Definitie van ware kosteneconomie

Wat is echte kosteneconomie?

Echte kosteneconomie is een economisch model dat probeert de kosten van negatieve externaliteiten in de prijsstelling van goederen en diensten. Voorstanders van dit soort economisch systeem voelen producten en activiteiten die direct of indirect leiden tot schadelijke gevolgen voor levende wezens en/of het milieu moeten dienovereenkomstig worden belast om hun verborgen kosten.

Echte kosteneconomie begrijpen

Echte kosteneconomie wordt meestal toegepast op de productie van waren en vertegenwoordigt het verschil tussen de marktprijs van a grondstof en de totale maatschappelijke kosten van die grondstof, zoals hoe het een negatief effect kan hebben op het milieu of de volksgezondheid (negatieve externe effecten). Het concept kan ook worden toegepast op onzichtbare voordelen - ook wel bekend als positieve externe effecten - zoals hoe de bestuiving van planten door bijen een algemeen positief effect op het milieu heeft zonder kosten.

True Cost Economics-theorie

De denkrichting achter echte kosteneconomie komt voort uit de waargenomen behoefte aan ethische overweging in neoklassieke economische theorie. De gedachte achter echte kosteneconomie is gebaseerd op de overtuiging dat de maatschappelijke kosten van het produceren van een product of het verlenen van een dienst mogelijk niet nauwkeurig worden weerspiegeld in de prijs ervan. Als voorbeeld van een maatschappelijke kost, denk eens aan de extra last voor belastingbetalers, consumenten en de overheid van het verstrekken van gezondheidszorg aan rokers - een kost die helemaal niet gedragen wordt door sigarettenfabrikanten.

Wanneer de prijs van iets niet alle totale kosten weerspiegelt die verband houden met de productie, weergave of impact, dan kan een derde partij (een regelgevende instantie of overheid) onder werkelijke kosteneconomie de verplichting hebben om in te grijpen om op te leggen een tarief of belasting om het consumentengedrag te beïnvloeden en/of de middelen te verschaffen voor toekomstige herstelmaatregelen. Een dergelijke actie zou inhouden dat bedrijven worden gedwongen om "internaliseren" de negatieve externe effecten. Hierdoor zouden de marktprijzen steevast stijgen.

Een voorbeeld van een dergelijke praktijk is wanneer een overheid de hoeveelheid vervuiling reguleert die een bedrijf mag veroorzaken en vrijgeven, zoals bij de kolenindustrie en de uitstoot van kwik en zwavel. Negatieve externe effecten kunnen ook worden belast, zoals de uitstoot van kooldioxide. Een dergelijke belasting staat bekend als a Pigoviaanse belasting, die wordt gedefinieerd als elke belasting die tot doel heeft een inefficiënt marktresultaat te corrigeren.

Echte kosteneconomie en consumenten

Voor consumenten kunnen de kosten van veel goederen en diensten die momenteel betaalbaar zijn en vaak als vanzelfsprekend worden beschouwd, extreem stijgen als hun "echte kosten" worden meegerekend. Als bijvoorbeeld de milieukosten van de winning en raffinage van de zeldzame aardelementen die essentieel zijn, omdat veel moderne elektrische producten in hun prijs waren verwerkt, zou het die prijs naar een onbereikbaar kunnen duwen som. En als we rekening zouden houden met lucht, geluid en andere soorten vervuiling veroorzaakt door de productie en het gebruik van een nieuwe auto, dan zou de prijs van de nieuwe auto volgens sommige schattingen met meer dan $ 40.000 stijgen.