Obligatiefondsen vs. Obligatie-ETF's: wat is het verschil?

Obligatiefondsen vs. Obligatie-ETF's: een overzicht

Obligatiefondsen en obligatie-ETF's of op de beurs verhandelde fondsen beide beleggen in een mandje obligaties of schuldinstrumenten. Obligatiefondsen of beleggingsfondsen een pool van kapitaal van beleggers bevatten waarbij de beheerder van het fonds het kapitaal toewijst aan verschillende effecten. EEN obligatie-ETF volgt een index van obligaties met als doel het rendement van de onderliggende index te evenaren.

Obligatiefondsen en obligatie-ETF's hebben verschillende kenmerken gemeen, waaronder: diversificatie via portefeuilles die talrijke obligaties bevatten. Zowel fondsen als ETF's hebben kleinere minimaal vereiste investeringen die nodig zijn om hetzelfde niveau van diversificatie te bereiken door individuele obligaties te kopen bij het samenstellen van een portefeuille.

Alvorens obligatiefondsen en obligatie-ETF's te vergelijken, is het de moeite waard even de tijd te nemen om de redenen te bekijken waarom beleggers obligaties kopen. De meeste beleggers stoppen obligaties in een portefeuille om inkomsten te genereren. EEN

verbintenis is een schuldinstrument dat doorgaans een rente betaalt, genaamd a couponrente elk jaar aan de obligatiehouder. Hoewel het kopen en verkopen van obligaties om winst te maken uit prijsschommelingen een haalbare strategie is, investeren de meeste beleggers erin voor hun rentebetalingen.

Beleggers kopen ook obligaties om risicogerelateerde redenen, omdat ze hun geld willen opslaan in een belegging die minder volatiel is dan aandelen. Wisselvalligheid is de mate waarin de prijs van een effect in de loop van de tijd fluctueert.

Zowel obligatiefondsen als obligatie-ETF's kunnen dividenden uitkeren, dit zijn contante betalingen van bedrijven om in hun effecten te beleggen. Beide soorten fondsen bieden een breed scala aan beleggingskeuzes, variërend van hoogwaardige staatsobligaties tot lage kwaliteit bedrijfsobligaties en alles daartussenin.

Zowel fondsen als ETF's kunnen ook worden gekocht en verkocht via een effectenrekening in ruil voor een kleine vergoeding per transactie. Ondanks deze overeenkomsten hebben obligatiefondsen en obligatie-ETF's unieke, niet-gedeelde kenmerken.

Obligatiefondsen

Beleggingsfondsen beleggen al jaren in obligaties. Enkele van de oudste evenwichtige fondsen, die toewijzingen aan zowel aandelen als obligaties omvatten, dateren uit de late jaren 1920.

Dienovereenkomstig bieden een groot aantal bestaande obligatiefondsen een aanzienlijke verscheidenheid aan beleggingsopties. Deze omvatten zowel indexfondsen, die verschillende benchmarks proberen te repliceren en geen moeite doen om overtreffen die benchmarks, en actief beheerde fondsen, die ernaar streven hun benchmarks te verslaan.

Actief beheerde fondsen hebben ook kredietanalisten in dienst om onderzoek te doen naar de kredietkwaliteit van de obligaties die het fonds koopt om het risico te minimaliseren van de aankoop van obligaties die waarschijnlijk: standaard. Er is sprake van wanbetaling wanneer de uitgever van de obligatie vanwege financiële moeilijkheden geen rentebetalingen kan doen of het oorspronkelijk belegde bedrag niet kan terugbetalen. Elke obligatie krijgt een kredietkwaliteitsgraad toegekend door kredietbeoordelaars die de financiële levensvatbaarheid van de uitgevende instelling en de waarschijnlijkheid van wanbetaling beoordelen.

Obligatiefondsen zijn beschikbaar in twee verschillende structuren: open-end fondsen en closed-end fondsen. Open-end fondsen kunnen rechtstreeks bij fondsaanbieders worden gekocht, wat betekent dat ze niet via een effectenrekening hoeven te worden gekocht. Indien rechtstreeks gekocht, kan de bemiddelingscommissie worden vermeden. Evenzo kunnen obligatiefondsen worden terugverkocht aan het fondsbedrijf dat de aandelen heeft uitgegeven, waardoor ze zeer liquide zijn of gemakkelijk kunnen worden gekocht en verkocht.

Bovendien worden open-end fondsen eenmaal per dag geprijsd en verhandeld, nadat de markt is gesloten en elk fonds intrinsieke waarde (NIW) wordt bepaald. De handelsprijs is een directe weerspiegeling van de NAV, die is gebaseerd op de waarde van de obligaties in de portefeuille.

