Opschorting: wat het is, hoe het werkt, voorbeeld

Wat is opschorting?

Opschorting is een situatie waarin de rechtmatige eigenaar van een eigendom, kantoor of titel is nog niet besloten.

Opschorting begrijpen

Er is sprake van opschorting wanneer de huidige eigenaar of houder geen aangifte doet van a begunstigde. In plaats daarvan wordt de nieuwe eigenaar bepaald door de uitkomst van een bepaalde gebeurtenis op een bepaald moment in de toekomst. Het eigendom van het onroerend goed, het kantoor of de titel blijft dus oningevuld. Opschorting is afgeleid van het Franse woord 'opschorting', wat een verlangen of gapen met toekomstige verwachtingen betekent. Veel

landgoederen worden in trusts geplaatst met bepalingen waaraan moet worden voldaan voordat eigendom kan worden overgenomen. Als er bijvoorbeeld een trustfonds aan een kind wordt gegeven zodra het zijn studie heeft afgerond, wordt gezegd dat het geld wordt opgeschort totdat dat doel is bereikt.

Opschorting bestaat ook als er niemand is die gemakkelijk de toekomst kan verklaren eigendom. Bijvoorbeeld, een vertrouwen kan worden opgezet door een ouder die geen kleinkinderen heeft, maar wel hoopt ooit kleinkinderen te krijgen en op een later tijdstip geld aan hen wil nalaten. Omdat deze kleinkinderen nog niet bestaan, zou de opbrengst worden opgeschort totdat deze kinderen geboren zijn.

Opschorting van testamentaire trusts

Een testamentaire trust is een juridische constructie die is gecreëerd volgens de specificaties van een persoon zullen. Het is in het leven geroepen om alle bezittingen aan te pakken die tijdens het leven van die persoon zijn verzameld of die zijn gegenereerd als gevolg van: postmortem-rechtszaak, zoals een schikking in een overlevingsclaim of de opbrengst van een levensverzekeringspolis op de kolonist. Er kan een trust worden opgericht om hierop toezicht te houden activa. Er wordt een trustee aangesteld om de trust te leiden tot een bepaald tijdstip waarop de trust afloopt. Deze datum kan het moment zijn waarop minderjarige begunstigden een bepaalde leeftijd bereiken of aan een bepaalde voorwaarde voldoen, zoals het voltooien van een vastgesteld opleidingsdoel of het bereiken van een bepaalde huwelijksstatus.

Bij een testamentaire trust zijn vier partijen betrokken. De eerste is de persoon die specificeert dat de trust wordt gecreëerd, meestal als onderdeel van een testament. Het kan ook tijdens het leven van de persoon worden opgeschort. Deze persoon kan de schenker of vertrouwenspersoon worden genoemd, maar wordt gewoonlijk de insteller genoemd. Het is de taak van de trustee om de voorwaarden van het testament uit te voeren. De trustee wordt genoemd in het testament of kan worden benoemd door het testament erfrechtbank die de wil regelt. Daarnaast zijn er de begunstigde(n) die de activa in de trust zullen ontvangen. Hoewel ze geen deel uitmaken van de trust zelf, is de successierechtbank een noodzakelijk onderdeel van de activiteit van de trust, omdat de rechtbank toezicht houdt op de wijze waarop de trustee de trust beheert.

Voorbeeld van opschorting

Stel dat Sam plotseling overlijdt zonder een testament na te laten. Tijdens het leven van Sam werden talloze bezittingen verzameld, waaronder eigendommen en contant geld. Sam's broers en zussen en kinderen claimen vervolgens allemaal het eigendom van deze activa. Totdat de rechtbank de concurrerende vorderingen kan schikken en de bezittingen uit zijn nalatenschap onder hen kan verdelen, worden de eigendommen en het contante geld opgeschort.

Stel dat Sam in dit voorbeeld inderdaad een testament nalaat. In het testament laat Sam een ​​appartement in New York City na aan een kind dat 21 jaar oud wordt. Er zit ook een extra stimulans in het testament voor het kind: als ze naar een Ivy League-school gaan, kunnen ze nog eens $ 100.000 erven. Het kind is momenteel vijf jaar oud. Als gevolg hiervan worden het appartement en het geld opgeschort tot het moment dat ze 21 worden of worden toegelaten tot een in aanmerking komende universiteit.