Olie: een grote investering met grote belastingvoordelen

Als het aankomt op fiscaal gunstig investeringen voor vermogende of geavanceerde investeerders, blijft één grondstof op zichzelf staan ​​boven alle andere: olie. Met de steun van de Amerikaanse regering heeft de binnenlandse energieproductie een litanie van fiscale prikkels gecreëerd voor zowel investeerders als kleine producenten, en olie is daarop geen uitzondering.

Hoe oliebelastingvoordelen werken

verschillende grote belastingvoordelen zijn beschikbaar voor olie- en gasinvesteerders die nergens anders in de BTW-code. Hieronder bespreken we de voordelen van fiscaal voordelige olie-investeringen en hoe u ze kunt gebruiken om uw portefeuille op te starten. De belangrijkste belastingvoordelen van beleggen in olie zijn:

Immateriële boorkosten

Immateriële boorkosten omvat alles behalve de eigenlijke booruitrusting. Arbeid, chemicaliën, modder, vet en andere diverse items die nodig zijn voor het boren worden overwogen ontastbaar. Deze kosten vormen over het algemeen 60-80% van de totale kosten van het boren van een put en zijn 100% aftrekbaar in het gemaakte jaar. Als het bijvoorbeeld $ 300.000 kost om een ​​put te boren, en als zou worden vastgesteld dat 75% van die kosten als immaterieel zou worden beschouwd, zou de investeerder een huidige aftrek van $ 225.000.Bovendien maakt het niet uit of de bron daadwerkelijk olie produceert of zelfs raakt. Zolang het begint te werken op 31 maart van het volgende jaar, zijn de inhoudingen toegestaan.

Tastbare boorkosten

Tastbare kosten betrekking hebben op de werkelijke directe kosten van de booruitrusting. Ook deze kosten zijn 100% aftrekbaar, maar moeten in zeven jaar worden afgeschreven. Daarom zou in het bovenstaande voorbeeld de resterende $ 75.000 kunnen worden afgeschreven volgens een zevenjarig schema.

Actief versus Passief inkomen

De belastingcode specificeert dat een bedrijfsbelang (in tegenstelling tot een royaltybelang) in een olie- en gasbron niet wordt beschouwd als een passieve activiteit. Dit betekent dat alle nettoverliezen zijn actief inkomen gemaakt in samenhang met bronproductie en kan worden verrekend met andere vormen van inkomsten zoals lonen, rente en vermogenswinsten.

Vrijstelling van kleine producentenbelasting

Dit is misschien wel de meest aanlokkelijke belastingvoordeel voor kleine producenten en investeerders. Deze stimulans, die algemeen bekend staat als de "uitputting toeslag," exclusief 15% van alle belastingen bruto inkomen uit olie- en gasbronnen.Dit speciale voordeel is uitsluitend beperkt tot kleine bedrijven en investeerders. Elk bedrijf dat meer dan 50.000 produceert of verfijnt vaten olie per dag komt niet in aanmerking. Entiteiten die meer dan 1.000 vaten olie per dag bezitten, of 6 miljoen kubieke voet gas per dag, zijn ook uitgesloten.

Leasekosten

Deze omvatten de aankoop van huren en minerale rechten, huren operatie kosten en alle administratieve, juridische en boekhoudkundige kosten. Deze kosten moeten worden geactiveerd en over de looptijd van het huurcontract worden afgetrokken via de uitputtingsvergoeding.

Alternatieve minimale belasting

Alle eigen risico's immateriële boorkosten zijn specifiek vrijgesteld als een "preferentieel item" op de alternatieve minimum belasting (AMT) terug. De AMT werd opgericht om ervoor te zorgen dat belastingbetalers een minimum of hun "billijke aandeel" aan belastingen betaalden door de verschuldigde inkomstenbelasting opnieuw te berekenen, waarbij specifieke preferentiële belasting aftrekposten of artikelen.

Belastingverlagingen op olie en ontwikkeling van energie-infrastructuur

De lijst met belastingvoordelen illustreert effectief hoe serieus de Amerikaanse regering is met het ontwikkelen van de binnenlandse energie-infrastructuur. Misschien wel het meest veelzeggend is het feit dat er geen andere beperkingen zijn op het gebied van inkomen of vermogen dan hierboven vermeld (d.w.z. de limiet voor kleine producenten). Daarom zouden zelfs de rijkste beleggers kunnen direct investeren in olie en gas en ontvang alle bovengenoemde voordelen, zolang ze hun eigendom beperken tot 1.000 vaten olie per dag. Vrijwel geen enkele andere beleggingscategorie in Amerika kan concurreren met de vele belastingvoordelen die de olie- en gasindustrie ter beschikking staan.

Beleggingsopties in olie en gas

Er zijn verschillende wegen beschikbaar voor olie- en gasinvesteerders. Deze kunnen worden onderverdeeld in vier hoofdcategorieën: beleggingsfondsen, partnerschappen, royalty belangenen werkbelangen. Elk heeft een ander risiconiveau en aparte regels voor belastingheffing.

Beleggingsfondsen

De beleggingsmethode voor beleggingsfondsen bevat het minste risico voor de belegger, aangezien beleggingsfondsen beleggen in een mand met effecten. De belegging in beleggingsfondsen biedt echter geen van de hierboven genoemde belastingvoordelen. Beleggers zullen over alles belasting betalen dividenden en vermogenswinsten, net als bij andere fondsen.

