Onpartijdige verwachtingstheorie gebruiken om obligatiebeleggingen te vergelijken

Wat is de verwachtingstheorie?

De verwachtingstheorie probeert te voorspellen wat op korte termijn rentetarieven zal in de toekomst gebaseerd zijn op de huidige lange rente. De theorie suggereert dat een belegger dezelfde rente verdient door te beleggen in twee opeenvolgende eenjarige obligatiebeleggingen in plaats van vandaag in één tweejarige obligatie te beleggen. De theorie staat ook bekend als de 'onbevooroordeelde verwachtingstheorie'.

De verwachtingstheorie begrijpen

De verwachtingstheorie is bedoeld om te helpen

investeerders beslissingen nemen op basis van een prognose van toekomstige rentetarieven. De theorie maakt gebruik van langetermijnrentes, meestal van staatsobligaties, om de rente voor kortlopende obligaties te voorspellen. In theorie kunnen lange rentes worden gebruikt om aan te geven waar de tarieven van kortlopende obligaties in de toekomst zullen worden verhandeld.

Verwachtingstheorie berekenen

Laten we zeggen dat het heden obligatiemarkt biedt beleggers een tweejarige obligatie die een rente van 20% betaalt, terwijl een eenjarige obligatie een rente van 18% betaalt. De verwachtingstheorie kan worden gebruikt om de rente van een toekomstige eenjarige obligatie te voorspellen.

• De eerste stap van de berekening is om er een op te tellen bij de rente van de tweejarige obligatie. Het resultaat is 1.2.
• De volgende stap is het kwadrateren van het resultaat of (1,2 * 1,2 = 1,44).
• Deel het resultaat door de huidige eenjarige rente en tel daar één of ((1,44 / 1,18) +1 = 1,22) bij op.
• Om de verwachte eenjarige obligatierentevoet voor het volgende jaar te berekenen, trekt u er één af van het resultaat of (1,22 -1 = 0,22 of 22%).

In dit voorbeeld verdient de belegger een rendement dat gelijk is aan de huidige rentevoet van een obligatie met een looptijd van twee jaar. Als de belegger ervoor kiest om te beleggen in een eenjarige obligatie tegen 18%, zou het obligatierendement voor de obligatie van het volgende jaar moeten stijgen tot 22% om deze investering voordelig te laten zijn.

Nadelen van de verwachtingstheorie

Beleggers dienen zich ervan bewust te zijn dat de verwachtingstheorie niet altijd een betrouwbaar instrument is. Een veelvoorkomend probleem bij het gebruik van de verwachtingstheorie is dat deze de toekomstige kortetermijnrente soms overschat, waardoor het voor beleggers gemakkelijk wordt om te eindigen met een onnauwkeurige voorspelling van de koers van een obligatie. rendementscurve.

Een andere beperking van de theorie is dat veel factoren van invloed zijn op de rendementen op korte en lange obligaties. De Federal Reserve past de rentetarieven naar boven of beneden aan, wat van invloed is op de obligatierendementen, inclusief kortlopende obligaties. De langetermijnrendementen kunnen echter minder worden beïnvloed omdat veel andere factoren van invloed zijn op de langetermijnrendementen, waaronder inflatie en economische groeiverwachtingen.

Als gevolg hiervan houdt de verwachtingstheorie geen rekening met de externe krachten en fundamentele macro-economische factoren die de rentetarieven en uiteindelijk de obligatierendementen bepalen.

Verwachtingstheorie versus voorkeurshabitattheorie

De voorkeurshabitattheorie gaat nog een stap verder in de verwachtingstheorie. De theorie stelt dat beleggers een voorkeur hebben voor kortlopende obligaties boven langlopende obligaties, tenzij deze laatste meer betalen risicopremie. Met andere woorden, als beleggers een langlopende obligatie gaan aanhouden, willen ze gecompenseerd worden met een hogere opbrengst om het risico van het aanhouden van de investering te rechtvaardigen tot: volwassenheid.

De voorkeurshabitattheorie kan gedeeltelijk helpen verklaren waarom obligaties met een langere looptijd doorgaans een hogere rente dan twee kortere obligaties die, bij elkaar opgeteld, resulteren in hetzelfde volwassenheid.

Bij het vergelijken van de voorkeur habitattheorie met de verwachtingstheorie is het verschil dat de eerste ervan uitgaat dat beleggers zich zowel met looptijd als met rendement bezighouden. Daarentegen gaat de verwachtingstheorie ervan uit dat beleggers alleen bezig zijn met rendement.