Internationaal Monetair Fonds (IMF) Definitie

Wat is het Internationaal Monetair Fonds?

Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) is een internationale organisatie die wereldwijde economische groei en financiële stabiliteit, stimuleert internationale handel en vermindert armoede. Quota van lidstaten zijn een belangrijke bepalende factor voor het stemrecht bij beslissingen van het IMF. Stemmen omvatten één stem per 100.000 speciale tekening rechts (SDR) van de quota plus basisstemmen. SDRS zijn een internationaal type monetaire reserve valuta gecreëerd door het IMF als aanvulling op de bestaande geldreserves van de lidstaten.

Het Internationaal Monetair Fonds begrijpen

Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) is gevestigd in Washington, D.C. De organisatie bestaat momenteel uit 189 lidstaten, die elk een vertegenwoordiging hebben in de raad van bestuur van het IMF in verhouding tot hun financiële belang.Quota zijn een belangrijke bepalende factor voor het stemrecht bij beslissingen van het IMF. Stemmen omvatten één stem per SDR 100.000 aan quota plus basisstemmen (hetzelfde voor alle leden).

De website van het IMF beschrijft haar missie als "het bevorderen van mondiale monetaire samenwerking, het veiligstellen van financiële stabiliteit, het vergemakkelijken van" internationale handel, bevordering van een hoge werkgelegenheid en duurzame economische groei, en vermindering van armoede rondom de wereld."

Geschiedenis van het IMF

Het IMF werd oorspronkelijk opgericht in 1945 als onderdeel van de Bretton Woods-overeenkomst, die probeerde internationale financiële samenwerking aan te moedigen door een systeem van convertibele valuta's in te voeren tegen vaste wisselkoersen. De dollar was destijds inwisselbaar voor goud tegen $ 35 per ounce.Het IMF hield toezicht op het systeem: een land was bijvoorbeeld vrij om zijn wisselkoers in beide richtingen tot 10% aan te passen, maar voor grotere veranderingen was toestemming van het IMF nodig.

Het IMF trad ook op als poortwachter: landen kwamen niet in aanmerking voor lidmaatschap van de Internationale Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling (IBRD) - een Wereldbank voorloper die de Bretton Woods-overeenkomst tot stand bracht om de wederopbouw van Europa na de Tweede Wereldoorlog te financieren - tenzij ze lid waren van het IMF.

Sinds het Bretton Woods-systeem in de jaren zeventig instortte, heeft het IMF het systeem van zwevende wisselkoersen, wat betekent dat marktkrachten de waarde van valuta's ten opzichte van elkaar bepalen. Dit systeem bestaat nog steeds.

IMF-activiteiten

De belangrijkste methoden van het IMF om deze doelen te bereiken zijn het monitoren van capaciteitsopbouw en kredietverlening.

Toezicht

Het IMF verzamelt enorme hoeveelheden gegevens over nationale economieën, internationale handel, en de wereldeconomie in het algemeen. De organisatie geeft ook regelmatig bijgewerkte economische prognoses op nationaal en internationaal niveau. Deze prognoses, gepubliceerd in de Wereld Economische Vooruitzichten, gaan gepaard met langdurige discussies over het effect van fiscaal, monetair en handelsbeleid op groeivooruitzichten en financiële stabiliteit.

Capaciteit opbouwen

Het IMF biedt via zijn programma's voor capaciteitsopbouw technische bijstand, training en beleidsadvies aan de lidstaten. Deze programma's omvatten training in het verzamelen en analyseren van gegevens, die worden meegenomen in het project van het IMF om de nationale en mondiale economieën te monitoren.

uitlenen

Het IMF maakt leningen aan landen die in economische moeilijkheden verkeren om financiële crises te voorkomen of te verzachten. Leden dragen het geld voor deze lening bij aan een pool op basis van een quotasysteem. In 2019 leenmiddelen ter waarde van SDR 11,4 miljard (SDR 0,4 miljard boven de doelstelling) werden veiliggesteld om de concessionele kredietverleningsactiviteiten van het IMF in het volgende decennium te ondersteunen.

IMF-fondsen zijn vaak afhankelijk van de ontvangers die hervormingen doorvoeren om hun groeipotentieel en financiële stabiliteit te vergroten. Structurele aanpassing programma's, zoals deze voorwaardelijke leningen bekend staan, hebben kritiek gekregen omdat ze de armoede verergeren en de kolonialistische structuren reproduceren.