Hoe bereken je het extra rendement van een ETF of geïndexeerd beleggingsfonds?
Voor op de beurs verhandelde fondsen (ETF's), de overtollig rendement moet gelijk zijn aan de voor risico gecorrigeerde (of bèta) maatstaf die de benchmark of de jaarlijkse kostenratio van het instrument overschrijdt. Het is gemakkelijk om indexbeleggingsfondsen te vergelijken met de referentie-index: trek gewoon het totale rendement van de benchmark af van het fonds intrinsieke waarde overtollig rendement te vinden. Vanwege de kosten van beleggingsfondsen is het extra rendement voor een indexfonds doorgaans negatief.
Als algemene regel geven beleggers de voorkeur aan indexfondsen en ETF's die: overtreffen hun benchmarks en hebben positieve excess returns. Sommige beleggers en analisten zijn van mening dat het bijna onmogelijk is om over een langere periode extra rendement te genereren voor beheerde beleggingsfondsen vanwege de hoge vergoedingen en de marktonzekerheid. (Voor verwante literatuur, zieIndex Beleggingsfondsen Vs. Index-ETF's.)
Belangrijkste leerpunten
- Voor ETF's moet het extra rendement gelijk zijn aan de voor risico gecorrigeerde maatstaf die de benchmark of de jaarlijkse kostenratio van het instrument overschrijdt.
- Net als indexbeleggingsfondsen presteren de meeste ETF's slechter dan hun benchmarks, hoewel ETF's gemiddeld een hoger extra rendement hebben in vergelijking met indexbeleggingsfondsen.
- Met behulp van de CAPM-methode kan men twee portefeuilles of ETF's met gelijke of sterk vergelijkbare risicoprofielen vergelijken om te zien welke het meeste extra rendement oplevert.
Overtollig rendement berekenen voor op de beurs verhandelde fondsen
Net als bij de meeste indexbeleggingsfondsen, presteren de meeste ETF's slechter dan hun benchmark-indexen. ETF's hebben gemiddeld een hoger overrendement dan indexfondsen.
Zie het verwachte rendement voor een ETF als de ETF's alfa voor een bepaalde prijs en risicoprofiel. Er kunnen verschillende risicomaatstaven worden gebruikt om een ETF te koppelen aan een benchmark. Een veelvoorkomend voorbeeld is het gebruik van de gewogen gemiddelde kosten van eigen vermogen. Als u de jaarlijkse kostenratio of een eenvoudige benchmark niet heeft of niet wilt gebruiken bij het berekenen van het extra rendement van een ETF, gebruik dan het totale rendement dat hoger is dan het verwachte rendement op basis van de Capital Asset Pricing Model (CAPM) formule.
De CAPM-formule kan als volgt worden geschreven:
TEFTR=RFRR+(ETFb×(DHR−RFRR))+ERwaar:TEFTR=Totaal ETF-rendementRFRR=Risicovrij rendementETFb=ETF-bètaDHR=MarktrendementER=Overtollig rendement
Herschikt, ziet de formule er als volgt uit:
ER=RFRR+(ETFb×(DHR−RFRR))−TEFTR
Met behulp van de CAPM-methode kunt u twee portefeuilles of ETF's met gelijke of zeer vergelijkbare risicoprofielen (bèta) vergelijken om te zien welke het meeste extra rendement oplevert. (Voor verwante literatuur, zie Het Capital Asset Pricing Model uitleggen.)
Het overrendement berekenen voor indexfondsen
Indexfondsen zijn ontworpen om grote positieve of negatieve excess returns ten opzichte van hun index te vermijden. De makers van indexfondsen gebruiken technieken voor risicobeheersing en passief beheer om de verwachte afwijking van de benchmark te minimaliseren.
Het berekenen van het extra rendement voor een indexfonds is eenvoudig. Om een eenvoudig geval te nemen, vergelijk een S&P 500 het totale rendement van het indexfonds voor de prestaties van de S&P 500. Het is mogelijk, hoewel onwaarschijnlijk, dat het geïndexeerde fonds beter presteert dan de S&P 500. In dat geval is het overrendement positief. Het is waarschijnlijker dat de administratieve kosten die verbonden zijn aan beleggingsfondsen een licht negatief overrendement zullen opleveren. (Voor verwante literatuur, zie Wat is een goed jaarrendement voor een beleggingsfonds?)