Alphanomics: het overbruggen van financiën, economie en gedragswetenschappen

Alphanomics is een financiële theorie die stelt dat de efficiënte markthypothese van de klassieke economische en financiële theorie onjuist is. Door ideeën te ontlenen aan noties van marktefficiëntie, fundamentele analyse en gedragseconomie, onderzoekt alphanomics hoe activa verkeerd geprijsd zijn om beleggers te helpen hun prestaties te verbeteren.

Wat is alfanomie?

Alphanomics is een samentrekking van “alfa”, de Griekse letter die in de financiële wereld wordt gebruikt om de excess return van een effect ten opzichte van een benchmark aan te duiden, en de tweede onderdeel van ‘economie’. Het verwijst naar principes die kunnen worden gebruikt om verkeerd geprijsde activa te onderscheiden of bij het genereren ervan alfa. Alphanomics is grotendeels een reactie op de

efficiënte markthypothese (EMH) lange tijd dominant op het gebied van financiën en beleggen.

Efficiënte markthypothese (EMH)

Een belangrijk principe van de klassieke economie, dat een sleutelaanname werd in de opkomst van fundamentele analyse in de financiële wereld en uitgroeide De efficiënte markthypothese (EMH) van Eugene Fama in de jaren zestig is dat activaprijzen alle beschikbare informatie in de toekomst weerspiegelen. markt.

Voor de EMH verspreidt de markt op efficiënte wijze informatie om prijzen aan te passen, zodat beleggers theoretisch gezien niet in staat zouden moeten zijn om op de lange termijn beter te presteren dan de markt. De markt is geen plaats voor gokken, maar is rationeel en moet als zodanig worden benaderd. Veel beleggers gaan er echter, althans in de praktijk, van uit dat dit niet het geval is. Anders zouden ze niet keer op keer proberen beter te presteren dan de markt door middel van betere investeringskeuzes of handelstiming.

Het resultaat van EMH is dat de prijzen in dit model, zonder inmenging van toezichthouders of andere middelen, helpen beslissen waar de hulpbronnen het beste kunnen worden ingezet en daarmee relatieve schaarste kunnen aangeven. Deze informatieve rol is er één Friedrich Hayek In de jaren veertig werd betoogd dat marktgebaseerde economieën een voorsprong hadden op andere, omdat de markt als geheel beter was dan welke groep individuen dan ook in het toewijzen van waarde en middelen. De efficiëntie van markten is dus de sleutel tot veel argumenten voor onbelemmerde vrije markten.

Er zijn drie versies van de EMH voor de hoeveelheid informatie die is ingeprijsd in de huidige kosten van activa.

• Zwak: Huidige prijzen omvatten alle prijsinformatie uit het verleden. Als zodanig zou technische analyse, waarbij deze informatie wordt gebruikt om toekomstige prijsbewegingen te anticiperen, geen voordeel opleveren.
• Halfsterk: Prijzen omvatten alle informatie in het publieke domein, niet alleen prijzen uit het verleden. Dit omvat bedrijfsaankondigingen, jaarverslagen en andere openbare bekendmakingen. Ook hier zou fundamentele analyse niet veel voordeel opleveren.
• Sterk: Alle informatie, openbaar en privé, wordt volledig weerspiegeld in de activaprijzen. Deze opvatting suggereert dat zelfs insiders met privé-informatie geen superieur rendement kunnen behalen.

Critici van EMH beweren dat marktprijzen onder meer worden veroorzaakt door allerlei soorten irrationeel gedrag, wat leidt tot prijsafwijkingen en mogelijkheden voor bovengemiddelde rendementen.

Het antwoord van Alphanomics op de efficiënte markthypothese (EMH)

Alphanomics stelt dat handelaren en mensen in het veld niet met puur efficiënte markten te maken hebben. In plaats daarvan spelen beleggerssentiment, informatie-asymmetrie (kopers weten meer dan verkopers, en vice versa), enzovoort, een belangrijke rol in de koersen van aandelen en beslissingen over bedrijfsfinanciering.

Voor voorstanders van alfanomie is EMH een theorie die door academische onderzoekers vaak wordt aangenomen als een voorafgaand feit om te bepalen hoe zij hun empirische studies vervolgens interpreteren. Alphanomics begint met het verwijderen van deze veronderstelling en het onderzoeken van wat feitelijk het geval is handelaars doen op de markt. Er wordt niet gezegd dat EMH simpelweg ongelijk heeft, maar het wordt terzijde geschoven om andere invloeden op het marktgedrag te ontdekken.

