Industrieën die de kosten van verkochte goederen (COGS) niet kunnen claimen

Over het algemeen is de Belastingdienst (IRS) stelt bedrijven in staat om de kosten af ​​te trekken van goederen die worden gebruikt om de producten die ze voor hun bedrijf verkopen te maken of te kopen.

Voor boekhoudkundige en fiscale doeleinden staan ​​deze vermeld onder de boekingsregel prijs van de verkochte goederen (COGS). Deze vermindering kan een groot voordeel zijn voor bedrijven in de productie- of mijnbouwsector met langdurige productieprocessen en hoge COGS-cijfers. Niet alle bedrijven kunnen echter aanspraak maken op COGS-aftrek, omdat niet alle bedrijven COGS op hun resultatenrekening kunnen vermelden.

Uitsluitingen van aftrek kosten van verkochte goederen (COGS)

Veel dienstverlenende bedrijven hebben helemaal geen kosten van verkochte goederen. COGS wordt niet in detail besproken in algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP), maar COGS wordt gedefinieerd als alleen de kosten van voorraadartikelen die gedurende een bepaalde periode zijn verkocht. Niet alleen hebben dienstverlenende bedrijven geen goederen om te verkopen, maar zuiver dienstverlenende bedrijven hebben ook geen voorraden. Als COGS niet op de resultatenrekening staat, kan voor die kosten geen aftrek worden toegepast.

Voorbeelden van pure dienstverlenende bedrijven zijn accountantskantoren, advocatenkantoren, onroerend goed taxateurs, bedrijfsadviseurs, professionele dansers, enz. Ook al hebben al deze industrieën bedrijfsuitgaven en normaal gesproken geld uitgeven om hun diensten te verlenen, vermelden ze geen COGS. In plaats daarvan hebben ze zogenaamde "servicekosten", die niet meetellen voor een COGS-aftrek.

Kosten van inkomsten vs. COGS

Er zijn ook kosten van inkomsten voor doorlopende contractdiensten die zelfs kunnen omvatten: grondstoffen, directe arbeidskosten, verzendkosten en commissies betaald aan verkoopmedewerkers. Zelfs deze kunnen echter niet als COGS worden geclaimd zonder een fysiek geproduceerd product om te verkopen. De IRS-website somt zelfs enkele voorbeelden op van "persoonlijke servicebedrijven" die geen COGS op hun winst- en verliesrekening berekenen. Deze omvatten artsen, advocaten, timmerlieden en schilders.

Veel op service gebaseerde bedrijven hebben een aantal producten te verkopen. Luchtvaartmaatschappijen en hotels zijn bijvoorbeeld voornamelijk aanbieders van diensten zoals respectievelijk vervoer en accommodatie, maar ze verkopen allebei geschenken, eten, drinken en andere artikelen. Deze artikelen worden beslist als goederen beschouwd en deze bedrijven hebben zeker voorraden van dergelijke goederen. Beide bedrijfstakken kunnen COGS op hun winst- en verliesrekening vermelden en deze voor belastingdoeleinden claimen.

COGS en andere inhoudingen

De kosten van verkochte goederen omvatten de directe kosten van het produceren van een goed of de groothandelsprijs van doorverkochte goederen. Andere potentieel aftrekbare kosten omvatten arbeid, aangenomen dat de arbeid direct betrokken was bij het productieproces van het goed, benodigdheden, verzendkosten, vrachtkosten en direct gerelateerde overheadkosten.

Er zijn ook enkele indirecte kosten die in COGS kunnen worden opgenomen. Indirecte kosten kunnen huur, belastingen, opslag, handling, ompakken en bepaalde administratieve kosten omvatten.

Bedrijven die COGS kunnen claimen, doen dit op hun Schema C via lijn 42.Dit is alleen mogelijk als het bedrijf zijn voorraad aan het begin en het einde van elk belastingjaar nauwkeurig waardeert. Als een uitgave is opgenomen in de COGS, kan deze niet opnieuw als zakelijke uitgave worden geteld.