Brede Index Secured Trust Offering (BISTRO) Definitie
Wat was een Broad Index Secured Trust Offering (BISTRO)?
Een brede index beveiligde trustaanbieding (BISTRO) was een eigen naam die door J.P. Morgan werd gebruikt voor het creëren van door onderpand gedekte schuldverplichtingen (CDO's) van kredietderivaten. Ongeveer een week voor Kerstmis 1997 lanceerde J.P. Morgan de Broad Index Secured Trust Offering (BISTRO), een $ 700 miljoen obligatie-uitgifte die verwijst naar een portefeuille van meer dan 300 bedrijfs- en overheidskredieten in Europa en Noord-Amerika.
Dankzij de structuur van BISTRO's konden financiële instellingen economische risico's afdekken en tegelijkertijd reglementair kapitaal vrijmaken. Deze aanbiedingen waren de voorloper van de synthetische schuldproducten met onderpand die later in populariteit toenamen. Deze schuldproducten werden gecrediteerd met een bijdrage aan de financiële crisis van 2007-2008.
Belangrijkste leerpunten
- Een brede index beveiligde trustaanbieding (BISTRO) was een manier om onderpandschuldverplichtingen (CDO's) van kredietderivaten te securitiseren.
- BISTRO-aanbiedingen werden in 1997 geïntroduceerd door de investeringsbank J.P. Morgan en waren de voorloper van de synthetische schuldproducten met onderpand die later in populariteit toenamen.
- Een brede index beveiligde trustaanbieding (BISTRO) werd ten tijde van de lancering als een historisch financieel instrument beschouwd; het werd beschouwd als een van de eerste instrumenten voor synthetische collateralized schuldverplichtingen (CDO's) die ooit zijn gecreëerd.
- Deze schuldproducten werden gecrediteerd met een bijdrage aan de financiële crisis van 2007-2008.
Inzicht in een Broad Index Secured Trust Offering (BISTRO)
De Broad Index Secured Trust Offering (BISTRO) werd bij de lancering beschouwd als een historisch financieel instrument; men geloofde dat het een van de eersten was synthetische door zekerheden gedekte schuldverplichting (CDO) instrumenten ooit gemaakt.
Ongeveer een week voor Kerstmis 1997 lanceerde J.P. Morgan de Broad Index Secured Trust Offering (BISTRO), een $ 700 miljoen obligatie-uitgifte die verwijst naar een portefeuille van meer dan 300 bedrijfs- en overheidskredieten in Europa en Noord-Amerika. Als zodanig hebben dergelijke instrumenten bijgedragen aan de transformatie van de moderne banksector. De financiële sector maakte sinds het begin van de jaren tachtig gebruik van synthetische valutaswaps - overeenkomsten om schuldverplichtingen en toekomstige kasstromen in verschillende valuta om te wisselen en swaps van obligaties en rentetarieven. Een BISTRO vertegenwoordigde een evolutie van dit idee.
In plaats van valuta- of obligatie-inkomsten te ruilen, stelde J.P. Morgan voor om het risico van wanbetaling om te wisselen. De swaps zouden zijn: synthetisch, of kunstmatig gesimuleerd. De bank zou verschillende schuldverplichtingen van leningen en obligaties bundelen en beleggers vervolgens toestaan te investeren in bundels van credit default swaps. Dankzij de structuur kon de bank het risico verschuiven naar de investeerders en tegelijkertijd inkomsten genereren door dat risico te verkopen.
“De overkoepelende motivatie voor BISTRO was niet om een nieuwe markt te openen of een funky product te verkopen, maar voor JP Morgan om zijn kredietwaardigheid af te dekken. risico”, zei Bill Winters, een voormalig co-chief executive van de investeringsbank van J.P. Morgan, tegen de International Financing Review in een interview. “Het was buitengewoon effectief om dat te bereiken. Het had ook tot gevolg dat er een nieuwe industrie ontstond.”
Een geschiedenis van de BISTRO
De initiële brede index beveiligde trustaanbiedingen kwamen op de markt in december 1997 en verwezen naar een onderliggende portefeuille van 307 commerciële leningen, evenals bedrijfsobligaties en gemeentelijke obligaties. De Amerikaanse Federal Reserve stond J.P. Morgan toe om regelgevend kapitaal veilig te stellen voor zijn BISTRO-deals. Deze aanbiedingen waren buitengewoon populair bij beleggers en in de loop van de volgende 12 maanden volgden nog vier meer brede indexaanbiedingen van synthetische trusts.
De structuur van BISTRO's blijft een van de meest controversiële uitvindingen op de kapitaalmarkt ooit.
Oorspronkelijk gecreëerd als een manier voor J.P. Morgan om zijn kredietrisico af te dekken, openden deze aanbiedingen uiteindelijk een grote nieuwe markt in de financiële sector. Na de introductie van BISTRO boden andere financiële instellingen vergelijkbare producten aan en ontwikkelden ze namaakstructuren.
Gevolgen van BISTRO's
De introductie van BISTRO's is gecrediteerd met het inluiden van het tijdperk van synthetische collateralized schuldverplichtingen (CDO's), die kredietderivaten gebruikten om kredietrisico in een portefeuille over te dragen. De markt voor synthetische CDO's groeide in het begin aanzienlijk, van $ 10 miljard in 2000 tot $ 105 miljard in 2007.
Sommige financiële instellingen begonnen synthetische CDO's te creëren die enigszins dubieuze vastgoedactiva - zoals subprime-hypotheken - in hun onderliggende referentiepools hadden opgenomen. In het kielzog van de Financiële crisis 2007-2008, voerden deskundigen aan dat door banken toe te staan risico's te verschuiven, synthetische CDO's hebben bijgedragen aan de financiële crash.