Bewijs van capaciteit (cryptocurrency) Definitie

Wat is een bewijs van capaciteit (PoC) voor cryptocurrencies?

Bewijs van capaciteit (PoC) is een consensusmechanisme: algoritme gebruikt in blockchains dat zorgt voor: mijnbouw apparaten in het netwerk om hun beschikbare ruimte op de harde schijf te gebruiken om mijnrechten te bepalen en transacties te valideren. Dit in tegenstelling tot het gebruik van de rekenkracht van het mining-apparaat (zoals in de bewijs van werk algoritme) of het belang van de miner in de cryptocurrencies (zoals in de bewijs van inzet algoritme).

Bewijs van capaciteit begrijpen

Bewijs van capaciteit kwam naar voren als een van de vele alternatieve oplossingen voor het probleem van hoog energieverbruik in proof of work (PoW)-systemen en het hamsteren van cryptocurrency in proof-of-stake (PoS)-systemen.

Met een bewijs van capaciteit kunnen de mining-apparaten, ook wel knooppunten genoemd, op de blockchain netwerk om lege ruimte op hun harde schijf te gebruiken om de beschikbare te minen cryptovaluta.

In plaats van herhaaldelijk de getallen in de blokheader te wijzigen en herhaald te hashen voor de oplossingswaarde zoals in een PoW systeem, werkt PoC door een lijst met mogelijke oplossingen op te slaan op de harde schijf van het mining-apparaat, zelfs vóór de mining-activiteit begint.

Hoe groter de harde schijf, hoe meer mogelijke oplossingswaarden er op de harde schijf kunnen worden opgeslagen, hoe meer kansen een miner moet overeenkomen met de vereiste hash-waarde van zijn lijst, wat resulteert in meer kansen om de mijnbeloning te winnen.

Om een ​​analogie te trekken: als loterijbeloningen zijn gebaseerd op het matchen van de meeste nummers op het winnende lot, dan heeft een speler met een langere lijst met mogelijke oplossingen betere kansen om te winnen. Bovendien mag de speler de bloknummers van de loten steeds weer herhaaldelijk gebruiken.

Burstcoin is een cryptocurrency die een bewijs van capaciteitssysteem gebruikt. Andere munten die het gebruiken zijn Storj, Chia en SpaceMint.

Hoe PoC werkt: plotten en minen

Het proof-of-capacity-protocol omvat een proces in twee stappen dat plotten en minen omvat.

Eerst wordt de harde schijf geplot: de lijst met alle mogelijke nonce waarden worden gecreëerd door herhaalde hashing van gegevens, inclusief het account van een mijnwerker. Elke nonce bevat 8192 hashes, die zijn genummerd van 0 tot 8191. Alle hashes zijn gekoppeld in "scoops", wat betekent dat aangrenzende hashes worden gecombineerd om een ​​paar van twee te vormen. Hash 0 en 1 vormen bijvoorbeeld scoop 0, hash 2 en 3 vormen hash 1, enzovoort.

De tweede stap omvat de eigenlijke mijnbouwoefening, waarbij een mijnwerker een scoopnummer berekent. Als een mijnwerker bijvoorbeeld de mijnbouwactiviteit begint en een scoop nummer 38 genereert, gaat de mijnwerker dan naar scoop nummer 38 van nonce 1 en gebruikt de gegevens van die scoop om een ​​deadlinewaarde te berekenen.

Het proces wordt herhaald voor het berekenen van de deadline voor elke nonce die op de harde schijf van de mijnwerker wordt gehouden. Na de berekening van alle deadlines, wordt degene met de minimale deadline geselecteerd door de mijnwerker.

Een deadline vertegenwoordigt de tijdsduur in seconden die moet verstrijken sinds het laatste blok is gesmeed voordat een mijnwerker een nieuw blok mag smeden. Als niemand anders binnen deze tijd een blok heeft gesmeed, kan de mijnwerker een blok smeden en de blokbeloning claimen.

Als miner X bijvoorbeeld een minimale deadline van 36 seconden bedenkt en geen andere miner kan vervalsen het blok binnen de volgende 36 seconden, zal X de kans veilig stellen om het volgende blok te smeden en te krijgen beloond.

Voor- en nadelen van bewijs van capaciteit

PoC heeft verschillende voordelen ten opzichte van PoW- en PoS-systemen, evenals enkele belangrijke nadelen, waaronder: