Hoe voorraadboekhouding verschilt tussen GAAP en IFRS

Terwijl bedrijven in de Verenigde Staten opereren onder de algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP), gebruiken de meeste andere landen de Internationale standaarden voor financiële verslaggeving (IFRS). Er zijn veel verschillen tussen beide systemen, met name in hoe ze omgaan met voorraadboekhouding.

Een van de meest fundamentele verschillen is dat GAAP het gebruik van alle drie de meest gebruikelijke methoden voor voorraadverantwoording toestaat - gewogen -gemiddelde kosten methode; als eerste erin, als eerste eruit (FIFO); en Laatste erin, eerste eruit (LIFO)—terwijl de IFRS het gebruik van de LIFO-methode verbiedt. GAAP en IFRS verschillen ook wat betreft afschrijvingen op voorraadomkeringen en kostprijsformules.

Hoewel deze twee systemen in veel opzichten verschillen, hebben ze enkele overeenkomsten in hun benadering van voorraadkosten. Voorraadkosten moeten bijvoorbeeld alle directe kosten omvatten om de voorraad gereed te maken voor verkoop, inclusief overhead, en moeten verkoopkosten en de meeste algemene administratieve kosten uitsluiten.

Laten we eens kijken naar enkele van de belangrijkste verschillen tussen GAAP en IFRS's behandeling van voorraadboekhouding.

Voorraadwaardering

Onder GAAP wordt voorraad geregistreerd als de laagste van de kosten of intrinsieke waarde (NAV) onder FIFO. Volgens de Raad voor financiële boekhoudnormen (FASB), de organisatie die verantwoordelijk is voor het interpreteren en wijzigen van GAAP, moet vanaf 2017 deze methode worden gebruikt in plaats van vervangingskosten.

De IFRS stelt iets andere kostenregels vast. Het stelt dat voorraad wordt gemeten als de laagste van de kosten of netto realiseerbare waarde.

Dit is een subtiel onderscheid omdat beide entiteiten de uitdrukking "netto realiseerbare waarde" gebruiken om iets verschillende dingen te betekenen. De IFRS-definitie van opbrengstwaarde is gelijk aan de geschatte verkoopprijs minus eventuele redelijke kosten die verband houden met een verkoop. Voor GAAP is de realiseerbare waarde de beste benadering van hoeveel 'voorraden naar verwachting zullen worden gerealiseerd'.

Terugboeking van voorraadafschrijvingen

Beide systemen vereisen dat de voorraad wordt afgeschreven zodra de kostprijs hoger is dan de opbrengstwaarde. In zekere zin betekent dit dat de inventaris "onderwater-."

Soms verandert de realiseerbare waarde en past deze zich weer aan; wat betekent dat de voorraadactiva om de een of andere reden gewaardeerd in waarde. De IFRS maakt het mogelijk om terugboekingen te doen en daaropvolgende waardestijgingen te verantwoorden in jaarrekening. Deze terugboekingen dienen te worden verantwoord in de periode waarin ze zich voordoen en zijn beperkt tot het bedrag van de oorspronkelijke waardevermindering. Daarentegen verbiedt GAAP omkeringen helemaal.

Boekhoudmethoden voor voorraadkosten

Volgens boekhoudnormen Code 330-10-30-9 onder GAAP, een bedrijf moet zich concentreren op de boekhoudmethode die het beste en het duidelijkst het "periodieke inkomen" weerspiegelt. Dit biedt bedrijven aanzienlijke speelruimte om hun inkomsten na belastingen te maximaliseren op basis van voorraadkosten.

Internationale normen zijn heel anders. Tenzij specifiek vrijgesteld als "gewoonlijk niet uitwisselbaar voor geproduceerde goederen en diensten", moet alle voorraad worden verantwoord met behulp van de FIFO-methode of de methode van gewogen gemiddelde kosten. De gekozen methode moet consistent blijven. Volgens IAS 2 moet "dezelfde kostprijsformule worden gebruikt voor alle voorraden die qua aard en gebruik vergelijkbare kenmerken hebben als de entiteit."

Convergentie

Vanwege de verwarring die kan ontstaan ​​tussen de verschillen tussen IFRS en GAAP, is boekhouding instanties in de VS en elders hebben de wens geuit om de boekhoudregels tussen de twee te convergeren systemen. Het is waarschijnlijk dat dergelijke convergentie-inspanningen het gebruik van LIFO-kostenberekening in de VS zullen elimineren en een meer consistente definitie van de netto realiseerbare waarde zullen creëren, naast andere belangrijke boekhoudkundige wijzigingen.