Definitie van back-endplan

Wat is een back-endplan?

Een back-endplan is een anti-acquisitiestrategie waarbij het doelbedrijf bestaande aandeelhouders verschaft, met uitzondering van het bedrijf dat probeert de overname - met de mogelijkheid om bestaande effecten om te wisselen voor contanten of andere effecten die worden gewaardeerd tegen een prijs die wordt bepaald door de raad van bestuur van het bedrijf directeuren.

Een back-end plan, ook bekend als een plan voor de aankoop van biljetten, is een soort vergifpil verdediging. Antigifpilafweermiddelen worden door bedrijven gebruikt om te voorkomen dat Vijandige overname door een extern bedrijf. Het belangrijkste kenmerk van een vijandige overname is dat het management van het doelbedrijf niet wil dat de deal doorgaat.

Hoe een back-endplan werkt

Back-endplannen werden in de jaren tachtig ontwikkeld als verdediging tegen tweeledige overnamebiedingen. Bij een tweeledig overnamebod zou het overnemende bedrijf een hoge prijs voor aandelen betalen totdat het een meerderheid van de aandelen had. Het bedrijf zou dan de stemrechten verbonden aan die aandelen om de resterende aandeelhouders te dwingen een lagere prijs te accepteren om de fusie.

Bedrijven die zich afweren overnamebod kan verschillende technieken gebruiken die zijn ontworpen om de acquisitie zo duur en moeilijk dat het overnemende bedrijf het opgeeft - of gedwongen wordt om met het bestuur van het bedrijf te onderhandelen in plaats van aandelen van bestaande aandeelhouders te kopen. Deze anti-acquisitiestrategieën worden vaak gifpillen genoemd en omvatten back-endplannen.

Een back-end plan wordt in gang gezet wanneer een bedrijf dat een overnamebod probeert, meer dan een bepaald percentage van de uitstaande aandelen van een overnamedoelwit verwerft. Het is een soort van neerzetten plan, aangezien aandeelhouders het recht hebben om gewone aandelen in te wisselen voor contanten, schuldbewijzen of preferente aandelen—preferente aandelen zijn de meest typische effecten die worden uitgegeven in verband met een back-endplan. Als een extern bedrijf een groot aantal aandelen verwerft, zoals 20%, zouden aandeelhouders die de preferente aandelen houden superstemrechten kunnen verwerven.

De back-endprijs is meestal ingesteld boven de markt prijs, maar moet worden vastgesteld op een prijs die geacht wordt te goeder trouw te zijn gemaakt. Door aandeelhouders het recht te geven om aandelen met een hogere waarde te verkrijgen als de overnemende vennootschap een meerderheidsbelang, zou het overnemende bedrijf niet in staat zijn om een ​​lagere aandelenkoers af te dwingen om de overname te voltooien. Als het overnemende bedrijf een prijs biedt die hoger is dan de prijs die is gespecificeerd in het back-endplan, zal de gifpil falen.