De regels voor toegezegd-pensioenregelingen begrijpen

Toegezegd-pensioenregelingen zijn gekwalificeerde pensioenregelingen die vaste en vooraf vastgestelde vergoedingen bieden aan deelnemers aan de regeling wanneer zij met pensioen gaan.De plannen zijn populair bij werknemers, die de zekerheid van vaste voordelen genieten wanneer ze met pensioen gaan, maar ze zijn uitgevallen in de gunst bij werkgevers, die nu de voorkeur geven aan toegezegde-bijdrageregelingen in hun plaats, omdat ze werkgevers niet zoveel kosten geld.

Desalniettemin hebben toegezegd-pensioenregelingen niet volledig ging de weg van de dodo. En omdat ze complex kunnen zijn, is het belangrijk om de regels te begrijpen die zijn opgelegd door de Internal Revenue Service (IRS) en de federale belastingcode.

Belangrijkste leerpunten

Toegezegd-pensioenregelingen worden door een werkgever gefinancierd uit de winst van een bedrijf en vereisen over het algemeen geen werknemersbijdragen.
Het bedrag van de voordelen van elk individu is meestal gekoppeld aan hun salaris, leeftijd en duur van het dienstverband bij een bedrijf.

instagram viewer

Om voor vergoedingen in aanmerking te komen, moet een werknemer een bepaalde hoeveelheid tijd hebben gewerkt voor het bedrijf dat het plan aanbiedt.
In de meeste gevallen ontvangt een werknemer elke maand een vaste uitkering tot het overlijden, wanneer de betalingen ofwel stoppen of in een verminderd bedrag worden toegewezen aan de echtgenoot van de werknemer, afhankelijk van het plan.

Hoe een toegezegd-pensioenregeling werkt

Een toegezegd-pensioenregeling vereist dat een werkgever jaarlijkse bijdragen stort op de pensioenrekening van een werknemer. Planbeheerders huren een actuaris in om de toekomstige vergoedingen te berekenen die het plan aan een werknemer moet betalen en het bedrag dat de werkgever moet bijdragen om die voordelen te bieden. De toekomstige voordelen komen over het algemeen overeen met hoe lang een werknemer voor het bedrijf heeft gewerkt en het salaris en de leeftijd van de werknemer.

Over het algemeen draagt alleen de werkgever bij aan het plan, maar voor sommige plannen kan ook een werknemersbijdrage vereist zijn. Om voordelen van het plan te ontvangen, moet een werknemer meestal een bepaald aantal jaren bij het bedrijf blijven. Deze vereiste periode van tewerkstelling staat bekend als de onvoorwaardelijk periode.

Werknemers die een bedrijf verlaten voor het einde van de wachtperiode, kunnen slechts een deel van de voordelen ontvangen. Zodra de werknemer de pensioengerechtigde leeftijd bereikt, die in het plan is vastgelegd, ontvangt hij meestal een levenslange lijfrente. Over het algemeen ontvangt de rekeninghouder elke maand een betaling tot hij overlijdt.

Bedrijven kunnen de uitkeringsbedragen voor toegezegd-pensioenregelingen niet met terugwerkende kracht verlagen, maar dat betekent niet dat deze regelingen tegen falen worden beschermd.

Voorbeelden van toegezegd-pensioenregelingen

Eén type toegezegd-pensioenregeling kan een maandelijks inkomen betalen dat gelijk is aan 25% van de gemiddelde maandelijkse vergoeding die een werknemer verdiende tijdens zijn dienstverband bij het bedrijf.Volgens dit plan zou een werknemer die jaarlijks gemiddeld $ 60.000 verdiende $ 15.000 aan jaarlijkse voordelen ontvangen, of $ 1.250 per maand, beginnend op de pensioengerechtigde leeftijd (gedefinieerd door het plan) en eindigend wanneer die persoon ging dood.

Een ander type plan kan de voordelen berekenen op basis van de dienst van een werknemer bij het bedrijf.In dit scenario kan een werknemer $ 100 per maand ontvangen voor elk jaar dienst bij het bedrijf. Iemand die 25 jaar heeft gewerkt, zou op de pensioengerechtigde leeftijd $ 2.500 per maand ontvangen.

Variaties op uitkeringen

Elk plan heeft zijn eigen regels over hoe werknemers vergoedingen ontvangen. In een rechtstreekse lijfrenteeen werknemer ontvangt bijvoorbeeld een vaste maandelijkse uitkering die begint bij pensionering en eindigt bij overlijden. De nabestaanden ontvangen geen verdere betalingen. In een gekwalificeerde gezamenlijke en nabestaanden lijfrente, ontvangt een werknemer vaste maandelijkse betalingen tot hij sterft, waarna de langstlevende echtgenoot een uitkering blijft ontvangen die gelijk is aan ten minste 50% van de uitkeringen van de werknemer tot de echtgenoot overlijdt.

Sommige plannen bieden een eenmalige betaling, waarbij een werknemer de volledige waarde van het plan ontvangt op het moment van pensionering, en er worden geen verdere betalingen gedaan aan de werknemer of nabestaanden. Welke vorm de voordelen ook aannemen, werknemers betalen belasting over hen, terwijl de werkgever een belastingvoordeel krijgt voor het doen van bijdragen aan het plan.

Defined-benefit vs. Toegezegde-bijdrageregelingen

Bij een beschikbare-bijdrageregeling financieren werknemers het plan met hun eigen geld en nemen zij de risico's van beleggen op zich. Toegezegd-pensioenregelingen zijn daarentegen niet afhankelijk van beleggingsrendementen.Werknemers weten hoeveel ze kunnen verwachten bij pensionering. De federale overheid verzekert geen toegezegde-bijdrageregelingen, volgens de Pensioenuitkering Guaranty Corporation (PBGC), maar het verzekert momenteel wel een percentage van toegezegd-pensioenregelingen.

Federale belastingvereisten

De IRS heeft gemaakt regels en vereisten voor werkgevers om toegezegd-pensioenregelingen op te stellen. Een bedrijf van elke omvang kan een plan opstellen, maar het moet jaarlijks formulier 5500 indienen met een schema B. Verder moet een bedrijf een ingeschreven actuaris om de financieringsniveaus van het plan te bepalen en schema B te ondertekenen.

Bovendien kunnen bedrijven de uitkeringen niet met terugwerkende kracht verlagen. Bedrijven die niet de minimale bijdragen aan hun plannen betalen of te veel bijdragen, moeten federale accijnzen betalen. De IRS merkt ook op dat toegezegd-pensioenregelingen over het algemeen geen in-service uitkeringen aan deelnemers mogen doen vóór de leeftijd van 62, maar dergelijke plannen kunnen geld lenen aan deelnemers.