Stealth Adres (Cryptocurrency) Definitie

Wat is een stealth-adres?

Stealth-adressen worden gebruikt bij transacties die worden gedaan via cryptovaluta op een blockchain netwerk om de toegang van het publiek voor de bij de transacties betrokken partijen te verdoezelen. Stealth-adressen werken doordat de afzender voor elke transactie een eenmalig adres gebruikt, zelfs als er meerdere transacties met dezelfde ontvanger worden gedaan. Als gevolg hiervan zijn stealth-adressen nuttig bij het waarborgen van de privacy van de ontvangers van cryptocurrency-betalingen en hun financiële gegevens.

Stealth-adressen zijn echter door regelgevers en belastingautoriteiten onderzocht als niet-openbare adressen kan worden gebruikt voor illegaal gedrag, waaronder het witwassen van geld, de drugshandel en het financieren van terroristen werkzaamheid.

Een stealth-adres begrijpen

Een blockchain-netwerk is een gedistribueerd grootboek dat lijkt op een gedeelde database die transacties bevat die worden gedeeld met alle deelnemers op het netwerk. Veel blockchains die vandaag actief zijn of openbare Ledger's waarin transactiedetails zichtbaar zijn voor de deelnemers aan de blockchain. Betrokken partijen worden echter geïdentificeerd door hun blockchain-adressen die het resultaat zijn van de openbare sleutels.

Een standaardtransactie op een blockchain heeft een openbaar adres nodig van de ontvanger, wat geen bug is maar een kenmerk van blockchain. Transacties zijn pseudoniem, wat betekent dat een openbaar adres is gekoppeld aan een persoon, maar de identiteit van die persoon is onbekend bij de deelnemers of het publiek. Door de identiteit van deelnemers op het netwerk af te schermen, helpt het fraude en digitale namaak te voorkomen. De identiteitsbeschermingsfuncties van blockchain-technologie zijn echter niet 100% onfeilbaar, wat heeft geleid tot stealth-adressen.

Risico's voor een openbare blockchain

Het nadeel van een op een gedistribueerde grootboek gebaseerde blockchain is dat het mogelijk is om een identiteit van het individu achter hun blockchain-adres door hun transactiegegevens te analyseren en kooppatronen. Een openbare sleutel kan worden gevolgd naar de identiteit van een persoon (bijvoorbeeld via een IP-adres), waardoor alle transacties die die sleutel hebben gebruikt, door de blockchain worden gevolgd.

Als u bijvoorbeeld liefdadigheidsfondsen wilt werven, moet u mogelijk het openbare adres van uw bestemming opgeven waarnaar cryptocurrency-fondsen kunnen worden verzonden. Hierdoor wordt uw bestemmingsadres zichtbaar, waardoor partijen die voldoende hebben informatie om identiteiten aan die adressen toe te wijzen om ze te volgen, ook waar het geld zich bevindt later besteed. Het voordeel van een liefdadigheidsinstelling is totale en gedwongen transparantie. Het kan echter zijn dat niet iedereen wil dat zijn donaties aan een liefdadigheidsinstelling een deuropening worden, waardoor hun andere, privétransacties kunnen worden getraceerd.

De blockchain van Bitcoin maakt bijvoorbeeld gebruik van een grootboek en het gebrek aan transparantie in de transacties van Bitcoin kan een personen die risico lopen als het grootboek laat zien dat ze een groot aantal munten hebben, wat een uitnodiging voor een hacker kan zijn dieven. Het is ook een lastige situatie voor verkopers die cryptocurrency-betalingen accepteren. Als hun openbare adres vast en bekend blijft, zou iedereen op de hoogte zijn van de mogelijke identiteiten van hun klanten en hun daaropvolgende transacties.

Geschiedenis van stealth-adressen

Bitcoin en Ethereum zijn twee van de meest populaire blockchain-netwerken, maar ze gebruiken allebei een openbaar gedistribueerd grootboek. Openbare blockchain-netwerken hebben ertoe geleid dat veel deelnemers de beveiligingsfuncties rond de anonimiteit van de netwerken in twijfel trekken. De bezorgdheid over het hacken van financiële gegevens en het stelen van cryptocurrency-munten is toegenomen door de identiteit van een persoon te volgen via hun transactiegeschiedenis, zoals wanneer ze hun digitale munten verzilveren. Als gevolg hiervan is de behoefte aan privacyverhogende technologie ingebed in blockchain-netwerken gegroeid.

Stealth-adressen werden in 2014 voorgesteld door Peter Todd. Het 'stealth address'-mechanisme gebruikt een combinatie van verschillende openbare en privésleutels die dynamisch zijn en alleen voor eenmalig gebruik. Sommige stealth-adressen worden gemaakt met de elliptische curve Diffie-Hellman protocol. In de loop der jaren zijn er echter verschillende protocollen en soorten stealth-adressen gemaakt, die: hebben functies opgenomen die de privacy van een individu en de ontwikkeling van privé cryptovaluta.

De race is begonnen voor ontwikkelaars om verbeterde privacyfuncties te creëren die de identiteit van een gebruiker en de hoeveelheid geld of crypto-activa in hun digitale portemonnee volledig verbergen. Stealth-adressen beschermen de privacy van ontvangers van cryptocurrencies door van de afzender te eisen dat hij voor elke transactie een willekeurig, eenmalig adres gebruikt. Als gevolg hiervan kunnen talrijke transacties met dezelfde ontvanger niet worden gekoppeld, aangezien elke transactie een eenmalig adres heeft. Monero is bijvoorbeeld een cryptocurrency die speciaal is ontwikkeld om de privacy van zijn deelnemers te waarborgen.

