Beoordelingsmethode van afschrijving Definitie
Wat is de beoordelingsmethode van afschrijving?
De waarderingsmethode van afschrijving is een vereenvoudigde methode die wordt gebruikt om het economische waardeverlies van een Bedrijfsmiddel van het begin tot het einde van een verslagperiode. Het verschil tussen de getaxeerde waarden vormt het bedrag van afschrijving dat kan worden opgenomen. Het wordt meestal gebruikt bij bedrijfswaardering.
Belangrijkste leerpunten
- De taxatiemethode van afschrijving is een subjectieve berekening van de waardedaling van een actief vanaf: het begin tot het einde van een rapportageperiode op basis van de waarde aan het begin en einde van een rapportage periode.
- Deze methode wordt doorgaans gebruikt om een bedrijf en de doorverkoopwaarde van zijn activa te waarderen, maar kan soms ook worden gebruikt voor verzekerings- of belastingdoeleinden.
- Het wordt echter meestal niet als een acceptabele manier beschouwd om afschrijvingen in financiële overzichten vast te leggen, deels omdat het gebaseerd is op een oordelende afleiding.
Hoe de beoordelingsmethode van afschrijving werkt
Afschrijving in de economie is een maatstaf voor de hoeveelheid waarde die een item in de loop van de tijd verliest. Stel dat een bedrijf een belangrijk stuk machine koopt voor $ 500.000. Zodra de bestelling arriveert en wordt uitgepakt, wordt deze onmiddellijk wat minder waard, en steeds meer als het begint te wennen en na verloop van tijd slijtage oploopt.
Hoe kunnen bedrijven en particulieren bepalen hoeveel een asset in een bepaalde periode in waarde is gedaald? Een manier is om een uit te nodigen taxateur over. Deze gekwalificeerde experts zouden de eigenaar een concrete schatting moeten kunnen geven van wat het activum in de huidige tijd zou kunnen opleveren open markt. Met die informatie bij de hand kan het onthulde cijfer vervolgens worden vergeleken met de oorspronkelijke aankoopprijs om vast te stellen hoeveel het is afgeschreven.
De waarderingsmethode van afschrijving kan door een bedrijfseigenaar worden gebruikt om de huidige waarde van zijn of haar bedrijf te begrijpen. Een eigenaar van een bakkerij kan bijvoorbeeld een taxateur een aantal factoren laten beoordelen om de huidige waarde te bepalen van de bakkerij en andere zakelijke apparatuur door rekening te houden met fysieke achteruitgang, economische veroudering en functionele veroudering.
De taxateur kijkt ook naar het normale nuttige levensduur van machines en uitrusting, en niet de boekhoudkundig af te schrijven levensduur, aangezien deze vaak niet hetzelfde zijn. In dit geval kan de taxateur ook corrigeren voor de huidige vervangingskosten of reproductiekosten:, in tegenstelling tot standaard boekhoudkundige afschrijvingen, waarbij alleen de oorspronkelijke kosten in de berekening worden meegenomen.
De waarderingsmethode voor afschrijvingsberekening wordt over het algemeen niet erkend door GAAP, vanwege het subjectieve gebruik van persoonlijk oordeel.
Beoordelingsmethode van afschrijving vs. Boekhoudkundige afschrijving
Als bedrijven het hebben over afschrijvingen, wordt er vaak verwezen naar de boekhouding versie. Boekhoudkundige afschrijving is het proces waarbij de kostprijs van een actief wordt toegerekend aan de gebruiksduur om de uitgaven met het genereren van inkomsten. Dit kan verschillende nuttige doelen dienen, waaronder het verlagen van het belastbare inkomen en het vergroten van de winst.
De getaxeerde methode daarentegen wordt voornamelijk gebruikt om vast te stellen wat een bedrijf zou kunnen halen als het ervoor kiest om een actief op de vrije markt te verkopen. Het kan mogelijk ook om andere redenen worden gebruikt, zoals voor: zekerheid in bruikleen of verzekering doeleinden.
Speciale overwegingen
Bij de waarderingsmethode voor afschrijving wordt ervan uitgegaan dat de waarde van het af te schrijven actief gedurende de looptijd afneemt. Indien dit niet het geval is, wordt er geen afschrijving gerapporteerd.
Bovendien wordt deze methode van afschrijvingsberekening over het algemeen niet herkend door algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP). Dat komt deels omdat de taxatiebenadering is gebaseerd op een oordelende afleiding, in tegenstelling tot een objectieve waardering op basis van gepubliceerde marktprijzen, zoals voor aandelen, obligaties of apparatuur.
Met andere woorden, een bedrijf kan afschrijvingen vermijden door de geschatte eindwaarde van een actief te verhogen.