Hoe leidt industrialisatie tot verstedelijking?

Industrialisatie is het proces waarbij een landbouweconomie wordt omgezet in een productieeconomie. Massaproductie en assemblagelijnen vervangen handmatige en gespecialiseerde arbeiders. Het proces heeft historisch geleid tot verstedelijking door te creëren economische groei en banen die mensen naar steden trekken.

Verstedelijking begint meestal wanneer een fabriek of meerdere fabrieken in een regio worden gevestigd, waardoor er een grote vraag naar fabrieksarbeid ontstaat. Andere bedrijven zoals de bouw fabrikanten, detailhandelaren en dienstverleners volgen vervolgens de fabrieken om aan de producteisen van de arbeiders te voldoen. Dit creëert nog meer banen en vraag naar huisvesting, waardoor een stedelijk gebied ontstaat.

In de moderne tijd worden productiefaciliteiten zoals fabrieken vaak vervangen door hubs van de technologie-industrie. Deze technologische hubs trekken werknemers uit andere gebieden op dezelfde manier als fabrieken dat vroeger deden, wat bijdraagt ​​aan de verstedelijking.

Verstedelijking vindt plaats in de buurt van watermassa's

Verstedelijkingspatronen zijn de sterkste geweest in de buurt van grote watermassa's in de geschiedenis van de menselijke beschaving. Aanvankelijk was dit alleen om te voorzien in de voedsel- en waterbehoeften van grote populaties. Sterker nog, de behoefte aan water werd steeds belangrijker. toen mensen van jager-verzamelaars naar telers gingen. Mensen begonnen te vertrouwen op gecultiveerde gewassen in plaats van op zoek te gaan naar hun eigen voedsel.

Dit leidde tot het gebruik van land als hulpbron, zodat mensen voedsel konden produceren door gewassen te verbouwen. Als zodanig is de behoefte aan water werd nog meer uitgesproken. Mensen begonnen watersystemen, zoals putten en afvoersystemen, te gebruiken om in hun behoeften te voorzien.

Ontstaan vraag voor gecultiveerde gewassen luidde nieuwere technologieën in watergebruik in, met name het irrigatiesysteem. Mensen ontwikkelden kanalen, dammen en opslagfaciliteiten om water over te brengen en op te slaan wanneer dat nodig was. Dit nieuwe systeem verhoogde ook de beschikbare watervoorraad, vooral voor degenen die niet in de buurt van een grote hoeveelheid natuurlijk water waren. Gemakkelijkere toegang tot (meer) water betekende dat mensen meer gewassen konden verbouwen en irrigatie zorgde voor een meer consistente en betrouwbare aanvoer van voedsel.

De trend van verstedelijking langs waterwegen (natuurlijk of kunstmatig) heeft zich sinds de eeuw voortgezet Industriële revolutie. Dit komt doordat er grote watermassa's nodig zijn om de industrie in stand te houden. Veel bedrijven hebben niet alleen grote hoeveelheden water nodig om producten te maken, maar ze zijn ook afhankelijk van oceanen en rivieren voor het transport van goederen. Dit is gedeeltelijk de reden waarom 75% van 's werelds grootste stedelijke gebieden in kustgebieden ligt.

Een korte geschiedenis van de industrialisatie

Zoals eerder opgemerkt, verwijst industrialisatie naar de overgang van een voornamelijk agrarische economie naar een economie die voornamelijk gefabriceerde goederen produceert. Het proces wordt meestal geassocieerd met de industriële revolutie die plaatsvond in de 18e en 19e eeuw in Europa. Maar het gebeurde in de Verenigde Staten aan het einde van de 19e eeuw en de Grote Depressie. Veel delen van de wereld hebben daarna ook veel industrialisatie doorgemaakt Tweede Wereldoorlog.

Wat veroorzaakte de grote verschuiving van landbouw naar industrialisatie? Er waren een aantal katalysatoren die tot deze grootschalige industriële groei hebben geleid. De verschuiving werd aangewakkerd door veranderingen in en de beschikbaarheid van transport- en communicatiesystemen en door toenemende mechanisatie. Een andere belangrijke drijfveer was het feit dat boeren niet alleen naar teelt keken als middel om in hun levensonderhoud te voorzien. Integendeel, de landbouw werd een bedrijf waar gewassen nu met winst op de markt konden worden gebracht. Veel boeren begonnen zich te specialiseren in bepaalde gewassen en veranderden ze in waren.

