Sick Industrial Companies Act (SICA): definitie en doelstellingen

Wat is de Sick Industrial Companies Act (SICA)?

De Sick Industrial Companies Act van 1985 (SICA) was een belangrijk stuk wetgeving dat zich bezighield met de kwestie van de welig tierende arbeidsziekte in India. De Sick Industrial Companies Act (SICA) werd in India uitgevaardigd om niet-levensvatbare ("zieke") of potentieel zieke bedrijven op te sporen en, indien mogelijk, te helpen bij de heropleving ervan, of bij de sluiting ervan, als dat niet het geval was. Deze maatregel werd genomen om investeringen die vastzaten in niet-levensvatbare bedrijven vrij te maken voor productief gebruik elders.

Inzicht in de Sick Industrial Companies Act (SICA)

De Sick Industrial Companies Act (SICA) werd in 1985 ingevoerd om een ​​chronisch probleem in de Indiase economie aan te pakken: industriële ziekte.

De wet definieerde een zieke industriële eenheid als een eenheid die al minstens vijf jaar bestond en aan het einde van een boekjaar gecumuleerde verliezen had geleden die gelijk waren aan of groter waren dan de gehele nettowaarde.

Oorzaken van industriële ziekte

De Sick Industrial Companies Act (SICA) heeft een aantal interne en externe factoren geïdentificeerd die verantwoordelijk zijn voor deze epidemie. Interne factoren binnen de organisaties waren onder meer wanbeheer, overschatting van de vraag, verkeerde locatie en slecht project implementatie, ongegronde expansie, persoonlijke extravagantie, onvermogen om te moderniseren en slecht arbeidsbeheer relaties. Externe factoren waren onder meer een energiecrisis, grondstoffentekort, knelpunten in de infrastructuur, ontoereikende kredietfaciliteiten, technologische veranderingen en mondiale marktkrachten.

Industriële ziekte en de economie

De wijdverbreide industriële ziekte heeft op verschillende manieren gevolgen voor de economie. Het kan leiden tot verlies aan overheidsinkomsten, het vastzetten van schaarse middelen in zieke eenheden en het vergroten van het aantal wanprestaties activa in handen van banken en financiële instellingen, toenemende werkloosheid, productieverlies en armoede productiviteit. SICA werd geïmplementeerd om deze nadelige sociaal-economische gevolgen te verhelpen.

SICA-wetgeving en -bepalingen

Een belangrijke SICA-bepaling was de oprichting van twee quasi-rechterlijke organen: de Board for Industrial en Financiële Wederopbouw (BIFR), en de Beroepsautoriteit voor Industriële en Financiële Wederopbouw (AAIFR). BIFR werd opgericht als topbestuur om leiding te geven aan de aanpak van het probleem van de arbeidsziekte, inclusief het nieuw leven inblazen en rehabiliteren van mogelijk zieke eenheden en het liquideren van niet-levensvatbare bedrijven. AAIFR is opgericht om beroepen tegen BIFR-bevelen te behandelen.

Intrekking van de Wet op zieke industriële bedrijven

SICA werd ingetrokken en vervangen door de Sick Industrial Companies (Special Provisions) Repeal Act van 2003, die een aantal SICA-bepalingen verwaterde en bepaalde mazen in de wet dichtte. Een belangrijke verandering in de nieuwe wet was dat deze niet alleen de bestrijding van bedrijfsziekte wilde bestrijden, maar ook de toenemende incidentie ervan wilde terugdringen door daarvoor te zorgen Bedrijven hebben niet hun toevlucht genomen tot een ziektemelding alleen maar om aan wettelijke verplichtingen te ontsnappen en toegang te krijgen tot financiële tegemoetkomingen instellingen.

De intrekking van SICA werd volledig van kracht op 1 december 2016. Het werd gedeeltelijk volledig ingetrokken omdat sommige bepalingen ervan overlapten met de Companies Act van 2013. De Companies Act omvatte de oprichting van het National Company Law Tribunal (NCLT) en het National Company Law Appellate Tribunal (NCLAT). De NCLT kan onder meer zaken behandelen die verband houden met het management van een bedrijf, fusies en rehabilitaties van bedrijven. Een aanvulling op de autoriteit van de NCLT is de Insolvency and Bankruptcy Code van 2016, waarin staat dat bedrijfsinsolventieprocessen vóór de NCLT kunnen worden gestart.