Beveiligde elektronische transactie (SET) Definitie

Wat is beveiligde elektronische transactie (SET)?

Secure Electronic Transaction (SET) was een vroeg communicatieprotocol dat door e-commercewebsites werd gebruikt om elektronische debet- en creditcardbetalingen te beveiligen. Beveiligde elektronische transacties werden gebruikt om de veilige overdracht van consumentenkaartinformatie via elektronische portalen op internet te vergemakkelijken. Veilige elektronische transactieprotocollen waren verantwoordelijk voor het blokkeren van de persoonlijke gegevens van de kaart informatie, waardoor handelaren, hackers en elektronische dieven geen toegang krijgen tot consumenten informatie.

Inzicht in beveiligde elektronische transactie (SET)

Veilige elektronische transactieprotocollen werden ondersteund door de meeste grote aanbieders van elektronische transacties, zoals Visa en MasterCard. Dankzij deze protocollen konden handelaren de kaartinformatie van hun klanten verifiëren zonder deze daadwerkelijk te zien, waardoor de klant werd beschermd. De informatie op de kaarten is ter verificatie rechtstreeks naar de creditcardmaatschappij gestuurd.

Het proces van beveiligde elektronische transacties maakte gebruik van digitale certificaten die waren toegewezen om elektronische toegang tot fondsen te bieden, of het nu een kredietlijn of een bankrekening was. Elke keer dat een aankoop elektronisch werd gedaan, werd een versleuteld digitaal certificaat gegenereerd voor de deelnemers aan de transactie: de klant, handelaar en financiële instelling, samen met overeenkomende digitale sleutels waarmee ze de certificaten van de andere partij konden bevestigen en de transactie. De gebruikte algoritmen zouden ervoor zorgen dat alleen een partij met de bijbehorende digitale sleutel de transactie zou kunnen bevestigen. Als gevolg hiervan kunnen de creditcard- of bankrekeninggegevens van een consument worden gebruikt om de transactie te voltooien zonder dat hun persoonlijke gegevens, zoals hun rekeningnummer, worden onthuld. Veilige elektronische transacties waren bedoeld als een vorm van beveiliging tegen accountdiefstal, hacking en andere criminele acties.

Geschiedenis van beveiligde elektronische transacties

De ontwikkeling van veilige elektronische transactieprotocollen was een reactie op de opkomst en groei van e-commercetransacties, met name consumentgestuurde aankopen via internet. Online zakendoen was halverwege de jaren negentig een nieuw fenomeen. Evenzo was de beveiliging die beschikbaar was om deze transacties te beschermen nog in ontwikkeling en was in verschillende mate effectief. De protocollen die zijn gedefinieerd door de veilige elektronische transactiestandaarden die zijn toegestaan ​​voor online betalingssystemen door: detailhandelaren en financiële instellingen omdat ze over de juiste software beschikten om digitale transacties te decoderen en te verwerken naar behoren. In 1996 werd het SET Consortium – een groep die bestond uit VISA en Mastercard in samenwerking met GTE, IBM, Microsoft, Netscape, SAIC, Terisa Systems, RSA en VeriSign hebben het doel vastgesteld om incompatibele beveiligingsprotocollen (STT van Visa en Microsoft; SEPP van Mastercard en IBM) in één standaard.

Andere standaarden voor digitale beveiliging voor online debet- en creditcardtransacties zijn ontstaan ​​na de introductie van de protocollen die zijn gedefinieerd door veilige elektronische transacties. Visa, een van de eerste voorstanders van veilige elektronische transacties, heeft uiteindelijk een andere protocol, genaamd 3-D Secure, als raamwerk voor de veilige digitale betalingen en transacties van zijn klanten. De 3-D Secure-methode is een op XML-gebaseerd protocol (extensible markup language) dat is ontworpen als een extra beveiligingslaag voor online creditcard- en debetkaarttransacties.

Het werd oorspronkelijk mede geschreven door Visa en Arcot Systems (nu bekend als CA Technologies). Vergelijkbare protocollen op basis van 3D Secure worden nu gebruikt door Mastercard, Discover en American Express.