Contra Proferentem Regel Definitie
Wat is de Contra Proferentem-regel?
De contra proferentem regel is een rechtsleer in het contractenrecht die stelt dat elke clausule die als dubbelzinnig wordt beschouwd moet worden geïnterpreteerd in strijd met de belangen van de partij die een clausule heeft gemaakt, ingevoerd of heeft verzocht om inbegrepen. De contra proferenteme regel geeft richting aan de juridische interpretatie van contracten en wordt doorgaans toegepast wanneer een contract voor de rechtbank wordt aangevochten.
Contra proferentem legt de schuld bij de partij die een dubbelzinnig contractbeding creëert of invoert.
De Contra Proferentem-regel uitgelegd
Contracten kunnen complexe documenten zijn die na lange perioden van lange duur zijn gemaakt onderhandelingen. Elke partij in het contract streeft ogenschijnlijk naar zijn eigen belangen en zal willen dat de contracttaal in het voordeel van elke partij is. Dit kan scenario's creëren waarin de contracttaal dubbelzinnig of onduidelijk is, waardoor de ene partij het contract anders interpreteert dan de andere partij.
De zin contra proferentem in het Latijn vertaalt naar tegen de bieder die verder kan worden geïnterpreteerd als "schuld van de opsteller." Over het algemeen is de contra proferentem regel staat bekend om het plaatsen van een fout bij de partij die een dubbelzinnige clausule heeft gemaakt of heeft verzocht om inbegrepen. Het is bedoeld als voorbehoud en als straf of wettelijke straf voor het opnemen en opnemen van een opzettelijk vage contractclausule in een contract.
De achterliggende gedachte is dat de opsteller of introducerende partij doelbewust ambiguïteit gebruikt om resultaten te creëren of te leveren die in het voordeel zijn van hun eigen belang. Opzettelijke vaagheid of dubbelzinnigheid is een handeling die de contra proferentem regel probeert te verzachten en wanneer deze wordt afgedwongen regels in het voordeel van de onschuldige partij die de dubbelzinnigheid als oneerlijk aanhaalt.
Bepalen of de Contra Proferentem-regel van toepassing is
Rechtbanken gebruiken een meerstappenproces om te bepalen of de contra proferentem-regel van toepassing is bij de herziening van een contract. De eerste stap is om de contracttaal te herzien om te bepalen of een clausule dubbelzinnig genoeg is om onzekerheid te veroorzaken. Als wordt vastgesteld dat het beding dubbelzinnig is, zal de rechtbank proberen de bedoeling van de opsteller van het contract vast te stellen. Als er aanwijzingen zijn dat de bedoeling van de opstellende of introducerende partij niet dubbelzinnig was, dan is de contract wordt toegepast op basis van wat het bewijs suggereert.
Als het bewijs het ambigue karakter van de contracttaal echter niet verdrijft, wordt het contra proferentem toegepast, en de rechtbank oordeelt tegen de partij die de op te nemen clausule heeft gemaakt of ingevoerd en in het voordeel van de onschuldige, onwetende feest.
Belangrijkste leerpunten
- De contra proferentem regel is een rechtsleer in het contractenrecht die kan worden afgedwongen op lokaal, staats- of federaal niveau.
- De contra proferente regel legt schuld bij een partij die voor eigen voordeel een dubbelzinnig contractbeding creëert of invoert.
- Contra proferentem uitspraken vereisen meestal de tussenkomst van een rechtbank om de interpretatie of resultaten van een contract te wijzigen.
Voorbeelden van de Contra Proferentem-regel
Contra proferentem kan worden geïdentificeerd in elk contract ondertekend door twee partijen die het eens zijn. Het is een uitspraak die de interpretatie of resultaten van een contract kan veranderen nadat beide partijen onderling overeenstemming hebben bereikt over het contract.
Contra proferentem vereist meestal bemiddeling en uitspraak door een rechtbank om de interpretatie van een contract te wijzigen.
Elk contract kan worden bediscussieerd voor contra proferente door een klacht ingediend bij de rechtbank. Een sector waar contra proferentem vaak ter discussie staat, is de verzekeringssector. Verzekeringscontracten worden opgesteld door verzekeraars en ondertekend door verzekeraars.
Verzekerden moeten gewoonlijk akkoord gaan met alle voorwaarden van een verzekeringscontract om verzekeringsdekking te ontvangen. Verzekeringscontracten worden meestal uitsluitend opgesteld door de verzekeraar, wat de verzekeraar veel macht en gezag geeft om mogelijk vage of dubbelzinnige taal op te nemen die hun vereisten voor het betalen van een verzekeringsclaim kan beperken.
Een verzekerde kan ervoor kiezen om een contra proferentem klacht in te dienen bij een rechtbank om een verzekeringsmaatschappij verder te verzoeken hun claim te betalen. Deze indiening zou tussenkomst van de rechtbank vereisen en zou kunnen leiden tot een uitkering door de verzekeringsmaatschappij als de rechter oordeelt dat een verzekeringsclausule opzettelijk vaag of dubbelzinnig is geschreven door de verzekeraar om een claim te voorkomen betaling.