Het resultaat is voor voorstanders van alfanomie dat beleggers beter kunnen presteren dan de markt, en dat ook zullen doen, als ze kunnen begrijpen wanneer de markt inefficiënt is. Deze voorstanders beweren niet dat markten volledig inefficiënt zijn. Hun mening is genuanceerder: individuele transacties zijn misschien wel de markt aan het worden meer efficiënt, en alphanomics kijkt naar de kloof tussen wat de efficiëntietheorie vereist en de verkeerde prijzen die in de dagelijkse handel bestaan.

Principes van alfanomie

Om alfanomie te begrijpen, moet een investeerder moet de belangrijkste principes van de theorie begrijpen.

Handelaren handelen over inefficiënties

Voorstanders van alphanomics zeggen dat EMH onnauwkeurig is: markten beginnen niet zo efficiënt, maar kunnen ernaar streven efficiënter te worden. Dit betekent uiteraard dat inefficiënties op elk moment de prijzen op de markt beïnvloeden.

Een typische verdediging van EMH is het bestaan ​​van arbitrage (in wezen de aankoop of verkoop van vergelijkbare activa om marktinefficiënties op de korte termijn te compenseren), wat ervoor zorgt dat de prijzen uiteindelijk op het juiste niveau komen.

Er bestaan ​​financiële prikkels om dit aan het licht te brengen en te profiteren als een actief onjuist geprijsd is. Beleggers doen dus veel moeite om alle relevante informatie over een effect of markt bloot te leggen zoals anderen dat ook doen, en iedereen doet dit totdat de veiligheid of de markt zijn juiste niveau bereikt waarde. Natuurlijk is het argument voor EMH in zijn grofste vorm circulair: de juiste prijs is de marktprijs, en wij weet dat dit de prijs is die moet worden bereikt (ook al is het maar één moment), omdat het de marktprijs is.

Volgens alphanomics moet de markt inefficiënties hebben om arbitrage te laten bestaan. Als de markt te allen tijde efficiënt zou zijn, zou er voor niemand de mogelijkheid zijn om arbitrage uit te voeren en rendement te behalen. Daarom zijn er aanzienlijke aantallen actieve handelaren en arbitrageurs geven aan dat de markt inefficiënt is.

Abnormale rendementen vereisen geen risico

Een ander veelgehoord argument van EMH is dat als een belegger een hoger rendement wil behalen, hij alleen een hoger rendement kan accepteren risico. Als een actief beter lijkt te presteren dan de voorspellingen, moet dit te wijten zijn aan een onbekende risicofactor.

Voorstanders van alphanomics beweren het tegenovergestelde. Charles MC Lee en Eric C. Dus wiens artikel uit 2015, ‘Alphanomics: The Informational Underpinnings of Market Efficiency’, een grondtekst is van alfanomics beweren dat recent onderzoek naar het voorspellen van aandelenrendementen moeilijk in te passen is in de efficiënte markt kader. Volgens Lee en So suggereert dit onderzoek dat bedrijven met de typische maatstaven om ze gezonder en veiliger te bestempelen, met een lager risico en betere fundamentals, doorgaans hogere rendementen behalen. Dit druist in tegen het idee dat hogere risico's gepaard moeten gaan met hogere verwachte rendementen, een fundamenteel principe in de financiële wereld.

Lee en So betogen dat een groot deel van de abnormale rendementen zich voordoet rond de momenten waarop bedrijven hun winstrapporten publiceren. Dit is moeilijk uit te leggen in termen van EMH’s discussie over risico’s, omdat modellen voor de prijsbepaling van activa deze prijsbewegingen op korte termijn niet voorspellen.

Momentum Studies, die prijsschommelingen documenteren na persberichten van bedrijven, vormen een bijzondere uitdaging voor de op risico gebaseerde modellen van EMH. Deze onderzoeken laten, zo zeggen Lee en So, zien dat de aandelenkoersen zich blijven bewegen in de richting van een winstverrassing: dividend aankondiging of aandelensplitsing, wat opnieuw in strijd is met het efficiënte marktkader, dat ervan uitgaat dat prijzen zich snel aanpassen aan nieuwe ontwikkelingen informatie.

Psychologie en beleggerssentiment (lawaaihandelaren) informeren activaprijzen

Marktinefficiëntie sluit niet uit dat wordt gezegd hoe activa worden geprijsd. Alphanomics betoogt dat noise-traders – degenen waarvan wordt gezegd dat ze beleggingen verhandelen op basis van marktruis in plaats van op vermeende waarde – van cruciaal belang zijn bij het vaststellen van de prijzen van activa.

Lawaai handel, dat verantwoordelijk is voor het enorme volume van de dagelijkse handel, werd door EMH-verdedigers voorgesteld om het bestaan ​​van arbitrage te verklaren en waarom activaprijzen en intrinsieke waarde vaak variëren. Ondanks hun macht op de markt zijn deze investeerders een ergernis voor EMH, omdat ze geen rationele actoren zijn, maar het sentiment van de menigte of emotionele signalen uit de markt volgen. Kortom, ze verwarren ruis met informatie.