Vóór de industrialisatie werden boerderijen door een familie gerund en bewerkten individuen het land om in hun levensonderhoud te voorzien. Maar toen machines veel van de rollen van menselijke arbeid op boerderijen op zich namen, werd de productie sneller en veel meer gestroomlijnd. Dit leidde tot een afname van de plattelandsbevolking en een verschuiving naar industriële landbouw dankzij twee belangrijke ontwikkelingen.

De eerste was de bouw van Spoorweg, wat leidde tot een enorme mate van sociale en economische groei in de Verenigde Staten, om nog maar te zwijgen van de toegankelijkheid. De uitbreiding van de spoorwegen maakte het reizen en het transporteren van goederen gemakkelijk en snel. De tweede was de ontwikkeling van fabrieken die stedelijke gebieden begonnen vorm te geven.

Niet alleen leidde de industrialisatie tot verschuivingen in de plattelandsbevolking (gezinnen hadden er niet zoveel nodig). handen sinds landbouwapparatuur de behoefte aan menselijke arbeid verving), maar het leidde ook tot een beweging van mensen. De industrialisatie van boerderijen luidde een toename van de werkloosheid van boerenarbeid. Deze individuen, die nu werkloos waren, verhuisden naar stedelijke centra waar grote fabrieken groeiden en handarbeiders nodig hadden om de machines te bedienen. Gezinnen verhuisden vaak samen omdat werknemers dichter bij hun werk moesten zijn.

Industrialisatie naar verstedelijking

Veel historici zijn het erover eens dat de Verenigde Staten tot ongeveer 1920 in de eerste plaats een landelijke samenleving waren, ondanks de industriële revolutie die eind 19e eeuw in de Verenigde Staten plaatsvond. En pas in dat jaar woonde meer dan de helft van de bevolking van het land in stedelijke centra.

Maar wat veroorzaakte de verandering in deze dynamiek? verstedelijking. Dit is het proces dat wordt toegeschreven aan de groei van steden, inclusief de grote delen van de menselijke bevolking die deze gebieden binnentrekken en zich vestigen.

Winden van verandering

Veranderingen in het economische landschap waren duidelijk zichtbaar in de Verenigde Staten tussen 1880 en de Grote Depressie. Industrialisatie betekende meer machines, terwijl verstedelijking leidde tot een enorme toename van het aantal fabrieken en productiefaciliteiten.

Deze verandering zorgde voor een toename van geschoolde arbeiders die nodig waren om met gespecialiseerde machines te werken en de productie-eisen bij te houden. Als gevolg hiervan breidden grote steden zich uit als reactie op de groeiende golf van mensen die naar binnen trokken om werk te vinden. Bijvoorbeeld:

• Chicago was een van de snelst groeiende stedelijke centra in het laatste deel van de 19e eeuw dankzij verwerkingsfabrieken voor natuurlijke hulpbronnen tijdens de vroege groeiperiodes
• De bevolking van Philadelphia steeg tussen 1850 en 1900 van 100.000 naar meer dan 1,2 miljoen

Factoren die leiden tot verstedelijking

Industrialisatie is een van de belangrijkste katalysatoren van verstedelijking. Wanneer de wielen van de eerste op hun plaats worden gezet, zal de laatste zeker volgen. Dat gezegd hebbende, er zijn een paar sleutelfactoren die een rol spelen die deel uitmaken van het proces van verstedelijking. Hier zijn er een paar:

• Productie: Verstedelijking begint doorgaans met de vestiging van ten minste één fabriek in een bepaalde regio. In de meeste gevallen zijn er echter meerdere fabrieken die voorzien in specifieke behoeften, zoals de productie, productie en verwerking van textiel, voedsel en natuurlijke hulpbronnen.
  
