3 economische uitdagingen voor Duitsland in de jaren 2020

Duitsland speelt een belangrijke leidende rol in de omgeving eurozone landen.De natie had de grootste economie in Europa en relatief lage werkloosheid in vergelijking met andere landen van het eurogebied eind 2020. Christine Lagarde was de directeur van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) in 2018 en noemde drie punten van zorg voor Duitsland, zowel wat betreft zijn eigen toekomst als die van andere Europese landen.

In 2020 is de coronacrisis de economische vooruitzichten in Duitsland en de rest van Europa aanzienlijk veranderd. Lagarde werd later president van de Europese Centrale Bank (ECB), waar ze agressieve stimuleringsmaatregelen nastreeft, ondanks bezwaren van Duitse beleidsmakers.

Op korte termijn domineren de noodzaak om het virus aan te pakken en de economische impact van inperkingsmaatregelen de publieke aandacht. De problemen die Lagarde in 2018 signaleerde, zullen zich echter waarschijnlijk in de jaren 2020 voortzetten. De coronacrisis lijkt in ieder geval een aantal van deze onevenwichtigheden te vergroten.

1. Lage loongroei en inflatie

Een uitdaging waarmee Duitsland wordt geconfronteerd, is het verbeteren van de loongroei voor werknemers. Na de wereldwijde financiële crisis van 2008 accepteerden Duitse arbeiders een lage loongroei in ruil voor werkzekerheid.

Duitsland had echter nog steeds een relatief lage werkloosheidspercentage in 2020, ondanks een veel hogere werkloosheid in veel andere landen. Als Duitse arbeiders loonsverhogingen zouden krijgen, zouden ze geneigd zijn meer uit te geven en minder te sparen, wat de Duitse economie zou stimuleren.

Volgens Lagarde zou een stijging van de loongroei in Duitsland ook andere landen van het eurogebied helpen. Het zou de inflatie in de eurozone dichter bij de doelstelling van de Europese Centrale Bank brengen en de prijzen stabiel houden.

2. Een vergrijzende samenleving en lage schulden

Duitsland had een begrotingsoverschot vóór de coronaviruscrisis, en de overheidsschuldquote was lager dan die van de meeste andere ontwikkelde landen.Er is dus meer ruimte voor de overheid om de overheidsuitgaven te verhogen.

De regering moet echter kiezen hoe zij middelen wil toewijzen aan langetermijninvesteringsinitiatieven en tegelijkertijd geld moet sparen om de pensioenen en gezondheidszorg van de vergrijzende bevolking te betalen. Enkele van deze initiatieven zijn wegenbouw, trainingsprogramma's voor de recente toestroom van vluchtelingen, hoogwaardige kinderopvang en naschoolse programma's.

Duitsland is sterk afhankelijk van zijn auto-industrie en export naar Aziatische landen, waarvan er vele industrialiseren. Maar sommige economen zien de noodzaak voor Duitsland om meer te investeren in digitale ondernemingen en R&D. De overheid geeft meer uit om een ​​impuls te geven aan durfkapitaalinvesteringen in kleine en middelgrote bedrijven die streven naar software- en technologische innovaties.

3. Evenwichtig sparen en beleggen

Duitsland had de grootste lopende rekening overschot in de wereld, wat betekent dat het land meer exporteerde dan importeerde. Maar dit houdt in dat Duitse burgers sparen in plaats van uitgeven, wat de economische groei belemmert. Lagarde vindt het overschot op de lopende rekening te groot. Ze zag een grote uitdaging voor Duitsland in de zin van het verminderen van de noodzaak voor de bevolking om voor hun pensioen te sparen door oudere werknemers aan te moedigen aan het werk te blijven.

Het is waar dat de coronacrisis heeft geleid tot tijdelijke grenssluitingen en een vermindering van de handel. Aan de andere kant kunnen de relatief lage coronavirusgerelateerde sterfgevallen in Duitsland en de vroege heropening van de economie de voordelen ervan vergroten naarmate de handel wordt hervat.

Europa en verhoogd grensoverschrijdend risico

Volgens Lagarde vertoonde het hele eurogebied in 2018 tekenen van potentieel sterke groei. Ze voorzag echter wijselijk dat Duitsland en zijn buren een kussen nodig hadden om verlichting te bieden tijdens de volgende economische neergang. Lagarde riep op tot de bevordering van de kapitaalmarktenunie om het grensoverschrijdend delen van risico's aan te moedigen. Dat zou betekenen dat landen met hoge schulden hun begrotingen moeten hervormen en dat alle landen hun productiviteit moeten verhogen.

Helaas is de productiviteit sinds de wereldwijde financiële crisis grotendeels gestagneerd. Bovendien heeft de tijdelijke ineenstorting van de open grenzen binnen Europa tijdens de coronacrisis duidelijk gemaakt dat de Europese integratie moet worden versterkt.

Duitsland ging 2020 in met rooskleurige economische vooruitzichten, maar dat was vóór de recessie van het coronavirus. Het land zal ongetwijfeld worden getroffen door de snelheid van de hervormingen in de eurozone, die langzamer gaan dan Duitsland zou willen. Handelsbelemmeringen namen al toe en namen dramatisch toe tijdens de verspreiding van het virus. Al deze factoren zouden de groei van Duitsland en die van andere Europese landen kunnen belemmeren.