Secundaire liquiditeit: betekenis, risico's, voorbeelden
Wat is secundaire liquiditeit?
De term secundaire liquiditeit verwijst naar de liquiditeit die afkomstig is van de secundaire markt of een openbare beurs. Het vertegenwoordigt de waarde van de verhandelde effecten, inclusief aandelen, op de beurs verhandelde fondsen (ETF's) en beleggingsfondsen. Deze vorm van liquiditeit wordt gegenereerd door gewone beleggers die hun aandelen aan elkaar of via een bedrijf verkopen marktmaker. Aandelen verplaatsen zich van de primaire markt, waar initiële openbare aanbiedingen (IPO's) vinden plaats op de secundaire markt nadat institutionele beleggers hun effecten hebben verkocht.
Belangrijkste leerpunten
- Secundaire liquiditeit heeft betrekking op beleggers die hun aandelen op de secundaire markt verkopen aan kopers op een openbare beurs.
- Dit soort liquiditeit wordt doorgaans door grote investeerders en oprichters gebruikt om hun belang in een bedrijf te verzilveren.
- Privétransacties kunnen ook secundaire liquiditeit genereren wanneer een investeerder zijn belang verkoopt aan een private equity-fonds of alternatieve investeerder.
- De uitdagingen rond secundaire liquiditeit omvatten het gebrek aan transparantie en het gebrek aan voldoende deelnemers op de markt.
- Kopers en verkopers die deelnemen aan de secundaire markt zijn onder meer de uitgevende onderneming, haar oprichters en werknemers, maar ook particuliere en bestaande investeerders.
Secundaire liquiditeit begrijpen
Secundaire liquiditeit wordt gebruikt door beleggers op de secundaire markt, waar aandelen op een beurs van eigenaar wisselen tussen kopers en verkopers. Deze aandelen komen beschikbaar nadat grote investeerders en oprichters van bedrijven hun aandelen hebben verzilverd eigen vermogen deelnemingen in een bedrijf. Deze belangen worden normaal gesproken verworven tijdens een beursintroductie op de Belangrijkste markt.
Wanneer een bedrijf naar de beurs gaat, de acceptatie Investeringsbank en/of syndicaat van effectenhandelaren verkopen initiële aandelen aan beleggers op de primaire markt, die voornamelijk bestaat uit institutionele beleggers. Deze beleggers willen deze aandelen mogelijk aan andere beleggers op de secundaire markt verkopen.
Deze markt verwijst doorgaans naar transacties die plaatsvinden op een openbare beurs. Normaal gesproken zijn er meer marktdeelnemers op deze markt dan op de primaire markt. Transacties kunnen ook onderhands plaatsvinden wanneer een aandeleninvesteerder zijn verbintenis aan een bedrijf verkoopt particulier vermogen fonds of een alternatieve belegger. Deze beleggingen zijn veel minder liquide dan de beleggingen die via openbare beurzen zijn verworven en zijn doorgaans bedoeld voor de lange termijn.
Regelgevingsrisico van secundaire liquiditeit
Secundaire liquiditeit brengt vanuit regelgevend perspectief een aantal uitdagingen met zich mee. Sommigen van hen omvatten de afwezigheid van transparantie en informatie over de financiën, en illiquiditeit of gebrek aan voldoende deelnemers op een secundaire markt om transacties uit te voeren. Secundaire liquiditeit biedt ook niet dezelfde reeks bescherming die beschikbaar is voor beleggers die dat wel doen liquideren hun bezit op de openbare markten.
Een liquide secundaire markt is essentieel voor de beursintroductiemarkt, omdat een grotere belangstelling voor nieuwe effecten wordt gegenereerd door een hogere liquiditeit.
Speciale overwegingen
Er zijn verschillende soorten kopers en verkopers op de secundaire markt en de redenen waarom zij deelnemen variëren. Het volgende is een korte lijst van bepaalde marktdeelnemers en hun motivaties.
Het bedrijf
Het bedrijf achter een aandelenuitgifte is een van de belangrijkste kopers en verkopers op de secundaire markt. Als verkoper probeert het bedrijf de meeste aandacht te trekken om de omvang van zijn investeerdersbasis te vergroten. Als koper probeert het echter delen te voorkomen verdunning, wat gebeurt wanneer het nieuwe aandelen op de markt uitgeeft, waardoor het eigendom van bestaande aandeelhouders afneemt.
De oprichters van een bedrijf en zijn werknemers kunnen ook tot de belangrijkste verkopers behoren. Meestal lossen ze hun aandelen uit om er toegang toe te krijgen hoofdstad of te diversifiëren hun bezittingen.
Particuliere en bestaande beleggers
Deze twee behoren tot de grootste groepen kopers op de markt. Particuliere beleggers aandelen kopen om te beleggen in bedrijven die het potentieel hebben voor de hoogste groei. Bestaande investeerders, of degenen die al aandelen in een bepaald bedrijf bezitten, kopen meer aandelen om hun belang in een bedrijf te vergroten.
Voorbeelden van secundaire liquiditeit
Hier is een hypothetisch voorbeeld om te laten zien hoe secundaire liquiditeit werkt. Stel dat de oprichter van een bedrijf dringend geld nodig heeft voor persoonlijk gebruik. Ze kunnen een deel van hun aandelenbezit op de secundaire markt verkopen om de vereiste hoeveelheid kapitaal aan te trekken.
Voorbeeld uit de echte wereld
Secundaire liquiditeit ontstaat doorgaans bij stijgende waarderingen startups. Bedrijf voor het delen van ritten Uber (UBER) werd beschouwd als een zeer populaire startup voor de investeringswereld.
Verschillende vroege investeerders, zoals Benchmark Capital en First Round Ventures, hebben in januari 2018 een deel van of al hun belangen in de startup verzilverd. Japanse private-equityfirma SoftBank-groep kocht zijn bezittingen als onderdeel van zijn investering in het bedrijf.