DOL's fiduciaire regel officieel opgeschort

De De fiduciaire regel van het Department of Labor (DOL) heeft eindelijk zijn laatste adem uitgeblazen. In een beslissing van 21 juni heeft het 5th Circuit Court of Appeals een bevel uitgevaardigd: de regel verlaten.

De regel, bedoeld om een voogd norm voor financiële adviseurs en verzekeraars in hun omgang met Wet op pensioeninkomen voor werknemers (ERISA) en individuele pensioenrekeningen, was de afgelopen twee jaar het onderwerp van streng onderzoek geworden. Aan het hoofd van de oppositie stonden verschillende lobbygroepen, waaronder de Amerikaanse Kamer van Koophandel, de American Council of Life Insurers en de Indexed Annuity Leadership Council.

De rechtbank was het eens met bepaalde bezwaren van die groepen, waaronder een uitdaging tegen de de consistentie van de regel met de geldende statuten en de bevoegdheid van de DOL om financiële diensten te reguleren en aanbieders. In zijn definitieve volgorde, de rechtbank schreef:, "Omdat we verdienste vinden in verschillende van deze bezwaren, schrappen we de Regel."

Gedoemd om te falen

Het einde van de fiduciaire regel is misschien niet zo verrassend, gezien de hoeveelheid speling die de regel heeft gegenereerd. Ryan Brown, advocaat en partner bij CR Meyers in de omgeving van Detroit, zegt dat de overmacht van de overheid heeft geleid tot de uiteindelijke ondergang van de regel.

"De regering-Obama en haar" Ministerie van Arbeid voerde een hele circusact uit van zowel administratieve als politieke salto's om de definitieve regel door te drukken", zegt Brown. Ze waren echter geen partij voor zijn tegenstanders die, "... leverde sterke juridische argumenten tegen, waardoor het Vijfde Circuit uiteindelijk regeerde zoals het deed."

Tony Drake, gecertificeerd financieel planner en CEO en oprichter van Drake & Associates in Waukesha, Wisconsin, zegt dat de fiduciaire regel te lijden heeft gehad omdat deze slecht gedefinieerd was. (Lees verder: Voldoen aan uw fiduciaire verantwoordelijkheid.)

"Volgens de regel zouden adviseurs in het belang van hun klanten moeten handelen en een redelijke vergoeding in rekening brengen", zegt Drake. "Het gebrek aan definitie gaf beleggers het recht om hun adviseurs aan te klagen als ze niet geloofden dat die normen werden gevolgd."

Drake zegt dat de complexiteit van de regel en het potentieel om de deur te openen naar rechtszaken grotendeels hebben bijgedragen aan het mislukken ervan, en: "... de industrie die het meest profiteerde was de juridische industrie."

Een verlangen op Wall Street door te gaan met de normale gang van zaken was ook een factor in de dood van de regel, zegt Jim Davis, president, raad van bestuur bij Alliance of Comprehensive Financial Planners in Wilmington, North Carolina.

"Wall Street heeft diepe zakken om hun belangen te beschermen; helaas niet zo voor de consument", zegt Davis. "De grote financiële instellingen die geen fiduciaire standaard hebben, zouden een groot deel van hun bedrijf verliezen als de fiduciaire regel van kracht zou zijn."

Wat biedt de toekomst voor adviseurs, investeerders?

Ondanks het falen van de regel, kan er een zilveren randje zijn.

"De positieve punten zijn nu al voelbaar. De investerende consument is een bewustere consument en kan beter voor zichzelf zorgen", zegt Y. David Scharf, partner van Morrison Cohen LLP in New York, voegt eraan toe dat investeerders de juiste vragen kunnen stellen om ervoor te zorgen dat het advies dat ze krijgen niet wordt aangetast door eigenbelang.

Drake zegt dat gesprekken met klanten over fiduciaire normen vaker voorkomen. Hij merkt ook op dat veel financiële bedrijven de manier waarop ze met klanten werken hebben veranderd, dure producten hebben geëlimineerd en beleid hebben aangenomen ten gunste van beleggers, vooruitlopend op de implementatie van de regel.

"Veel van de grote en gerenommeerde investeringsbanken en adviseurs hebben gezegd dat ze hun fiduciaire regel standaard zullen houden voor het advies dat ze geven, ook al kan het niet langer worden afgedwongen, als een manier om het vertrouwen van de klant te bevorderen," Scharf zegt.

Er blijft ook de mogelijkheid bestaan ​​dat soortgelijke richtlijnen nieuw leven worden ingeblazen door het ministerie van Arbeid of de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC). De Ministerie van Arbeid heeft geen verzoek ingediend het Hooggerechtshof tegen de deadline van 15 juni om de eerdere uitspraak van het Hof van Beroep aan te vechten, maar een andere groep zou de touwtjes in handen kunnen nemen.

"Het is duidelijk dat de DOL van Trump zoiets niet zal nastreven", zegt Brown en merkt op dat "... de federale overheid heeft haar les geleerd dat ze haar agentschappen in staat moet stellen om in hun hokjes te blijven en te reguleren wat ze mogen reguleren, respectievelijk."

Hoe die foto eruit ziet, zegt Brown, is FINRA het voorstellen van voorschriften voor geregistreerde vertegenwoordigers en broker-dealers, de SEC die voorschriften voorstelt voor Geregistreerde Beleggingsadviseurs (RIA) en vertegenwoordigers van beleggingsadviseurs, en de Nationale Vereniging van Verzekeringscommissarissen het ontwikkelen van een regelgevingsmodel voor individuele staten met betrekking tot verzekeringsproducenten en de producten die zij verkopen. (Lees verder: SEC Alt-Fiduciary Rule: "Regulation Best Interest".)

Davis zegt dat beleggers in de tussentijd hun door ijverigheid of en wanneer ze een financieel adviseur inschakelen om te begrijpen hoe die adviseur wordt vergoed. Ze moeten ook begrijpen: "... dat er veel financiële adviseurs zijn die als fiduciair optreden en elke belangenverstrengeling dat zou kunnen ontstaan."

Het komt neer op

De fiduciaire regel heeft het einde van de weg bereikt, maar het drijvende principe erachter blijft stevig: "De belangrijkste afhaalmaaltijd voor financiële professionals is dat het concept van handelen in het beste belang van de klant niet verdwijnt, en dat ook niet zou moeten," Brown zegt.