Ontdek hoe tapering de economie, de aandelenmarkt en beleggers beïnvloedt.

Wat is taps toelopen?

Tapering verwijst naar beleid dat traditionele centrale bank activiteiten. De tapering-inspanningen zijn primair gericht op de rentetarieven en op het beheersen van de perceptie van beleggers over de toekomstige richting van de rentetarieven. Afbouwende inspanningen kunnen het veranderen van de kortingspercentage of reserveverplichtingen.

Tapering kan ook het vertragen van de aankopen van activa inhouden, wat theoretisch leidt tot de omkering van kwantitatieve versoepeling (QE) beleid uitgevoerd door een centrale bank. Tapering wordt ingesteld nadat het QE-beleid het gewenste effect van het stimuleren en stabiliseren van de economie heeft bereikt.

Tapering kan alleen worden ingesteld nadat er al een soort economisch stimuleringsprogramma is uitgevoerd.

Tapering begrijpen

Tapering is de verlaging van de snelheid waarmee een centrale bank nieuwe activa accumuleert op haar balans onder een QE-beleid. Tapering is de eerste stap in het proces van het afbouwen of volledig terugtrekken uit een monetair stimuleringsprogramma dat al is uitgevoerd.

Wanneer centrale banken een expansief beleid om een ​​economie in een recessie te stimuleren, beloven ze vaak expliciet hun stimuleringsbeleid terug te draaien zodra de economie is hersteld. Dit komt omdat een economie blijven stimuleren met: makkelijk geld als de recessie voorbij is, kan dit leiden tot een uit de hand gelopen inflatie, gedreven door monetair beleid activaprijs bubbelsen een oververhitte economie.

Hoe voeren centrale banken tapering uit?

Open communiceren met investeerders met betrekking tot de richting van het beleid van de centrale bank en toekomstige activiteiten helpt bij het stellen van marktverwachtingen en het verminderen van marktonzekerheid. Dit is de reden waarom centrale banken doorgaans een geleidelijke afbouw hanteren in plaats van abrupt een halt toe te roepen aan het expansieve monetaire beleid.

Centrale banken helpen eventuele marktonzekerheid te verminderen door hun benadering van tapering te schetsen en door de specifieke voorwaarden te schetsen waaronder tapering zal voortduren of stopzetten. In dit verband wordt vooraf gecommuniceerd over eventuele verlagingen van het QE-beleid, zodat de markt kan beginnen met aanpassingen voordat de activiteit daadwerkelijk plaatsvindt.

In het geval van QE zou de centrale bank haar plannen aankondigen om de aankoop van activa te vertragen en ofwel te verkopen of activa te laten rijpen. Dit is bedoeld om het bedrag van de totale activa van de centrale bank te verminderen en, op zijn beurt, de geldvoorraad.

Geschiedenis onthult dat tapering een theoretische activiteit is

Op verschillende tijdstippen hebben de V.S. Federale Reserve (de Fed) – en andere centrale banken die zich de afgelopen decennia hebben beziggehouden met QE – hebben plannen aangekondigd om QE uiteindelijk af te bouwen en terug te draaien. Centrale banken hebben tot dusver echter bewezen niet in staat of niet bereid te zijn om hun QE-beleid aanhoudend af te bouwen, laat staan ​​een volledige ommekeer.

De Amerikaanse Fed, bank van Engeland, de Europese Centrale Bank, de Bank of Switzerland en de Bank of Japan hebben allemaal voorgesteld of geprobeerd om af te bouwen of af te bouwen hun QE-beleid, om vervolgens de activa-aankopen te vernieuwen en te versnellen en hun saldo verder uit te breiden bladen.

De Zweedse Centrale Bank, de Sveriges Riksbank, heeft tot nu toe de meest succesvolle stap gezet om haar saldo te verminderen blad van 2010 tot 2011, maar heeft zijn balans sindsdien gestaag uitgebreid tot bijna het dubbele van zijn vorige top. Als gevolg hiervan blijft het theoretische idee van het afbouwen of afbouwen van QE door centrale banken een grotendeels loze belofte in plaats van een reële mogelijkheid.

