Schema I Bankdefinitie

Wat is een Schedule I Bank?

De term Schedule I-bank verwijst naar een van de structuren die worden gebruikt om te classificeren financiële instellingen in Canada. Deze categorie wordt geassocieerd met volledig binnenlandse banken. Als zodanig zijn ze niet gelieerd aan, noch zijn ze dochterondernemingen van buitenlandse instellingen. Om te worden geclassificeerd als een Schedule I bank, moet een instelling deposito's van klanten aannemen.

De aanduiding Schedule I maakt deel uit van de Canadese Bank Act, die alle financiële instellingen in het land regelt. Er zijn 36 binnenlandse of Schedule I-banken in Canada, waaronder de zes grootste instellingen van het land.

Schema I-banken begrijpen

De Bank Act werd in 1871 in Canada ingesteld als een manier om de banken en de banksector van het land te reguleren. Deze wet wordt regelmatig herzien om te voldoen aan de behoeften van en veranderingen in Canada's economie en de marktplaats.De wet heeft betrekking op het soort bevoegdheden dat banken hebben, formaliteiten die verband houden met: incorporatie, hoe ze zijn georganiseerd, kapitaalstructuur, ondernemingsbestuur, en andere problemen.

Banken en andere financiële instellingen worden ingedeeld in drie verschillende categorieën: Schema I-, Schema II- en Schema III-banken. Elke categorie geeft de eigendomsstructuur van een bank aan. Terwijl de laatste twee verband houden met buitenlandse banken, zijn Schedule I-banken binnenlandse instellingen die moeten accepteren deposito's van hun klanten. Dit betekent dat ze geen dochterondernemingen zijn van buitenlandse banken, ook al zijn er buitenlandse banken aandeelhouders die aandelen bezitten.

De belangrijkste gecharterde banken van Canada staan ​​op de lijst van Schedule I-banken. Op de lijst staan ​​ook regionale banken en online instellingen. De meeste kredietverenigingen en bepaalde overheidsinstellingen staan ​​niet op de lijst omdat deze organisaties dat wel zijn: gereguleerd door provinciale en territoriale overheden in plaats van de federale overheid.

Speciale overwegingen

Zoals hierboven vermeld, wordt de bankregelgeving periodiek herzien en aangepast. Dit is om ervoor te zorgen dat de industrie blijft op de hoogte van veranderingen die plaatsvinden in de economie en de Canadese markt.

Vóór 2001 waren individuele aandeelhouders van Schedule I-bankaandelen niet in staat meer dan 10% van enige aandelen aan te houden soort aandelen en moesten op grote schaal worden gehouden.Maar dat veranderde met Bill C-8, die op 24 oktober 2001 werd ingevoerd. Het wetsvoorstel was bedoeld om consumenten beter te beschermen en tegelijkertijd de groei in de financiële sector en de concurrentie in Canada te vergroten. Volgens het wetsvoorstel zijn eigendomsregimes van banken gebaseerd op de omvang van het eigen vermogen waarbij:

• De kleine banken zijn die met minder dan $ 1 miljard in eigen vermogen
• Middelgrote banken hebben een eigen vermogen tussen $ 1 miljard en $ 5 miljard
• Het eigen vermogen van grote banken overschrijdt $ 5 miljard

Instellingen met een eigen vermogen van meer dan $ 5 miljard mogen geen persoon hebben die meer dan 20% van de aandelen bezit stemgerechtigde aandelen of 30% van de aandelen zonder stemrecht. Daarom moeten ze nog steeds op grote schaal worden gehouden. Instellingen met een eigen vermogen van $ 1 miljard tot $ 5 miljard hebben minder beperkingen op eigendom omdat ze alleen onderworpen zijn aan het hebben van een publiek vlot van 35% van de stemgerechtigde aandelen. Instellingen met minder dan $ 1 miljard aan eigen vermogen hebben geen eigendomsbeperkingen.

Schema I Banken vs. Schema II Banken vs. Schema III Banken

Zoals hierboven vermeld, zijn er volgens de Bankwet twee andere categorieën financiële instellingen. Schema II banken zijn dochterondernemingen van buitenlandse banken die zaken mogen doen in Canada.

Net als Schedule I-banken accepteren deze instellingen ook deposito's, maar kunnen ze eigendom zijn van niet-ingezetenen. Ze zijn net zo gewoon als hun Schedule I-tegenhangers en worden ook gereguleerd door de Canadese bankwetten. Wijzigingen in bankstructuren onder Bill C-8 hadden ook invloed op Schedule II-banken. Aandeelhouders van grote Schedule II-banken - die met meer dan $ 5 miljard aan eigen vermogen - mogen niet meer dan 20% van de aandelen met stemrecht of 30% van de aandelen zonder stemrecht bezitten.

Schedule III-banken daarentegen zijn buitenlandse instellingen die met bepaalde beperkingen zaken mogen doen in Canada.Deze banken vallen echter niet onder de Bankwet.

Voorbeelden van Schedule II-banken zijn Citibank Canada en Amex Bank of Canada. Schedule III-banken zijn onder meer Bank of America en Capital One.

Voorbeelden van Schedule I-banken

Zoals eerder aangegeven, bevat de lijst van Schedule I-banken de belangrijkste gecharterde banken van het land. Gezamenlijk staan ​​ze bekend als de Grote Zes Banken. Ze zijn als volgt:

• Bank of Montreal (BMO), opgericht in 1817
• Bank of Nova Scotia (Scotiabank), de op twee na grootste Canadese bank qua deposito's en marktkapitalisatie
• Canadian Imperial Bank of Commerce (CIBC), opgericht in 1961 via de fusie van de Canadian Bank of Commerce en de Imperial Bank of Canada
• Nationale Bank van Canada, de zesde grootste commerciële bank in het land
• Royal Bank of Canada (RBC), een gediversifieerde financiële dienstverlener
• Toronto Dominion Bank (TD), een van de beste online financiële dienstverleners, die wereldwijd meer dan 25 miljoen klanten bedient.