Open-end fondsen worden niet verhandeld tegen een premie of een korting, waardoor het gemakkelijk en voorspelbaar is om precies te bepalen hoeveel de aandelen van een fonds zullen genereren als ze worden verkocht. Een obligatie die tegen een premie wordt verkocht, heeft een hogere marktprijs dan de oorspronkelijke nominale waarde, terwijl een korting is wanneer een obligatie wordt verhandeld tegen een lagere prijs dan de nominale waarde.

Met name sommige obligatiefondsen brengen een extra vergoeding in rekening als ze worden verkocht vóór een bepaald minimum vereist houdperiode (vaak 90 dagen), aangezien de fondsmaatschappij de kosten die gepaard gaan met frequente handel wil minimaliseren.

Obligatiefondsen onthullen hun onderliggende waarde niet bezit dagelijks. Ze geven over het algemeen posities vrij op halfjaarlijkse basis, waarbij sommige fondsen maandelijks rapporteren. Het gebrek aan transparantie maakt het voor beleggers moeilijk om op elk moment de precieze samenstelling van hun portefeuilles te bepalen.

Obligatie-ETF's

Obligatie-ETF's zijn een veel nieuwere nieuwkomer op de markt in vergelijking met beleggingsfondsen, met: iShares de lancering van de eerste obligatie-ETF in 2002. De meeste van deze aanbiedingen zijn bedoeld om verschillende obligatie-indexen te repliceren, hoewel er ook een groeiend aantal actief beheerde producten beschikbaar is.

ETF's hebben vaak lagere kosten dan hun tegenhangers in beleggingsfondsen, waardoor ze mogelijk een aantrekkelijkere keuze zijn voor sommige beleggers, terwijl al het andere gelijk is.

Obligatie-ETF's werken net als closed-end fondsen, in die zin dat ze worden gekocht via een effectenrekening in plaats van rechtstreeks van een fondsmaatschappij. Evenzo, wanneer een belegger wil verkopen, moeten ETF's op de open markt worden verhandeld, wat betekent dat een koper moet worden gevonden omdat het fondsbedrijf de aandelen niet zal kopen zoals bij open-end mutual fondsen.

Net als aandelen worden ETF's de hele dag verhandeld. De prijzen voor aandelen kunnen van moment tot moment fluctueren en kunnen tijdens de handel behoorlijk variëren. Extremen in prijsschommelingen zijn waargenomen tijdens de markt afwijkingen, zoals de zogenaamde Flash-crash van 2010. Aandelen kunnen ook worden verhandeld tegen een premie of een korting op de onderliggende intrinsieke waarde van de participaties.

Hoewel significante waardeafwijkingen relatief zeldzaam zijn, zijn ze niet onmogelijk. Afwijkingen kunnen bijzonder zorgwekkend zijn tijdens crisisperiodes, bijvoorbeeld als een groot aantal beleggers obligaties wil verkopen. In dergelijke gevallen kan de prijs van een ETF een korting op de intrinsieke waarde weerspiegelen, omdat de ETF-aanbieder er niet zeker van is dat bestaande participaties kunnen worden verkocht tegen hun huidige vermelde intrinsieke waarde.

Obligatie-ETF's hebben geen minimaal vereiste houdperiode, wat betekent dat er geen boete wordt opgelegd voor snelle verkoop na een aankoop. Ze kunnen ook worden gekocht op marge en short verkocht, wat aanzienlijk meer flexibiliteit biedt op het gebied van handel dan open-end beleggingsfondsen. Marge omvat het lenen van geld of effecten van een makelaar om te beleggen. Bovendien onthullen obligatie-ETF's, in tegenstelling tot beleggingsfondsen, dagelijks hun onderliggende posities, waardoor beleggers volledige transparantie krijgen.

Obligatiefonds of obligatie-ETF?

De beslissing om een ​​obligatiefonds of een obligatie-ETF te kopen, hangt meestal af van de beleggingsdoelstelling van de belegger. Als je wil actief beheer, bieden obligatiefondsen meer keuzes. Als u van plan bent regelmatig te kopen en verkopen, zijn obligatie-ETF's een goede keuze. Voor lange termijn, buy-and-hold-beleggers, obligatiefondsen en obligatie-ETF's kunnen aan uw behoeften voldoen, maar het is het beste om uw onderzoek te doen naar de posities in elk fonds.

Als transparantie belangrijk is, kunt u met obligatie-ETF's op elk moment de posities in het fonds zien. Als u zich echter zorgen maakt dat u uw ETF-belegging niet kunt verkopen vanwege het gebrek aan kopers in de markt, kan een obligatiefonds een betere keuze zijn, aangezien u uw bezit aan het fonds kunt verkopen uitgever.

Zoals bij de meeste investeringsbeslissingen, is het belangrijk om uw onderzoek te doen, met uw makelaar of financieel adviseur te praten.