Better Investing Tips

Belangrijkste financiële ratio's om retailbanken te analyseren

click fraud protection

Financiële ratio's voor banken

Een van de belangrijkste financiële ratio's die beleggers en marktanalisten specifiek gebruiken om bedrijven in de retailbanking sector zijn de nettorentemarge, de lening-tot-activa-ratio en de return-on-assets (ROA)-ratio. De analyse van banken en bankaandelen is altijd bijzonder uitdagend geweest vanwege de feit dat banken op zo'n fundamenteel andere manier opereren en winst genereren dan de meeste andere ondernemingen. Terwijl andere industrieën producten voor de verkoop creëren of vervaardigen, is het primaire product dat een bank verkoopt geld.

De jaarrekening van banken zijn doorgaans veel gecompliceerder dan die van bedrijven die zich bezighouden met vrijwel elk ander type bedrijf. Terwijl beleggers die bankaandelen overwegen, kijken naar traditionele maatstaven voor aandelenevaluatie als: prijs/boekwaarde (P/B) verhouding of koers-winstverhouding (P/E), onderzoeken ze ook sectorspecifieke statistieken om het investeringspotentieel van individuele banken nauwkeuriger te evalueren.

Belangrijkste leerpunten

  • De analyse van banken en bankaandelen is bijzonder uitdagend omdat ze op een andere manier opereren en winst genereren dan de meeste andere bedrijven.
  • De nettorentemarge is een belangrijke indicator bij het beoordelen van banken omdat het de nettowinst van een bank op rentedragende activa, zoals leningen of beleggingseffecten, onthult.
  • Banken met een hogere loan-to-asset-ratio halen meer van hun inkomsten uit leningen en beleggingen.
  • Banken met lagere verhoudingen tussen leningen en activa halen een relatief groter deel van hun totale inkomen uit meer gediversifieerde, niet-rentedragende bronnen, zoals vermogensbeheer of handel.
  • De return-on-asset-ratio is een belangrijke winstgevendheidsratio, die de winst per dollar aangeeft die een bedrijf op zijn activa behaalt.

De retailbanksector

De retailbankingsector omvat die banken die directe diensten verlenen, zoals het controleren van rekeningen, spaarrekeningen en beleggingsrekeningen, samen met leningsdiensten, aan individuele consumenten. De meeste retailbanken zijn in feite commerciële banken die zowel zakelijke klanten als particulieren bedienen. Retailbanken en commerciële banken opereren doorgaans afzonderlijk van investeringsbanken, hoewel de intrekking van de Glass-Steagall Act staat banken wettelijk toe om zowel commerciële bankdiensten als investeringsbankdiensten aan te bieden.De retailbanksector haalt, net als de banksector in het algemeen, inkomsten uit zijn leningen en diensten.

In de Verenigde Staten is de retailbanksector verdeeld in de grote geldcentrumbanken, met de grote vier zijn Wells Fargo, JPMorgan Chase, Citigroup en Bank of America, en dan zijn er regionale banken en spaarzaamheid.Bij het analyseren van retailbanken houden beleggers rekening met winstgevendheidsmaatregelen die prestatie-evaluaties opleveren die het meest van toepassing zijn op de banksector.

Netto rentemarge

Netto rentemarge is een bijzonder belangrijke indicator bij het beoordelen van banken omdat het de nettowinst van een bank op rentedragende activa, zoals leningen of beleggingseffecten, onthult. Aangezien de rente die op dergelijke activa wordt verdiend een primaire bron van inkomsten is voor een bank, is deze statistiek een goede indicator van de algehele winstgevendheid van een bank, en hogere marges duiden over het algemeen op een meer winstgevende bank. Een aantal factoren kan de nettorentemarge aanzienlijk beïnvloeden, waaronder de door de bank in rekening gebrachte rentetarieven en de bron van de activa van de bank. De nettorentemarge wordt berekend als de som van rente- en beleggingsrendementen minus gerelateerde kosten; dit bedrag wordt vervolgens gedeeld door het gemiddelde totaal van het verdienende vermogen.

De lening-tot-activa-ratio

De lening-tot-activa-ratio is een andere branchespecifieke maatstaf die beleggers kan helpen bij het verkrijgen van een volledige analyse van de activiteiten van een bank. Banken met een relatief hogere lening-tot-activa-ratio halen meer van hun inkomsten uit leningen en investeringen, terwijl banken met lagere niveaus van de verhoudingen tussen leningen en activa ontlenen een relatief groter deel van hun totale inkomen aan meer gediversifieerde, niet-rentedragende bronnen, zoals Vermogensbeheer of handel. Banken met lagere lening-tot-activa-ratio's kunnen het beter doen als de rente laag is of de kredietverlening krap is. Ze kunnen het ook beter doen tijdens economische neergang.

De rendement-op-activa-ratio

De rendement op activa (ROA) ratio wordt vaak toegepast op banken omdat de kasstroomanalyse moeilijker nauwkeurig te construeren is. De ratio wordt beschouwd als een belangrijke winstgevendheidsratio, die de winst per dollar aangeeft die een bedrijf op zijn activa verdient. Aangezien bankactiva grotendeels bestaan ​​uit geld, de bankleningen, is het rendement per dollar een belangrijke maatstaf voor het bankbeheer. De ROA-ratio is het netto-inkomen van een bedrijf na belastingen gedeeld door het totale vermogen. Een belangrijk punt om op te merken is dat, aangezien banken een hoge hefboomwerking hebben, zelfs een relatief lage ROA van 1 tot 2% voor een bank aanzienlijke inkomsten en winst kan betekenen.

Vlottende activa vs. Vaste activa: wat is het verschil?

Vlottende activa vs. Vaste activa: een overzicht De middelen van een bedrijf kunnen worden onde...

Lees verder

Wat is opstarten?

Wat is opstarten? Boot is contant geld of andere eigendommen die aan een beurs worden toegevoeg...

Lees verder

Ken debiteuren en voorraadomzet

Veel ratio's helpen analisten om te meten hoe efficiënt een bedrijf zijn rekeningen betaalt, con...

Lees verder

stories ig