Zorgen over stealth-adressen

Volgens een rapport dat in 2020 is uitgebracht door de Cyber ​​Digital Task Force van de Amerikaanse procureur-generaal, heeft cybercriminaliteit een extra laag complexiteit wanneer criminelen het blockchain-ecosysteem gebruiken. "De misdaad breidt zich al jaren uit over de landsgrenzen heen, maar blockchain tilt deze globalisering naar een ander niveau." Het verslag verwijst naar hoe blockchain-transacties binnen enkele minuten kunnen worden verwerkt, die meestal soeverein en territoriaal overstijgen grenzen. Sommige beurzen voor crypto-activa opereren ook buiten de Verenigde Staten en de wettelijke vereisten.

Het rapport zei verder dat de bestrijding van financiële criminaliteit voor grotere uitdagingen staat, deels als gevolg van gedecentraliseerde platforms zoals niet-openbare of particuliere blockchains, inclusief die met "anonimiteit-verbeterde cryptocurrencies." Als gevolg hiervan maakt deze anonimiteit het gemakkelijker om financiële transacties te verbergen voor "legitieme" streng toezicht."

Illegale activiteit en cryptocurrencies

De misdaden waarbij blockchain-netwerken en cryptocurrencies betrokken zijn, zijn niet noodzakelijk nieuw en kunnen het volgende omvatten:

• Witwassen van geld, waarbij handelingen worden verricht om te beschermen waar geld of inkomsten vandaan komen, om te voorkomen dat belastingen of andere wettelijke vereisten worden betaald
• Kopen en verkopen van drugs of wapens op het dark web
• Fondsen werven om terroristische activiteiten te ondersteunen

De Cyber ​​Digital Task Force ontdekte dat criminelen in toenemende mate gebruikmaken van de functies van cryptocurrency om onwettig gedrag te bevorderen en te verbergen.

Stealth-adressen en ongeoorloofd gedrag

Stealth-adressen en privé-blockchains maken het voor ambtenaren moeilijker om transacties met illegaal gedrag op te sporen. Het Amerikaanse ministerie van Justitie noemt specifieke cryptocurrencies bij naam die "anonimiteit verbeterde cryptocurrencies (AEC's) of privacymunten" bieden, waaronder Monero en Zcash.

Op 13 augustus 2020 kondigde het ministerie van Justitie de ontmanteling aan van cybercampagnes die werden gebruikt om terroristische activiteiten te financieren waarbij de al-Qassam-brigades betrokken waren. Volgens de klacht van de regering hebben de al-Qassam-brigades Bitcoin-donaties aangevraagd via sociale media en andere websites waarop ze de donaties claimden zou "onvindbaar zijn en worden gebruikt om gewelddadige doelen te ondersteunen". De groep had video's op haar website geplaatst die laten zien hoe "anonieme donaties kunnen worden gedaan met behulp van unieke Bitcoin". adressen."

Toekomst van stealth-adressen

Stealth-adressen bieden enorme mogelijkheden om de privacy van financiële transacties en gegevens te beschermen. Naarmate cybercriminaliteit toeneemt, zullen bedrijven en individuen waarschijnlijk op zoek gaan naar manieren om zichzelf te beschermen tegen het blootstellen van hun gegevens en financiële rekeninginformatie aan fraudeurs. Gezien het vermogen van stealth-adressen om illegale activiteiten te verbergen, is het echter veilig om te zeggen dat: er zal de komende jaren meer toezicht komen door regelgevende instanties, belastingautoriteiten en regeringen.

Zowel privacymunten als stealth-adressen zijn bijvoorbeeld een methode geweest om belastingontduiking het leiden van de Interne belastingdienst (IRS) actie ondernemen. Operation Hidden Treasure is ontworpen om belastingontduiking door cryptocurrency-deelnemers aan te pakken. Bij de operatie zullen naar verwachting de IRS en het Agentschap van de Europese Unie voor samenwerking op het gebied van rechtshandhaving (Europol) betrokken zijn.

Voorbeeld van stealth-adressen

Een gebruiker (laten we hem Ken noemen) op een door stealth-adres ondersteunde blockchain heeft bijvoorbeeld vijf cryptocurrency-tokens. Ken heeft volledige controle over de tokens zolang hij ze vasthoudt. Als hij ze allemaal naar Paul wil sturen, zal hij een transactie-output genereren, die aan het netwerk zal aankondigen dat Ken vijf tokens naar Paul stuurt. Hierdoor wordt Paul de rechtmatige eigenaar van de vijf lopers.

De portemonnee van Ken zal zowel de openbare weergavesleutel van Paul als zijn openbare uitgavensleutel gebruiken en deze combineren met willekeurige reeksen gegevens die de eenmalige unieke openbare sleutel voor de uitvoer van Paul genereren. Terwijl anderen op het netwerk kunnen zien dat een transactie wordt geregistreerd, zal niemand anders dan Ken en Paul weten dat het tussen Ken en Paul heeft plaatsgevonden.

Met behulp van de privéweergavesleutel van zijn eigen portemonnee kan Paul de transactie op de blockchain lokaliseren en in zijn portemonnee ophalen. Met behulp van de eenmalige privésleutel die overeenkomt met de eenmalige openbare sleutel voor de transactie, krijgt Paul het recht om de cryptocurrency uit te geven. Nergens in dit proces worden de portemonnee-adressen van de afzender of ontvanger openbaar gemaakt.

Omdat deze willekeurig gegenereerde adressen voor eenmalig gebruik worden gemaakt voor elke transactie namens de ontvanger, voegen stealth-adressen een extra laag privacy toe. Monero, dat bekend staat om zijn privacy en anonimiteit, gebruikt stealth-adressen als basis voor zijn transactie.