Liquiditeit geldmarktrekening

Er zijn veel dingen waarmee u rekening moet houden bij het samenstellen van uw beleggingsportefeuille. U moet weten wat uw risicotolerantie en beleggingsstrategie zijn, om nog maar te zwijgen van het soort activa waarin u uw geld wilt beleggen. Dit hangt allemaal af van uw doelen - wat u voor de lange termijn van plan bent, zoals plannen voor de opleiding van uw kinderen en uw pensioen, maar ook uw kortetermijndoelen.

Het kan zijn dat er een moment komt dat u onmiddellijk over contant geld moet beschikken, bijvoorbeeld voor een medisch noodgeval of als u op vakantie wilt. Door uw geld op een rekening te zetten die u rente oplevert, maar waarmee u gemakkelijk geld kunt opnemen, kunt u deze doelen bereiken. U kunt overwegen om wat geld op een spaarrekening te zetten, of u kunt een geldmarktrekening (MMA), een liquide actief dat zorgt voor een hogere rente.

Geldmarktrekeningen

Een geldmarktrekening is een depositorekening bij een bank, kredietvereniging of andere financiële instelling. Deze rekening betaalt interesse— veel hoger dan gewone spaarrekeningen. Banken gebruiken het geld op een geldmarktrekening om te beleggen in liquide middelen op korte termijn, waaronder: schatkistpapier (T-bills) of gemeentelijke obligaties. Banken verdienen rente over deze beleggingen en delen de rente in feite met rekeninghouders.

Opnemen van een geldmarktrekening is net zo eenvoudig als elke andere depositorekening. Velen van hen komen met debetkaarten en andere functies, waaronder de mogelijkheid om cheques uit te schrijven. Rekeninghouders kunnen mogelijk ook naar hun bank- of kredietverenigingsfiliaal gaan om geld op te nemen.

Hoewel ze enkele overeenkomsten kunnen vertonen met standaard betaal- en spaarrekeningen, hebben ze bepaalde beperkingen, waardoor ze minder flexibel zijn. Ze kunnen komen met minimum balans vereisten, een beperkt aantal opnames, en komen vaak met vergoedingen en andere kosten.

Geldmarktrekeningen en liquiditeit

Geldmarktrekeningen zijn niet zoals andere beleggingen, omdat ze zeer duur zijn liquide middelen. Met uitzondering van bepaalde limieten voor de beschikbaarheid van recent gestorte fondsen, zijn deposito's op geldmarktrekeningen beschikbaar voor onmiddellijke opname. Dit betekent dat deze rekeningen snel kunnen worden omgezet in contanten zonder waarde te verliezen. Geldmarktrekeningen zijn termijndeposito's, dus er is geen vervaldatum. Rekeninghouders verliezen geen rente wanneer ze hun rekeningen liquideren. Termijndeposito's, aan de andere kant, eisen van de rekeninghouder dat hij de rekening openhoudt tot de vervaldatum. Vroegtijdige opnames resulteren meestal in het verlies van rente.

Er zijn twee factoren die de geldmarktrekening beperken: liquiditeit. In tegenstelling tot betaal- of spaarrekeningen, vereisen banken dat mensen die geldmarktrekeningen aanhouden een minimumsaldo aanhouden - wel $ 5.000 tot $ 10.000 aan de lage kant. Voorheen beperkte de federale regelgeving zes opnames per maand (elke extra debettransactie resulteert in servicekosten). Met ingang van april 2020 heeft de Federal Reserve deze limiet opgeheven met de nieuwe regel, Verordening D.

Stortingsbasis voor banken

Commerciële banken en kredietverenigingen bieden: geldmarkt rekeningen relatief grote, stabiele deposito's aantrekken in ruil voor een iets hogere rente dan spaarrekeningen en rentedragende betaalrekeningen. Deze stabiele depositobasis vergroot het vermogen van de financiële instelling om leningen te verstrekken.

Deze behoefte aan stabiliteit leidt tot de enige inhoudelijke liquiditeitsbeperkingen, namelijk de eis om bepaalde saldi aan te houden en de limiet op het aantal opnames. Het schenden van deze saldovereisten en transactielimieten kan de rente op de deposito's verlagen of de betaalde vergoedingen verhogen.

Het is belangrijk op te merken dat geldmarktrekeningen, die federaal verzekerde depositorekeningen zijn, verschillen van: geld Markt fondsen aangeboden door investeringsbanken.

Geldmarktrekeningen vs. Geld Markt fondsen

Het feit dat geldmarktrekeningen zijn verzekerd en dus gereguleerd door de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) biedt een regelgevende en structurele ondersteuning voor deze accounts. Natuurlijk is de mogelijkheid om verlies via verzekeringen te verhalen geen praktische bron van liquiditeit, aangezien een dergelijk herstel tot twee werkdagen kan duren. Deze federale verzekering is echter een belangrijk en vaak verkeerd begrepen onderscheid tussen geldmarktrekeningen en geldmarktfondsen.

Geldmarktfondsen zijn een soort beleggingsfonds. Ze lijken enigszins op een geldmarktrekening omdat het activa met een laag risico zijn die ook beleggen in kortlopende, zeer liquide voertuigen. Maar daar houden de overeenkomsten op. Geldmarktfondsen worden aangeboden door beleggingsondernemingen, die aandelen verkopen aan beleggers in het fonds. Beleggers kunnen hun aandelen verkopen als ze contant geld nodig hebben, en maken over het algemeen vermogenswinsten of -verliezen die moeten worden gemeld aan de Internal Revenue Service (IRS). En in tegenstelling tot geldmarktrekeningen is het principe in een geldmarktfonds niet gegarandeerd. Geldmarktfondsen worden gereguleerd door de Beveiligingen en Uitwisselingen Commissie (SEC), en zijn niet verzekerd door de FDIC.