EMH-wetenschappers schilderen noise-traders af als op zijn best naïef (niet wetend hoe de markt echt werkt) en in het slechtste geval als prooi voor degenen met meer kennis. Individuele lawaaihandelaren zouden echter snel moeten worden uitgeroeid als EMH gelijk heeft – failliet door marktbewegingen die ze niet begrijpen.

Alphanomics over arbitrage en marktefficiëntie

Voorstanders van Alphanomics beweren dat de vroege theoretici achter EMH niet voldoende rekening hielden met de prikkels hiervoor informatieverwerving en arbitrage, die cruciaal zijn om uit te gaan en de beste prijzen in de wereld te onderzoeken eerste plaats. Dit betekent dat zij de rol van lawaaihandelaren mogelijk verkeerd begrijpen. Om het prijsvormingsproces te laten werken, moet er voldoende stimulans zijn voor anderen om tijd te besteden aan onderzoek naar en actie op basis van deze informatie.

Door verkeerde prijzen te helpen opzetten, maken noise-traders indirect een actieve arbitragemarkt mogelijk, aangezien professionele arbitrageurs worden ingeschakeld om van deze prijsverschillen te profiteren. Deze arbitrageactiviteit zou op zijn beurt een cruciale rol moeten spelen bij het dichter bij hun waarde brengen van de activaprijzen intrinsieke waarde, waardoor het prijsvormingsproces wordt ondersteund. Het belangrijkste inzicht hier is dat noisetraders, door potentiële verkeerde prijzen te creëren, de brandstof leveren die arbitrage aandrijft, wat van fundamenteel belang is voor de prijsvorming. correctie en, bij uitbreiding, marktredement.

Dit genuanceerde begrip daagt conventionele EMH uit door te suggereren dat verkeerde prijzen niet alleen een marktfalen zijn, maar ook een cruciale motor in het corrigeren van inefficiënte prijzen. Er wordt gezegd dat de volharding van professionele arbitrageurs op de markt, ondanks de voorspellingen van EMH over hun veroudering, geloofwaardigheid verleent aan het alfanomische argument. Er is altijd behoefte aan actief vermogensbeheer, niet als een vergeefse poging, maar als een rationeel antwoord op de volharding van lawaaihandelaren en de daaruit voortvloeiende verkeerde prijzen die zij veroorzaken.

In dit licht beschouwt alphanomics het geven en nemen tussen noisetraders en arbitrageurs als een dynamisch ecosysteem dat zichzelf reguleert en de markt in de loop van de tijd in de richting van efficiëntie beweegt. Dit wijkt af van de meer statische visie van EMH, die ervan uitgaat dat markten efficiënt zijn vóór enig onderzoek erkent niet de essentiële rol van verkeerde prijzen bij het corrigeren van marktprijzen in de richting van wat zij als efficiënt beschouwen. Dit betekent dat de betrouwbaarheid van de prijzen die het uitgangspunt voor EMH-analyses moesten zijn, eerst afhangt van het bestaan ​​van verkeerde prijzen op de markt.

EMH-aanhangers suggereren ook dat actieve vermogensbeheerders vaak slechts slimme marketeers zijn, die daar geen rol in spelen het vergroten van de marktefficiëntie omdat het al efficiënt is, en ze profiteren eenvoudigweg van de ruis handelaars. Ondanks het argument dat naïeve investeerders (noise traders) in een competitieve markt zouden worden uitgeroeid, bleef het voortbestaan ​​van professionele arbitrageurs suggereren dat er nog steeds marktinefficiënties zijn die verder gaan dan alleen nieuwe noise-traders die deze komen vervangen wie vertrok. Voor alphanomics duiden de aanhoudende uitgaven aan actief vermogensbeheer erop dat er regelmatig marktcorrecties nodig zijn.

Anders gezegd, voor alfanomische theoretici zijn oorzaak en gevolg in EMH omgedraaid: verkeerde prijzen zorgen ervoor dat mensen de markt betreden om te profiteren. Pas daarna zou er een beweging kunnen plaatsvinden in de richting van wat EMH-theoretici beschouwen als de efficiënte prijs. Nogmaals, alphanomics is niet tegen EMH, maar beschouwt marktefficiëntie als iets dat is gebouwd in de richting van, en niet als, het uitgangspunt.

Hoe Alphanomics investeringsbeslissingen kan beïnvloeden

Alphanomics stelt dat we, om de prijzen van activa te begrijpen, meer nodig hebben dan de instrumenten van EMH, inclusief concepten uit gedragseconomie gerelateerd aan de psychologie en het sentiment van beleggers. Dit betekent dat beleggers de mogelijkheid hebben om een ​​hoger rendement te behalen dan de markt. Dat kan van invloed zijn op de manier waarop iemand besluit te beleggen.