Partnerschappen

Voor olie- en gasinvesteringen kunnen verschillende vormen van samenwerkingsverbanden worden gebruikt. commanditaire vennootschappen zijn de meest voorkomende, omdat ze de aansprakelijkheid van het hele producerende project beperken tot het bedrag van de investering van de partner. Deze worden verkocht als effecten en moeten worden geregistreerd bij de Beveiligingen en Uitwisselingen Commissie (SEC). De hierboven genoemde belastingvoordelen zijn beschikbaar op een doorgang basis. De partner ontvangt elk jaar een formulier K-1 waarin zijn of haar aandeel in de inkomsten en uitgaven wordt vermeld.

Royalty's

Royalty's zijn de vergoedingen die worden ontvangen door degenen die eigenaar zijn van het land waar olie- en gasbronnen worden geboord. Royalty-inkomsten komen "buiten de top" van de bruto-inkomsten die uit de putten worden gegenereerd. Landeigenaren ontvangen doorgaans ergens tussen de 12% en 20% van de brutoproductie - het is duidelijk dat het bezit van land met olie- en gasreserves zeer winstgevend kan zijn.

Bovendien aanvaarden landeigenaren geen enkele aansprakelijkheid met betrekking tot de huurovereenkomsten of putten. Grondeigenaren komen echter ook niet in aanmerking voor een van de belastingvoordelen van degenen die werk- of partnerschapsbelangen bezitten. Alle royalty-inkomsten zijn te rapporteren op Schema E van Formulier 1040.

Werkbelangen

Werkbelangen is verreweg de meest risicovolle en meest betrokken manier om deel te nemen aan een olie- en gasinvestering. Werkbelangen geven investeerders een percentage van eigendom waarmee ze deelnemen aan booractiviteiten. Werkbelangen worden ook wel bedrijfsbelangen genoemd.

Alle inkomsten die in deze vorm worden ontvangen, moeten worden gerapporteerd in schema C van de 1040. Hoewel het wordt beschouwd als een inkomen als zelfstandige en onderworpen is aan: zelfstandige belasting, hebben de meeste investeerders die in deze hoedanigheid deelnemen al een inkomen dat hoger is dan de belastbare loongrondslag voor Sociale zekerheid.

Werkbelangen worden niet beschouwd als effecten en vereisen daarom geen verkoopvergunning. Dit type regeling is vergelijkbaar met a vennootschap onder firma in dat elke deelnemer heeft onbeperkte aansprakelijkheid. Werkbelangen kunnen vrij vaak worden gekocht en verkocht door een herenakkoord.

Netto-inkomstenrente (NRI) en oliebelasting

Voor elk project, ongeacht hoe de inkomsten uiteindelijk worden verdeeld onder de investeerders, wordt de productie opgesplitst in bruto- en netto-inkomsten. Bruto-inkomsten zijn eenvoudigweg het aantal vaten olie of kubieke voet gas dat per dag wordt geproduceerd, terwijl netto opbrengst trekt zowel de royalty's die aan de landeigenaren worden betaald als de vertrekbelasting op mineralen die door de meeste staten. De waarde van een royalty of werkbelang in een project wordt over het algemeen gekwantificeerd als een veelvoud van het aantal vaten olie of kubieke voet gas dat per dag wordt geproduceerd.

Als een project bijvoorbeeld 10 vaten olie per dag produceert en het gangbare markttarief $ 35.000 per dag is, vat - dit aantal varieert constant als gevolg van verschillende factoren - dan zullen de groothandelskosten van het project zijn: $350,000.

Neem nu aan dat de olieprijs $60 per vat is, ontslagbelastingen zijn 7,5% en de netto-inkomstenrente - het werkrentepercentage dat wordt ontvangen nadat royalty's zijn betaald - is 80%. De bronnen pompen momenteel 10 vaten olie per dag weg, wat neerkomt op $ 600 per dag aan brutoproductie. Vermenigvuldig dit met 30 dagen - het aantal dat gewoonlijk wordt gebruikt om de maandelijkse productie te berekenen - en het project boekt een bruto-inkomsten van $ 18.000 per maand. Om de netto-inkomsten te berekenen, trekken we 20% van $ 18.000 af, wat ons op $ 14.400 brengt.

Vervolgens wordt de ontslagbelasting betaald, die 7,5% van $ 14.400 zal bedragen (Opmerking: landeigenaren moeten deze belasting ook over hun royalty-inkomsten betalen). Dit brengt de netto-inkomsten op ongeveer $ 13.320 per maand of ongeveer $ 159.840 per jaar. Maar alles bedrijfskosten plus eventuele extra boorkosten moeten uit deze inkomsten ook worden betaald. Als gevolg hiervan ontvangt de projecteigenaar mogelijk slechts $ 125.000 aan inkomsten uit het project per jaar, ervan uitgaande dat er geen nieuwe putten worden geboord. Als er nieuwe putten worden geboord, zullen deze natuurlijk een aanzienlijke belastingaftrek plus extra productie voor het project.

Het komt neer op

Vanuit fiscaal oogpunt, hebben olie- en gasinvesteringen er nog nooit zo goed uitgezien. Natuurlijk zijn ze niet voor iedereen geschikt, omdat boren naar olie en gas een riskant voorstel kan zijn. Daarom vereist de SEC dat investeerders voor veel olie- en gaspartnerschappen geaccrediteerd, wat betekent dat ze aan bepaalde inkomsten en netto waarde vereisten. Maar voor degenen die in aanmerking komen, kan deelname aan een onafhankelijk olie- en gasproject een sterk rendement opleveren op een fiscaal voordelige basis.