Een verklaring voor waarom centrale banken terughoudend zijn om hun QE-beleid terug te trekken, is de herhaling van zogenaamde "taper driftbuienBeleggers (en de financiële markten als geheel) kunnen extreem reageren op de mogelijkheid dat de stimulans van de centrale bank zou kunnen vertragen.

Aankondigingen van een naderende afbouw van de centrale bank werden bijvoorbeeld doorgaans beantwoord met forse stijgingen van de staatsobligatie opbrengst en daalt in aandelenmarkten. Dit schept een krachtige prikkel voor monetaire beleidsmakers om plannen om hun plannen te versoepelen uit te stellen of terug te draaien balansen omdat ze willen voorkomen dat de belangen van hun achterban in de financiële sector.

Voorbeeld van taps toelopen

In de VS omvatten de QE-programma's van de Fed de aankoop van activa, waaronder: door hypotheken gedekte effecten (MBS) en andere activa met een lange looptijd, om de rentetarieven te helpen verlagen. Deze aankopen verminderen het beschikbare aanbod van obligaties op de open markt, wat resulteert in hogere prijzen en lagere opbrengsten (d.w.z. lange rente).

Lagere rentes verlagen de kosten van lenen. Theoretisch zouden lagere leenkosten het voor bedrijven gemakkelijker moeten maken om nieuwe projecten te financieren, wat ook de werkgelegenheid vergroot. En een toename van de werkgelegenheid zou moeten leiden tot een toename van de totale consumptie en economische groei.

In wezen is QE een monetair beleidsinstrument dat de Fed kan gebruiken om de economie te stimuleren. Wanneer QE wordt ondernomen, belooft de Fed dat dit beleid geleidelijk zal worden ingetrokken, of afgebouwd, zodra het doel van dit beleid is bereikt.

Federal Reserve QE-programma na de financiële crisis van 2007-2008

Een recent voorbeeld van een poging tot afbouw door de Fed volgde op het massale QE-programma dat werd geïmplementeerd als reactie op de 2007-08 financiële crisis. Tapering kwam in juni 2013 naar voren toen de voormalige voorzitter van de Fed, Ben Bernanke, kondigde aan dat de Fed het aantal aangekochte activa elke maand zou verminderen zolang de economische omstandigheden, zoals inflatie en werkloosheid, gunstig waren. In dit geval verwees tapering naar de vermindering, niet de eliminatie, van de aankopen van activa door de Fed.

Toen 2013 ten einde liep, Federal Reserve Board concludeerde dat QE, dat de balans van de Fed had verhoogd tot $ 4,5 biljoen, het beoogde doel had bereikt, en dat het tijd was om te beginnen met afbouwen. Het proces van afbouwen houdt in dat er tot oktober 2014 kleinere obligatie-aankopen worden gedaan.

Het afbouwplan van de Federal Reserve

Begin 2014 maakte de Fed bekend haar maandelijkse aankopen terug te brengen van 75 miljard dollar naar 65 miljard dollar. Tapering zou beginnen bij $ 6 miljard per maand voor schatkistpapier en $ 4 miljard voor MBS. Het proces zou worden gemaximeerd op $ 30 miljard voor schatkistpapier en $ 20 miljard voor MBS; zodra deze niveaus zijn bereikt, zouden extra betalingen opnieuw worden geïnvesteerd.

In dit tempo zou de balans van de Fed tegen 2020 naar verwachting tot onder de $ 3 biljoen dalen. In plaats daarvan handhaafde de Fed haar balans op ongeveer $ 4,5 biljoen tot begin 2018. Op dit punt begon het een zeer geleidelijke vermindering van zijn activa.

Medio 2019 had de marktreactie op de milde terugval in QE geresulteerd in een omgekeerde rentecurve en toenemende aanwijzingen voor een naderende recessie. Opnieuw begon de Fed haar QE-beleid te versnellen (door haar obligatieaankopen te verhogen), met activa van meer dan $ 4 biljoen in december 2019 en explodeerde begin 2020 meer dan $ 7 biljoen, toen de Fed de angst voor het coronavirus in zijn greep hield.

