Totale kostenratio (TER) Definitie

Wat is de totale kostenratio (TER)?

De totale kostenratio (TER) is een maatstaf voor de totale kosten die gepaard gaan met het beheer en de exploitatie van een investeringsfonds, zoals een beleggingsfonds. Deze kosten bestaan ​​voornamelijk uit: beheerskosten en extra kosten, zoals handelskosten, juridische kosten, accountantskosten en andere operationele kosten.

De totale kosten van het fonds worden gedeeld door de totale activa van het fonds om tot een percentage te komen, dat de TER vertegenwoordigt. TER is ook bekend als de nettokostenratio of na vergoeding kostenratio.

Formule en berekening van de totale kostenratio

Hieronder vindt u de formule en de stappen om de totale kostenratio te berekenen:

Om de totale kostenratio te berekenen:

• Het totale vermogen van het fonds verkrijgen, dat kan worden afgeleid uit financiële openbaarmakingen die beleggingsfondsen rapporteren aan regelgevers of die via een prospectus worden verspreid onder analisten en beleggers.
• Haal de totale kosten uit het prospectus, wat een grotere uitdaging kan zijn, aangezien de TER alle kosten in verband met: exploitatie van het beleggingsfonds, inclusief handelskosten, beheerkosten en vergoedingen, overhead- en administratiekosten (zoals zoals 12b-1 vergoedingen, wat de kosten zijn voor het op de markt brengen van het fonds).

Wat de totale kostenratio u kan vertellen

De grootte van de totale kostenratio (TER) is belangrijk voor beleggers, aangezien de kosten aan het fonds worden onttrokken, wat gevolgen heeft voor het rendement van beleggers. Als een fonds bijvoorbeeld een jaarrendement van 7% genereert, maar een TER van 4% heeft, wordt de winst van 7% sterk verminderd tot ongeveer 3%.

De TER biedt een manier om de jaarlijkse kosten van het runnen van een bepaald fonds te dekken. Het neemt alle bekende kosten die verband houden met de werking van het fonds en drukt ze uit als een enkel getal, meestal als een percentage, gebaseerd op de activa die aan het fonds zijn gekoppeld. Dit betekent wel dat het bedrag dat als OER wordt verstrekt, afhankelijk is van het succes van het betreffende fonds. De fondsen die via de TER worden verstrekt, worden gebruikt ter ondersteuning van de beheer-, handels- en juridische kosten die aan het fonds zijn verbonden, evenals eventuele controlekosten of algemene bedrijfskosten.

Telkens wanneer een fonds hogere of lagere bedrijfskosten maakt, worden die wijzigingen waarschijnlijk doorgegeven binnen de TER. Meer actief beheerd het fonds, hoe hoger de bijbehorende TER. Dit is het gevolg van hogere personeelskosten en hogere transactiegerelateerde vergoedingen. De fondsbeheerder betaalt bijvoorbeeld elke keer dat een koop- en verkooptransactie wordt uitgevoerd een makelaarsvergoeding, die is ingebed in de kostenratio van het fonds. Hoe hoger het aantal transacties, hoe hoger de transactiekosten en de TER.

Ter vergelijking: een geautomatiseerd of passief fonds heeft aanzienlijk lagere exploitatiekosten, wat resulteert in een lagere TER.

Bedrijfskosten begrijpen

Bedrijfskosten, of operatie kosten, dekt alle uitgaande financiële verplichtingen in verband met het beheer van het fonds en de bijbehorende transacties. Dit kan onder meer werknemersvergoedingen en makelaarskosten, evenals eventuele accountantskosten.

Andere veel voorkomende kosten zijn onder meer: aandeelhouder communicatie en jaarrekening, registratiemechanismen en bewaardiensten van de toezichthoudende organisatie of vermogensbeheerder.

Een klein percentage van de OER kan worden besteed aan overige bedrijfskosten. Dit kan kosten omvatten die zo eenvoudig zijn als de huur van ruimten en nutsvoorzieningen voor het bedrijf. Vaak worden deze kosten aangeduid als: overhead en omvatten elke financiële verplichting die niet noodzakelijkerwijs gericht is op de daadwerkelijke productie van een goed of dienst.

Het verschil tussen de totale kostenratio en de brutokostenratio

De bruto kostenratio (GER) is het totale percentage van de activa van een beleggingsfonds dat wordt besteed aan het beheer van het fonds. In sommige gevallen kan een fonds overeenkomsten hebben gesloten voor het kwijtschelden, terugbetalen of terugbetalen van een deel van de vergoedingen van het fonds. Dit is vaak het geval bij nieuwe fondsen. Een beleggingsmaatschappij en haar fondsbeheerders kunnen overeenkomen om af te zien van bepaalde vergoedingen na de lancering van een nieuw fonds om de kostenratio voor beleggers lager te houden.

De totale kostenratio vertegenwoordigt de vergoedingen die aan het fonds in rekening worden gebracht nadat eventuele ontheffingen, terugbetalingen en terugvorderingen zijn gedaan. Deze verlagingen van vergoedingen gelden doorgaans voor een bepaald tijdsbestek, waarna het fonds alle volledige kosten kan maken.

Beperkingen van het gebruik van de totale kostenratio

De TER is bedoeld om alle kosten weer te geven die een belegger mag verwachten van het bezit van een beleggingsfonds. Het is echter mogelijk dat sommige lasten, met name die die slechts één keer worden gemaakt, of die uit het investeringskapitaal worden gemaakt, niet in de TER worden opgenomen. Deze omvatten initiële kosten, zoals: commissie, effectenmakelaarskosten, overdrachtsbelasting voor effecten en jaarlijkse adviseurskosten.