• Werkgelegenheid: De groei van een stedelijk centrum wordt doorgaans gekenmerkt door de ontwikkeling van een of meer productiefaciliteiten. Als zodanig creëert het een vraag naar werk. Hoewel machines het productieproces kunnen vergemakkelijken en de uitvoer veel sneller kunnen maken, hebben bedrijven nog steeds mensen nodig om die machines te bedienen, te beheren en te onderhouden. Dit komt door geschoolde arbeidskrachten.
• Natuurlijke bevolkingsgroei: Zodra werknemers zich op hun nieuwe locatie hebben gevestigd en aan het werk gaan, beginnen ze wortels te planten en gezinnen te stichten. Steden moeten reageren door uit te breiden om aan de behoeften van deze natuurlijke bevolkingsgroei te voldoen.
• Commercialisering: Met het begin van de fabrieksproductie krijgen detailhandelaren en andere dienstverleners de kans om goederen rechtstreeks aan het publiek te verkopen.
• Ontwikkeling van infrastructuur: Dit is een essentieel onderdeel van het verstedelijkingsproces. Naarmate de bevolking groeit, neemt de infrastructuur van een stad moet groeien. Dit betekent het aanleggen van wegen en snelwegen, het bouwen van scholen en woningen, het installeren van systemen (riolering, water, elektriciteit) en communicatienetwerken om er maar een paar te noemen.
  

Problemen in verband met verstedelijking

Het idee van verstedelijking lijkt misschien goed. Het maakt immers de weg vrij voor economische groei en kansen voor bedrijven en individuen. Maar komt met een behoorlijk aantal nadelen.

Een van de grootste problemen van verstedelijking is dat steden de groeiende bevolking niet kunnen bijhouden, inclusief de toestroom van nieuwe mensen op zoek naar werk kan veel groter zijn dan de beschikbare werkgelegenheid in deze gebieden en de natuurlijke groei van gezinnen. Beide kunnen een grote druk leggen op bestaande bronnen.

Dan is er het gebrek aan middelen, zoals huisvesting en andere diensten. Veel gebieden zagen dit tijdens de opkomst van verstedelijking na de industriële revolutie. Mensen in grote steden als Chicago en New York werden gedwongen om in een overvol leven te leven huurkazernes in de periode na de industriële revolutie vanwege een gebrek aan beschikbare woningen. Deze constructies werden snel gebouwd om aan de groeiende vraag naar woningen te voldoen en waren dus goedkoop gemaakt.

Verstedelijking leidt ook tot een sociaal-economische kloof, waardoor de ongelijkheid groter is in stedelijke centra dan op het platteland. Mensen die de meeste macht hebben, hebben vaak de meeste rijkdom. Kansen en ruimte zijn niet gelijk verdeeld. Dit betekent dat mensen die in bepaalde gebieden wonen geen toegang krijgen tot levensvatbaar onderwijs, werk, gezondheidszorg en huisvesting.

Verstedelijking na industrialisatie

Zoals de industrialisatie creëert economische groei, neemt de vraag naar beter onderwijs en openbare werken die kenmerkend zijn voor stedelijke gebieden toe. Deze vraag ontstaat omdat bedrijven die op zoek zijn naar nieuwe technologie om de productiviteit te verhogen, geschoolde arbeidskrachten nodig hebben en aangename leefomstandigheden geschoolde werknemers naar het gebied trekken.

Als een gebied eenmaal is geïndustrialiseerd, gaat het verstedelijkingsproces veel langer door naarmate het gebied vordert meerdere fasen van economische en sociale hervormingen. Dit concept wordt het best geïllustreerd door een stad als Bangkok te vergelijken, gelegen in een minder ontwikkeld land, met een Amerikaanse stad als Los Angeles en een Europese stad als Berlijn. Elke stad heeft een steeds hoger niveau van sociale, ecologische en economische welvaart die wordt bereikt door meer onderwijs, overheidsingrijpen en sociale hervormingen.

Het komt neer op

Volgens de meest recente statistieken van het Amerikaanse Census Bureau woont ongeveer 81% van de Amerikaanse bevolking in stedelijke centra. Een groot deel van de bevolking is tegenwoordig geconcentreerd in New York, Los Angeles, Chicago, Miami en Philadelphia. Dat is een grote sprong vanaf het begin van de 20e eeuw, toen minder dan de helft van het land deze gebieden naar huis riep. De groei van veel van deze gebieden was het resultaat van verstedelijking, die werd ingeluid na de industriële revolutie.