Wat betekent onconventionele olie?
Wat is onconventionele olie?
In de olie- en gasindustrie verwijst de term "onconventionele olie" naar: Ruwe olie dat wordt verkregen via andere dan traditionele methoden verticale putextractie.
Voorbeelden van dergelijke methoden zijn onder meer het ontwikkelen van oliezanden, gericht boren, en hydraulisch breken (in de volksmond bekend als "fracken"), onder andere. Tegenwoordig komt onconventionele olie steeds vaker voor, gedreven door nieuwe technologische ontwikkelingen en economische overwegingen, waardoor het kosteneffectiever en winstgevender wordt. Sommige mensen zijn echter bezorgd dat onconventionele olie-extractiemethoden schadelijk kunnen zijn voor het milieu.
Belangrijkste leerpunten
- Onconventionele olie is ruwe olie die wordt gewonnen met relatief nieuwe en/of complexe methoden.
- Historisch gezien werd onconventionele olie geassocieerd met periodes van relatief hoge olieprijzen, waarin duurdere methoden economisch gerechtvaardigd konden worden.
- Het komt echter steeds vaker voor dat de technologische vooruitgang die wordt verkregen door onconventionele oliewinning zijn geïmplementeerd in de reguliere olieproductiepraktijken, zoals in het geval van gestuurde boringen technieken.
Hoe onconventionele olie werkt
Er zijn twee hoofdredenen waarom onconventionele olie de laatste jaren steeds gebruikelijker is geworden. De eerste heeft te maken met het economische klimaat rond de oliewinningsindustrie. In perioden waarin de olieprijs relatief laag is, staan bedrijven bijvoorbeeld onder druk om nieuwe technologische middelen te ontwikkelen om olie efficiënter te winnen.
In de praktijk betekent dit het verhogen van de snelheid en betrouwbaarheid van apparatuur, het verminderen van de afhankelijkheid van personeel door meer automatisering, het ontwikkelen van nieuwe technieken die de hoeveelheid apparatuur of personeel helemaal verminderen, of een combinatie van het bovenstaande. Al deze ontwikkelingen kunnen ertoe leiden dat de methoden die worden gebruikt voor oliewinning aanzienlijk verschillen van de traditionele verticale putten die worden gebruikt bij conventionele oliewinning. Gerichte boortechnieken hebben bedrijven bijvoorbeeld in staat gesteld om toegang te krijgen tot meerdere ondergrondse reserves met behulp van een enkele verticale put - iets waarvoor meerdere verticale boorlocaties nodig zouden zijn geweest in het verleden.
Hetzelfde geldt wanneer de olieprijzen aanhoudend hoog zijn. In die omstandigheden kunnen oliereserves die voorheen te moeilijk werden geacht om economisch te worden geëxploiteerd, plotseling commercieel levensvatbare doelen worden. De gestegen oliekosten hebben bijvoorbeeld bijgedragen aan de ontwikkeling van de technieken die nu bekend staan als hydraulisch breken, wat: omvat het gebruik van stoom-, gas- en chemische injecties om rotsformaties op te breken en de daarin aanwezige koolwaterstoffen te extraheren hen.
Uiteindelijk lijkt het onvermijdelijk dat een groeiend percentage oliewinningstechnieken naar historische maatstaven als "onconventioneel" zal worden beschouwd. Naarmate olie steeds schaarser wordt en wordt uitgedaagd door alternatieve energiebronnen zoals zonne-, wind- en kernenergie, is het waarschijnlijk dat de technieken voor oliewinning blijven veranderen, en de industrie werkt aan het continu verbeteren van de efficiëntie van haar productie methoden.
Voorbeeld van onconventionele olie: fracken
Misschien wel het meest bekende voorbeeld van onconventionele olie-extractie is hydraulisch breken, dat voor het eerst werd uitgevonden in 1947 door ingenieurs van de Stanolind Oil and Gas Corporation. Het uitgangspunt van hydrofracturering is dat het mogelijk is om nieuw toegankelijke oliereserves te creëren door de koolwaterstoffen vrij te geven die in ondergrondse rotsformaties vastzitten.
Dit wordt gedaan door onder hoge druk staande frackingvloeistof in een put te injecteren die vervolgens scheuren in een ondergrondse rotsformatie creëert. De resulterende olie, die uit de spleten ontsnapt, stroomt vervolgens geleidelijk door de put omhoog in de richting van het lagedrukoppervlak. De beweging van de olie naar het oppervlak wordt verder versneld door het kunstmatig verhogen van de druk in het ondergrondse reservoir terwijl ook chemische injecties worden gebruikt om de viscositeit van de olie.
Voorbeeld van onconventionele olie: oliezanden
Een ander voorbeeld is: oliezanden. Ook bekend als "teerzanden", verwijzen deze naar grond en gesteente dat ruwe olie bevat bitumen, een dichte, stroperige vorm van ruwe olie. Bitumen is te dik om alleen te vloeien, dus gespecialiseerde extractiemethoden zijn noodzakelijk. Als gevolg hiervan is het terugwinnen van bruikbare ruwe olie uit oliezanden een complexe en dure extractiemethode. Technologische vooruitgang heeft het echter in de loop van de tijd goedkoper gemaakt en wanneer de olieprijzen op de markt duur zijn, wordt dit type onconventionele olie winstgevend.
Oliezanden worden voornamelijk gevonden in de regio's Athabasca, Cold Lake en Peace River in het noorden van Alberta en Saskatchewan, Canada, en in gebieden van Venezuela, Kazachstan en Rusland. Bitumen wordt gewonnen en verwerkt met behulp van twee methoden, mijnbouw en in situ.