Het drieledige raamwerk van eclectische paradigma's

Wat is een eclectisch paradigma?

Een eclectisch paradigma, ook wel bekend als eigendom, locatie, internalisatie (OLI)-model of OLI-raamwerk, is een evaluatieraamwerk met drie niveaus dat bedrijven kunnen volgen wanneer ze proberen te bepalen of het nuttig is om directe buitenlandse investeringen (FDI). Dit paradigma gaat ervan uit dat instellingen transacties in de open markt als de kosten van het intern of intern uitvoeren van dezelfde acties een lagere prijs met zich meebrengen. Het is gebaseerd op de internaliseringstheorie en werd voor het eerst uiteengezet in 1979 door de geleerde John H. Dunning.

Eclectische paradigma's begrijpen

Het eclectische paradigma hanteert een holistische benadering bij het onderzoeken van volledige relaties en interacties van de verschillende onderdelen van een bedrijf. Het paradigma biedt een strategie voor de uitbreiding van de activiteiten door middel van directe buitenlandse investeringen. Het doel is om te bepalen of een bepaalde benadering meer algemene waarde biedt dan andere beschikbare nationale of internationale keuzes voor de productie van goederen of diensten.

Omdat bedrijven op zoek zijn naar de meest kosteneffectieve opties met behoud van kwaliteit, kunnen ze het eclectische paradigma gebruiken om elk scenario met potentieel te evalueren.

Drie sleutelfactoren van het eclectische paradigma

Om FDI gunstig te laten zijn, moeten de volgende voordelen duidelijk zijn:

De eerste overweging, eigendom voordelen, eigendomsinformatie en verschillende eigendomsrechten van een bedrijf. Deze kunnen bestaan ​​uit merk-, auteursrecht-, handelsmerk- of octrooirechten, plus het gebruik en beheer van intern beschikbare vaardigheden. Eigendomsvoordelen worden doorgaans als immaterieel beschouwd. Ze omvatten datgene wat een concurrentievoordeel oplevert, zoals een reputatie van betrouwbaarheid.

Locatie voordeel is het tweede noodzakelijke goed. Bedrijven moeten beoordelen of er een comparatief voordeel is bij het uitvoeren van specifieke functies binnen een bepaald land. Deze overwegingen, die vaak vast van aard zijn, zijn van toepassing op de beschikbaarheid en kosten van middelen, wanneer ze op de ene locatie werken in vergelijking met de andere. Locatie voordeel kunnen verwijzen naar natuurlijke of gecreëerde hulpbronnen, maar hoe dan ook, ze zijn over het algemeen onbeweeglijk, waardoor een partnerschap met een buitenlandse investeerder op die locatie nodig is om volledig te profiteren.

Eindelijk, internalisatie voordelen, geeft aan wanneer het voor een organisatie beter is om een ​​bepaald product in eigen huis te produceren, dan om een ​​contract met een derde partij aan te gaan. Soms kan het voor een organisatie kosteneffectiever zijn om vanuit een andere marktlocatie te opereren terwijl ze het werk in-house blijven doen. Als het bedrijf besluit om uitbesteden de productie, kan het nodig zijn om partnerschappen met lokale producenten aan te gaan. Het nemen van een uitbestedingstraject heeft echter alleen financiële zin als het aanbestedende bedrijf tegen lagere kosten kan voldoen aan de behoeften en kwaliteitsnormen van de organisatie. Misschien kan het buitenlandse bedrijf ook een grotere mate van lokale marktkennis bieden, of zelfs meer bekwame werknemers die een beter product kunnen maken.

Voorbeeld uit de echte wereld

Volgens Research Methodology, een onafhankelijk onderzoeks- en analistenbureau, werd het eclectische paradigma toegepast door: Shanghai Vision Technology Company, bij zijn beslissing om zijn 3D-printers en ander innovatief technisch aanbod te exporteren. Hoewel hun keuze sterk het nadeel van hogere tarieven en transportkosten in overweging nam, stelde hun internationaliseringsstrategie hen uiteindelijk in staat om te floreren in nieuwe markten.