Veelgestelde vragen over tapering

Wat is de oorsprong van tapering?

Tapering kan alleen plaatsvinden nadat er al een soort economisch stimuleringsbeleid is ingevoerd. Een recent voorbeeld van dit soort economische stimuleringsmaatregelen was het programma voor kwantitatieve versoepeling (QE) dat door de Amerikaanse Fed werd geïmplementeerd als reactie op de financiële crisis van 2007-2008.

Dit QE-programma was bedoeld om de balans van de Fed te verbreden door langlopende obligaties en andere activa te kopen. Door de aankopen van de Fed daalde het beschikbare aanbod, wat leidde tot hogere prijzen en lagere opbrengsten (lange rente).

Lagere rendementen verlagen op hun beurt de kosten van lenen. Dit moest het voor bedrijven gemakkelijker maken om nieuwe projecten te financieren die nieuwe banen opleveren. En theoretisch zou een toename van de werkgelegenheid leiden tot een grotere vraag en economische groei.

Na de financiële crisis gebruikte de Fed QE als een van haar instrumenten om de economie te stimuleren. Zoals alle economische stimuleringsprogramma's is het QE-beleid niet bedoeld om permanent te zijn. Uiteindelijk, nadat de gewenste resultaten van een economisch stimuleringsprogramma zijn bereikt, moet dat beleid geleidelijk worden afgebouwd.

Dit is waar het concept van tapering zijn oorsprong vindt; als een centrale bank haar activiteiten te snel verandert, kan ze de economie in een recessie duwen. Als een centrale bank haar economisch stimuleringsbeleid nooit versoepelt, zou een ongewenst effect een ongewenste stijging van de inflatie kunnen zijn.

Hoe beïnvloedt tapering de aandelenmarkt?

Het QE-beleid dat in de nasleep van de financiële crisis van 2007-08 werd ingevoerd, had een gunstig effect op de koersen van aandelen en obligaties op de Amerikaanse financiële markten. Als gevolg hiervan maakten beleggers zich zorgen over de impact van een mogelijke verlaging - of afbouw - van dit gunstige beleid.

Aangezien tapering een theoretische mogelijkheid is, is het nooit echt met succes uitgevoerd door centrale banken die: heeft een door QE aangedreven economische stimulans ingevoerd - het is moeilijk om precies te zeggen welke impact tapering op het aandeel zou hebben markt. In het verleden werd echter algemeen aangenomen dat zodra de Fed begon met het langzaam terugdraaien van haar economische stimulans, de aandelenmarkt negatief zou reageren.

Wat is het verschil tussen taps toelopen en strakker worden?

In de context van monetair beleid, krap, of samentrekkend, is beleid een handelwijze van een centrale bank – zoals de Fed in de VS – om de economische groei te vertragen, de uitgaven beperken in een economie die te snel lijkt te versnellen, of de inflatie beteugelen wanneer deze ook stijgt snel.

De Fed verstrakt het monetaire beleid door de korte rente te verhogen door middel van beleidswijzigingen in de disconteringsvoet, ook wel bekend als de federal funds rate. De Fed kan ook activa op de balans van de centrale bank aan de markt verkopen via: open markt operaties (OM).

Verkrappend monetair beleid is het tegenovergestelde van expansief monetair beleid. Expansief of ruim beleid is erop gericht een economie te stimuleren door de vraag te stimuleren door middel van monetaire en fiscale stimuleringsmaatregelen. QE is een instrument van expansief monetair beleid.

Tapering verwijst dus naar een omkering van één aspect van een ruim monetair beleid - QE - terwijl verkrapping verwijst naar de uitvoering van een krap monetair beleid. Het afbouwen van activa-aankopen door de Fed kan tegelijk met een programma van expansief monetair beleid plaatsvinden. Hoewel zowel afbouw als verkrapping bedoeld zijn om vergelijkbare effecten op de marktrente te hebben, vinden ze niet altijd gelijktijdig plaats.