Mededinging bij aanbestedende diensten (CICA)

Wat is de Mededingingswet?

De Competition In Contracting Act is een beleid dat in 1984 door het Congres is vastgesteld om concurrentie voor overheidscontracten aan te moedigen. Het idee achter het beleid is dat de toegenomen concurrentie zal leiden tot betere besparingen voor de overheid door een scherpere prijsstelling. De wet is van toepassing op alle verzoeken om biedingen uitgebracht na 1 april 1985.

Inzicht in de Competition In Contracting Act (CICA)

De CICA voorziet in volledige en open concurrentie bij de gunning van overheidsopdrachten. De procedure omvat verzegelde biedingen en concurrerende voorstellen. CICA schrijft voor dat elk contract dat naar verwachting groter is dan $ 25.000, ten minste 15 dagen voorafgaand aan het uitbrengen van een bod moet worden geadverteerd. Deze reclame is bedoeld om het aantal bieders dat meedingen naar overheidscontracten te vergroten, waardoor volledige en open concurrentie mogelijk wordt. CICA verplichtte de regering deze procedures te volgen, met beperkte uitzonderingen; elke afwijking van CICA moet worden gedocumenteerd en goedgekeurd door de juiste overheidsfunctionaris.

Hoe CICA werkt

"De theorie was dat meer concurrentie voor aanbestedingen de kosten zou verlagen en meer kleine bedrijven in staat zou stellen federale overheidscontracten binnen te halen. Volgens CICA moeten alle aanbestedingen volledig en open zijn, zodat elk gekwalificeerd bedrijf een bod kan indienen," volgens de General Services Administration, een onafhankelijk bureau dat verantwoordelijk is voor IU.S. regering inkoop.

CICA vereist dat elk agentschap en elke inkoopactiviteit een "advocaat van concurrentie" binnen zijn organisatie aanstelt om elke aanbesteding die de concurrentie beperkt, te beoordelen en aan te vechten. Op congresniveau werd een nieuwe subcommissie van de Senaat opgericht om toezicht te houden op de implementatie van CICA en de concurrentie voor overheidscontracten aan te moedigen.

CICA stelde ook vast dat een protest vóór de gunning van het contract aan de Bureau voor verantwoordingsplicht van de overheid (GAO) zal ervoor zorgen dat de toekenning wordt opgeschort totdat GAO uitspraak doet over het protest. Het stelde een termijn vast van 90 werkdagen voor GAO om een ​​uitspraak te doen, of 45 kalenderdagen als een van beide partijen om de uitdrukkelijke optie verzoekt.

Deze bepaling is door de jaren heen een twistpunt geweest vanwege frivole protesten die werden ingediend, volgens een onderzoekspaper gepubliceerd in het Journal of Contract Management. "Terwijl legitieme protesten de integriteit van het gunningsproces op de proef stellen, testen frivole protesten alleen de litigieuze wil van de regering en succesvolle aannemers. Wanneer aannemers frivole protesten indienen, misbruiken ze het protestmechanisme om de concurrentie te belemmeren. Voormalig Office of Procurement Policy (OFPP) Administrator Steven Kelman was een criticus van deze uitbuiting. Hij ontdekte dat protesten tijdrovend en duur waren, bureaus buitensporig risicomijdend maakten en goodwill en partnerschap verminderde. Met andere woorden, protesten verstoren de relatie tussen overheid en aannemer."