Hoewel alphanomics erop zou kunnen duiden dat markten inefficiënt zijn, mag dit niet worden verward met de gedachte dat markten onvoorspelbaar zijn. Zoals Lee en So het beschrijven, zoekt het veld naar ‘de bron van voorspelbaarheid in rendementen op activa’. Leuk vinden Op veel gebieden in de financiële wereld onderstreept alphanomics het belang van goed geïnformeerde strategieën investeren.

Door zich te verdiepen in afwijkingen en inefficiënties in de markt, kan alphanomics beleggers helpen investeringsmogelijkheden te vinden die voortkomen uit verkeerde prijzen. Door te bestuderen waarom een ​​belegging verkeerd geprijsd is, kunt u deze en vergelijkbare kansen benutten.

De nadruk van Alphanomics ligt op het kijken naar de prikkels voor het verwerven van informatie en de rol van arbitrage in prijsontdekking u ervan kunnen overtuigen om te beleggen in activa of strategieën met sterke arbitrage mechanismen. Naarmate alphanomics alternatieve verklaringen voor marktafwijkingen onderzoekt en gedragsmodellen test, kan dit een aanmoediging zijn investeringen in opkomende modellen voor gedragsfinanciering of bedrijven die gedragsinzichten benutten in hun investeringen strategieën.

Het vakgebied van de alfanomie zou kunnen leiden tot een herziening van een aantal traditionele beleggingstheorieën, wat investeerders ertoe zou kunnen aanzetten vermogensbeheerders om hun investeringskaders opnieuw te evalueren en te overwegen alternatieve of complementaire benaderingen in hun besluitvormingsprocessen op te nemen.

Een andere manier waarop alphanomics beleggingsbeslissingen kunnen beïnvloeden, is wanneer het zegt dat risico niet de belangrijkste bepalende factor is voor potentiële rendementen. Volgens de alphanomics zou het in feite beter kunnen zijn om in minder risicovolle bedrijven te beleggen, omdat deze over het algemeen betere langetermijnrendementen opleveren. Dat zou ertoe kunnen leiden dat beleggers zich meer gaan richten op gevestigde, blue chip-bedrijven in plaats van kleinere, minder gevestigde.

Casestudies: succesvol gebruik van Alphanomics

Alphanomics is een relatief nieuw concept dat voor het eerst werd besproken in het artikel van Lee en So uit 2015. Dat betekent dat het nog geen significant gebruik in de echte wereld heeft gekend, succesvol of niet succesvol.

De volatiliteit van aandelen in AMC en GameStop in 2021 zijn voor voorstanders van alphanomics specifieke voorbeelden uit de praktijk die het belang ervan aantonen. Zo stelt dat deze bedrijven en dergelijke meme-aandelen, die enorme koerspieken kenden, zijn een goed voorbeeld van de invloed die het beleggerssentiment heeft op de activaprijzen. Ze tonen ook aan, zo betoogt hij, dat arbitrage niet in staat is de marktefficiëntie af te dwingen en ervoor te zorgen dat prijzen en intrinsieke waarde hetzelfde blijven.

Kritiek op en uitdagingen in Alphanomics

Zoals bij elke theorie over activaprijzen en beleggen, zijn er veel beperkingen en kritiek op alfanomie.

Eén uitdaging is het bepalen van de informatie die al in een actief is ingeprijsd. Als EMH onnauwkeurig is, hebben sommige beleggers mogelijk toegang tot informatie die anderen niet hebben en die nog moet worden ingeprijsd. Het is echter vaak moeilijk voor zelfs de beste beleggers om te weten of hun kennis relatief exclusief is, waardoor het moeilijk wordt om op basis van die informatie te handelen.

Een andere uitdaging is hoe te meten het beleggerssentiment. Gezien het feit dat volgens alfanomics de overtuigingen van beleggers een grote rol spelen in de mismatch tussen intrinsieke waarde en prijs, is het belangrijk om te weten hoe beleggers over een effect denken. Het vinden van effectieve manieren om dat sentiment te meten en hoe gevoelig een bedrijf is voor veranderingen in het sectorbrede of marktbrede sentiment is moeilijk.

Het komt neer op

Alphanomics probeert beter te begrijpen waarom activaprijzen veranderen op de manier waarop ze dat doen. In plaats van te veronderstellen dat de markt efficiënt is, betoogt de alphanomics dat het bestaan ​​van arbitrage een effectieve maar onvolmaakte poging is om deze in de richting van efficiëntie te duwen. Uiteindelijk worden de prijzen beïnvloed door vele factoren, waaronder het beleggerssentiment en lawaai.