Belangrijkste problemen met aggregatie van financiële gegevens

Mint.com werd eind 2007 gelanceerd als het eerste online consumentenplatform dat financiële gegevens van veel verschillende diensten verzamelde. In slechts twee jaar tijd trok de service 1,5 miljoen gebruikers en werd verkocht aan Intuit, de populaire maker van QuickBooks-boekhoudsoftware, voor $ 170 miljoen. Sindsdien biedt een handvol parvenu's soortgelijke diensten aan, zoals Persoonlijk kapitaal en SigFig hebben miljoenen aan durfkapitaal opgehaald, gericht op het investeringseinde van het data-aggregatiespectrum en het verstrekken van gezonde concurrentie tot menselijke financiële adviseurs.

Tegelijkertijd aarzelen banken, makelaars en andere financiële instellingen om toegang tot deze applicaties te verlenen. De angst is dat klanten en concurrenten gemakkelijk rentelasten en andere gevoelige details kunnen zien die hun concurrentievoordeel kunnen aantasten. Bovendien stellen ze dat er hoge kosten en complexiteiten verbonden zijn aan het betalen voor servers om het toegenomen verkeer te verwerken en om alternatieve oplossingen te bouwen om de gegevens te leveren.

Laten we eens kijken naar enkele van deze conflicten en waar de industrie de komende jaren waarschijnlijk naartoe zal gaan als het gaat om gegevensaggregatie. (Zie voor verwante literatuur: 6 beste apps voor persoonlijke financiën.)

Mechanische problemen

Veel financiële instellingen bieden geen directe link naar gegevensaggregaties, wat niet verwonderlijk is gezien hun verouderde technologie. Voor de upstarters van de data-aggregator betekent dit dat ze gedwongen worden om robotisch in te loggen op het account van een klant en de informatie te "schrapen". Het proces houdt doorgaans in dat een computerprogramma de website van een bank bezoekt, inlogt met een a de inloggegevens van de klant en vervolgens de code doorlezen om informatie zoals rekeningsaldi te verwijderen automatisch.

Met alleen Mint miljoenen actieve gebruikers die hun accounts meerdere keren per dag verversen, overweldigt het scraping-proces snel de servers van populaire banken. De vraag tijdens piekperiodes is zo slecht dat sommige banken worstelen met vertragingen voor hun vaste klanten die proberen in te loggen en normale zaken te doen. In wezen is het een soort denial-of-service-aanval, waarbij websites worden overspoeld met voldoende verkeer om ze te vertragen of neer te halen.

Naast de vertragingen hebben banken moeite met het identificeren van het verschil tussen gegevensaggregators die meerdere keren inloggen op een account en hackers die hetzelfde proberen te doen. Consumenten kunnen in deze gevallen te maken krijgen met accountvergrendelingen als er te veel mislukte pogingen zijn geweest om in te loggen, wat de klantrelaties schaadt. (Zie voor gerelateerde technische informatie: 5 Beste iPhone Finance-apps voor 2016.)

Consumenten gevangen in het midden

Sommige grote banken hebben gereageerd door data-aggregators de toegang tot hun website te ontzeggen. In de praktijk gebeurt dit door een server te vertellen het IP-adres van het computerprogramma van een data-aggregator te blokkeren, waardoor ze niet meer kunnen inloggen en de informatie kunnen ophalen. Consumenten die data-aggregators zoals Mint gebruiken, zien dan ofwel foutmeldingen - als de beslissing plotseling is genomen - of de bank wordt volledig verwijderd van de lijst met compatibele instellingen.

Er zijn veel problemen met deze reflexmatige reactie. Ten eerste kunnen klanten die data-aggregators gebruiken, geïrriteerd raken door het onvermogen om met hun bank te communiceren, wat ertoe zou kunnen leiden dat ze van bankaanbieder veranderen. Banken mogen vooral de wens om technologie te gebruiken en de bereidheid om over te stappen niet onderschatten onder jongere generaties. Ten tweede gebruiken veel banken data-aggregators om hun mobiele platforms van stroom te voorzien, wat tot spanningen kan leiden.

Consumenten zitten midden in deze strijd. Zonder de medewerking van banken kunnen ze onnauwkeurige gegevens zien op hun data-aggregator naar keuze of hebben ze helemaal geen toegang tot hun financiële gegevens. Gegevensaggregators kunnen er zelf ook voor zorgen dat hun ervaring met online bankieren langzamer gaat of dat accounts worden geblokkeerd. (Zie voor gerelateerde technische informatie: Top geldbeheer-apps.)

API-gebaseerde oplossingen

De beste oplossing voor banken zou zijn om een ​​Application Programming Interface (API) te implementeren die is ontworpen om gegevensverzoeken af ​​te handelen. Door verzoeken om gegevensaggregatie naar een API te leiden in plaats van naar een website, zouden traditionele klanten dat niet doen ervaren een vertraging vanwege de vraag naar gegevensaggregatoren en hoeven hun login mogelijk niet eens openbaar te maken referenties. De gegevens zouden ook veel betrouwbaarder zijn, omdat ze niet op een archaïsche manier hoeven te worden geschraapt.

Het goede nieuws is dat deze oplossing aan stoom wint. In 2014 stelde een branchevereniging, bekend als de FS-ISAC, voor om een ​​standaard-API te creëren om informatie van bankrekeningen te delen. Het model zou talloze andere bedrijven volgen die deze technologieën veilig hebben geïmplementeerd, waaronder: Facebook, Twitter, Google en Apple, die miljarden klanten bedienen en in sommige gevallen even gevoelige gegevens verwerken gevallen.

Het slechte nieuws is dat de banksector nog steeds terughoudend lijkt om tijd en geld te besteden aan het implementeren van dit soort oplossingen. Naar alle waarschijnlijkheid wachten banken aan de zijlijn tot er een grotere beweging naar deze diensten komt in de hele industrie om eventuele concurrentieproblemen te verminderen en de tijd en kapitaalinvesteringen te forceren om te blijven omhoog.

Het komt neer op

Gegevensaggregators zijn de afgelopen jaren enorm populair geworden, met de opkomst van services zoals Mint en Personal Capital. Hoewel de vraag van de consument naar deze diensten duidelijk is, aarzelen banken en andere financiële instellingen om gemakkelijke toegang tot de gegevens te bieden om concurrentie- en kostenredenen. Consumenten zitten midden in het gevecht met technologieën die aan beide kanten ondermaats zijn. Dit zal waarschijnlijk zo blijven totdat een compromis is bereikt. (Zie voor verwante literatuur: Hoe mensen en robots financieel advies zullen verbeteren.)