Marginale substitutiesnelheid (MRS) Definitie

Wat is de marginale substitutiesnelheid (MRS)?

In de economie is de marginale substitutiesnelheid (MRS) de hoeveelheid van een goed die een consument bereid is te consumeren in verhouding tot een ander goed, zolang het nieuwe goed even bevredigend is. MRS wordt gebruikt in onverschilligheidstheorie consumentengedrag te analyseren.

Belangrijkste leerpunten

Marginale substitutiegraad is de bereidheid van een consument om het ene goed te vervangen door een ander goed, zolang het nieuwe goed even bevredigend is.
De marginale substitutiesnelheid is de helling van de indifferentiecurve op een bepaald punt langs de curve en geeft een bruikbaarheidsgrens weer voor elke combinatie van "goede X" en "goede Y".
Wanneer de wet van de afnemende MRS van kracht is, vormt de MRS een neerwaartse, negatief aflopende, convexe curve die meer consumptie van het ene goed in plaats van het andere laat zien.

1:23

Marginale substitutiesnelheid

Inzicht in de marginale substitutiesnelheid (MRS)

De marginale substitutiesnelheid is een term die in de economie wordt gebruikt en verwijst naar de hoeveelheid van één goed dat substitueerbaar is voor een ander en wordt gebruikt om consumentengedrag te analyseren voor verschillende doeleinden. MRS wordt berekend tussen twee goederen die op een

instagram viewer

indifferentiecurve, met een bruikbaarheidsgrens voor elke combinatie van "goede X" en "goede Y." De helling hiervan curve vertegenwoordigt hoeveelheden van goed X en goed Y die u graag zou willen vervangen door één een andere.

De helling van de indifferentiecurve is cruciaal voor de analyse van de marginale substitutiesnelheid. In wezen is MRS de helling van de indifferentiecurve op elk enkel punt langs de curve. Aangezien de meeste indifferentiecurven eigenlijk curven zijn, zullen de hellingen anders zijn als men erlangs beweegt. De meeste indifferentiecurven zijn meestal convex omdat, naarmate u meer van het ene goed consumeert, u minder van het andere zult verbruiken. Indifferentiecurven kunnen rechte lijnen zijn als de helling constant is, wat resulteert in een indifferentiecurve die wordt weergegeven door een naar beneden hellende rechte lijn.

Als de marginale substitutiesnelheid toeneemt, zal de indifferentiecurve concaaf zijn ten opzichte van de oorsprong. Dit is meestal niet gebruikelijk, omdat het betekent dat een consument meer van X zou consumeren voor het verhoogde verbruik van Y (en vice versa). Gewoonlijk neemt marginale substitutie af, wat betekent dat een consument het substituut kiest in plaats van een ander goed, in plaats van tegelijkertijd meer te consumeren.

De wet van de afnemende marginale substitutietarieven stelt dat MRS neemt af als men een standaard convexe curve afdaalt, de indifferentiecurve.

De formule voor marginale substitutie (MRS) is:

$\begin{matrix} ∣ M. R. {S.}_{x. j.} ∣ = \frac{NS. j.}{NS. x.} = \frac{M. {u.}_{x.}}{M. {u.}_{j.}} \\ waar: \\ x., j. = twee verschillende goederen. \\ \frac{NS. j.}{NS. x.} = afgeleide van y naar x. \\ M. u. = marginaal nut van goed x, y. \end{matrix}$ ∣mRSxja∣=NSxNSja=mujamuxwaar:x,ja=twee verschillende goederen:NSxNSja=afgeleide van y naar xmu=marginaal nut van goed x, y

De marginale substitutiesnelheid heeft enkele beperkingen. Het belangrijkste nadeel is dat het niet een combinatie van goederen onderzoekt die een consument meer of minder zou prefereren dan een andere combinatie. Dit beperkt de analyse van MRS over het algemeen tot twee variabelen. MRS onderzoekt ook niet noodzakelijk het marginale nut, aangezien het het nut van beide vergelijkbare goederen gelijk behandelt, hoewel ze in werkelijkheid een verschillend nut kunnen hebben.

Voorbeeld van marginale substitutiesnelheid (MRS)

Bijvoorbeeld, een klant moet kiezen tussen hamburgers en hotdogs. Om de marginale substitutiegraad te bepalen, wordt de consument gevraagd welke combinaties van hamburgers en hotdogs dezelfde mate van tevredenheid geven.

Wanneer deze combinaties worden getekend, is de helling van de resulterende lijn negatief. Dit betekent dat de consument wordt geconfronteerd met een afnemende marginale substitutiesnelheid: hoe meer hamburgers ze hebben in vergelijking met hotdogs, hoe minder hotdogs ze willen consumeren. Als het marginale vervangingspercentage van hamburgers voor hotdogs -2 is, dan zou het individu bereid zijn om 2 hotdogs op te geven voor elke extra hamburgerconsumptie.

Marginale substitutiesnelheid — Investopedia/Julie Bang

Veel Gestelde Vragen

Wat is onverschilligheidscurve-analyse?

Indifferentiecurve-analyse werkt op een eenvoudige tweedimensionale grafiek. Elke as vertegenwoordigt één type economisch goed. De consument is onverschillig tussen alle combinaties van goederen die worden weergegeven door punten op de indifferentiecurve, omdat deze combinaties de consument hetzelfde niveau van nut bieden. Indifferentiecurven zijn heuristische apparaten die in de hedendaagse micro-economie worden gebruikt om de voorkeur van de consument en de beperkingen van een budget aan te tonen.

Wat is de relatie tussen onverschilligheidscurve en MRS?

In wezen is MRS de helling van de indifferentiecurve op elk enkel punt langs de curve. De meeste onverschilligheidscurven zijn meestal convex, omdat naarmate u meer van het ene goed consumeert, u minder van het andere consumeert. Dus MRS zal afnemen naarmate men de indifferentiecurve naar beneden beweegt. Dit staat bekend als de wet van de afnemende marginale substitutiesnelheid. Als de marginale substitutiesnelheid toeneemt, zal de indifferentiecurve concaaf zijn, wat betekent dat: een consument zou meer van X consumeren voor de verhoogde consumptie van Y en vice versa, maar dit is niet gebruikelijk.

Wat zijn de nadelen van marginale substitutiesnelheid (MRS)?

De marginale substitutiesnelheid heeft enkele beperkingen. Het belangrijkste nadeel is dat het niet een combinatie van goederen onderzoekt die een consument meer of minder zou prefereren dan een andere combinatie. Dit beperkt de analyse van MRS over het algemeen tot twee variabelen. MRS onderzoekt ook niet noodzakelijk het marginale nut, omdat het het nut van beide vergelijkbare goederen gelijk behandelt, hoewel ze in werkelijkheid een verschillend nut kunnen hebben.