere op de X-as) die een consument gelijke tevredenheid en gelijk nut of gebruik geven. Dit maakt de consument 'onverschillig' - niet in de zin dat hij zich er door verveelt, maar in de zin dat hij geen voorkeur tussen hen heeft.

De indifferentiecurve probeert te identificeren op welk punt een individu niet langer onverschillig staat tegenover de combinatie van goederen. Laten we zeggen dat Mary van zowel appels als peren houdt. Een onverschilligheidscurve zou kunnen aantonen dat Mary er soms zes per week koopt, soms vijf appels en zeven sinaasappels, en soms acht appels en vier sinaasappels - elk van deze combinaties past bij haar (of, ze is er onverschillig voor, in econo-spreken). Een groter verschil tussen de hoeveelheden fruit en haar interesse en kooppatroon verschuift echter. Een analist zou naar deze gegevens kijken en proberen te achterhalen waarom: zijn het de relatieve kosten van de twee vruchten? Het feit dat de een makkelijker bederft dan de ander?

Hoewel isoquante en indifferentiecurven een vergelijkbare hellende vorm hebben, wordt de indifferentiecurve gelezen als convex, naar buiten uitpuilend vanaf het punt van oorsprong.

De eigenschappen van een isoquante curve

Eigenschap 1: Een isoquante kromme helt naar beneden of is negatief hellend. Dit betekent dat hetzelfde productieniveau alleen optreedt wanneer toenemende input-eenheden worden gecompenseerd met kleinere eenheden van een andere inputfactor. Deze eigenschap past in het principe van de Marginale snelheid van technische vervanging (MRTS). Een bedrijf kan bijvoorbeeld hetzelfde outputniveau bereiken wanneer de kapitaalinputs toenemen, maar de arbeidsinputs afnemen.

Eigenschap 2: Een isoquante curve is vanwege het MRTS-effect convex ten opzichte van zijn oorsprong. Dit geeft aan dat productiefactoren door elkaar kunnen worden vervangen. De toename van één factor moet echter nog steeds worden gebruikt in combinatie met de afname van een andere inputfactor.

Woning 3: Isoquante krommen kunnen elkaar niet raken of elkaar snijden. Krommen die elkaar kruisen, zijn onjuist en produceren ongeldige resultaten, omdat een combinatie van gemeenschappelijke factoren op elk van de krommen hetzelfde outputniveau zal onthullen, wat niet mogelijk is.

Woning 4: Isoquante curven in de bovenste gedeelten van de grafiek leveren hogere outputs op. Dit komt doordat bij een hogere curve productiefactoren zwaarder worden ingezet. Ofwel meer kapitaal ofwel meer inputfactoren voor arbeid resulteren in een hoger productieniveau.

Woning 5: Een isoquante curve mag de X- of Y-as op de grafiek niet raken. Als dat het geval is, is de snelheid van technische substitutie ongeldig, omdat het aangeeft dat één factor verantwoordelijk is voor het produceren van het gegeven outputniveau zonder de betrokkenheid van andere inputfactoren.

Woning 6: Isoquante krommen hoeven niet evenwijdig aan elkaar te zijn; de snelheid van technische substitutie tussen factoren kan variaties hebben.

Woning 7: Isoquante curven zijn ovaal van vorm, waardoor bedrijven de meest efficiënte productiefactoren kunnen bepalen.

Isoquant FAQS

Wat is een isoquant in de economie?

Een isoquant in de economie is een curve die, wanneer uitgezet in een grafiek, alle combinaties van twee factoren laat zien die een bepaalde output produceren. Vaak gebruikt in de productie, met kapitaal en arbeid als de twee factoren, kunnen isoquanten de optimale combinatie van inputs laten zien die de maximale output produceren tegen minimale kosten.

Wat is een isoquant en zijn eigenschappen?

Een isoquant is een concaaf gevormde curve op een grafiek die de output meet, en de afweging tussen twee factoren die nodig zijn om die output constant te houden. Onder de eigenschappen van isoquanten:

• Een isoquant helt naar beneden van links naar rechts
• Hoe hoger en meer naar rechts een isoquant in een grafiek staat, hoe hoger het outputniveau dat het vertegenwoordigt
• Twee isoquanten kunnen elkaar niet snijden
• Een isoquant is convex ten opzichte van zijn oorsprongspunt
• Een isoquant is ovaalvormig

Wat is Isoquant en Isocost?

Zowel isokosten als isoquanten zijn curven die in een grafiek zijn uitgezet. Gebruikt door producenten en fabrikanten, vertonen ze het beste samenspel van twee factoren die zullen resulteren in de maximale output tegen minimale kosten. Een isoquant toont alle combinaties van factoren die een bepaalde output opleveren. Een isocost toont alle combinaties van factoren die hetzelfde bedrag kosten.

Hoe bereken je een isoquant?

Een isoquant is een grafiek die combinaties van twee factoren laat zien, meestal kapitaal en arbeid, die dezelfde output opleveren. Om een ​​isoquant te berekenen, gebruikt u de formule voor de marginale snelheid van technische substitutie (MRTS):

​MRTS(L, K)=−ΔLΔK​=MPK​MPL​​waar:K=KapitaalL=ArbeidMP=Marginale producten van elke inputΔLΔK​=Bedrag van het kapitaal dat kan worden verminderdwanneer de arbeid wordt verhoogd (meestal met één eenheid)​

Bijvoorbeeld in de grafiek van een isoquant waar kapitaal (weergegeven met K op de Y-as en arbeid (weergegeven met L) op de X-as, de helling van de isoquant, of de MRTS op een bepaald punt, wordt berekend als dL/dK.

Wat is de helling van een isoquant?

De helling van de isoquant geeft de marginale snelheid van technische substitutie (MRTS) aan: de snelheid waarmee u kunt vervang de ene input, zoals arbeid, door een andere input, zoals kapitaal, zonder het resultaatniveau te veranderen uitvoer. De helling geeft op elk punt van de curve ook aan hoeveel kapitaal nodig zou zijn om een ​​arbeidseenheid op dat productiepunt te vervangen.

Het komt neer op

De isoquante curve is een hellende lijn op een grafiek die alle verschillende combinaties van de twee inputs toont die resulteren in dezelfde hoeveelheid output. Het is een micro-economische maatstaf die bedrijven gebruiken om de relatieve hoeveelheden kapitaal en arbeid aan te passen die ze nodig hebben om de productie stabiel te houden, en zo uit te zoeken hoe ze de winst kunnen maximaliseren en de kosten kunnen minimaliseren.